[ภาค.2] Roommate&Soulmate(ตอนที่1) : รื้อฟื้น
http://ppantip.com/topic/32956795

[ภาค.2] Roommate&Soulmate(ตอนที่.2) : เตรียมงานค่ายอาสา
http://ppantip.com/topic/33497997

[ภาค2]Roommate&Soulmate(ตอนที่3-4) : นมน้ำผึ้งปั่นสองแก้ว
http://ppantip.com/topic/33620459

[ภาค2]Roommate&Soulmate(ตอนที่5-7)
http://ppantip.com/topic/33759007



**พิเศษ : ค ว า ม ใ น ใ จ ข อ ง นิ ก**


.....เหตุการณ์บนสะพานลอยวันนั้น ผมเองก็ไม่ได้ต้องการให้มันเกิดขึ้นและจบลงแบบนั้น แต่เพราะต้องการ รั ก ษ า ความรักและความรู้สึกดีๆที่เคยมีต่อกันไว้ นั่นไม่ใช่ ก อ ด สุ ด ท้ า ย ที่ผมบอกกับเอิร์ตไป แต่มันเป็นกอดที่ผมต้องเก็บรักษาไว้ การ คื น เ ว ล า ใ ห้ กั น ก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะไม่กลับไปคบกับเอิร์ตอีก แต่เพราะผมรู้นิสัยตัวเองดีว่า ในสถานการณ์นั้น ผมเองควรจะทำยังไงและก็รู้ว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นถูกต้องที่สุดแล้ว ผมเลือกที่จะ ห ยุ ด แล้วกลับมาอยู่กับตัวเอง เพื่อทำใจยอมรับให้ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ผมไม่โกรธใครเลย ทั้งบอม ทั้งเอิร์ต แต่ที่ทำร้ายเอิร์ตไปวันนั้น เพราะอารมณ์วู่วามใจร้อนของผมเอง ถ้าวันนั้นผมใจเย็นก็จะไม่เกิดการทำร้ายแล้วก็คงจะปรับความเข้าใจกันได้ไม่ต้องแยกกันอยู่แบบนี้ เพื่อนๆถามว่าผมยังรักเอิร์ตอยู่มั๊ย รักสิครับ
เ อิ ร์ ต คื อ ค น ข อ ง ผ ม  เค้าเป็นคนของนิก ผมยังมองเค้าอยู่ตลอดเวลาหล่ะครับ เค้ายังอยู่ใกล้ๆผมเสมอ แต่ก็ไม่รู้ว่าเอิร์ตจะคิดยังไง ผมรู้ว่าเพื่อนๆหลายคนอยากให้เราสองคนกลับมาคบกันอีก ผมก็คิดอย่างนั้นแหล่ะครับ แต่เพราะไอ้นิสัยวางฟอร์ม มาดเยอะของผมนี่แหล่ะครับ ที่ทำให้การกลับมาคืนดีกันของเราสองคนยังไม่เกิดขึ้นซักที ผมคิดว่าอีกไม่นานหรอกครับ ถ้าเวลาและสภาพแวดล้อมเหมาะสม บรรยากาศรอบข้างเป็นใจ ภาระกิจขอคืนดีนี้คงเกิดขึ้นอย่างสมบูรณ์ครับ เป็นไงหล่ะสมกับที่เป็นเด็กคณะวิทยาศาสตร์มั๊ยครับ แฮ่ๆ

..หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น บ อ ม เองก็ขอโทษผมทุกครั้งที่เจอกัน และผมก็ไม่ติดใจอะไรด้วย เพื่อนกันผมให้อภัยได้ อาจจะเป็นเพราะนิสัยส่วนตัวข้อดีของผมที่ไม่คิดอะไรมาก แต่จะบอกว่าเรื่องแบบนี้ไม่คิดก็ไม่ได้ใช่ป๊ะครับ ผมอ่ะมาคิดๆดูแล้ว ตอนช่วงปีใหม่ผมยังไม่ได้เป็นแฟนกับเอิร์ตเลย ซึ่งเอิร์ตจะพลาดมีอะไรกับบอมมันก็ไม่แปลก แล้วผมก็ไม่มีสิทธิ์ไปโกรธเคืองอะไรสองคนนั้นด้วย เพราะผม ช้ า ไ ป เ อ ง นี่แหล่ะ ที่ผมกลับมาคิดว่าตัวเองผิด สองคนนั้นไม่ได้ผิดอะไรเลย แต่ในที่สุดผมก็เลือกเอิร์ตแล้วเอิร์ตก็เลือกผม  .....คืนแรกที่ผมนอนคนเดียว มัน โ ค ต ร อ้างว้าง ข้างๆผมไม่มีเอิร์ตให้กอด ก็นอนไม่ได้ครับ อยากไปตามกลับมาจากห้องนายออม ก็ไม่กล้า เพราะ อ อ ม ดุ ม า ก นี่แหล่ะ คือกระดูกชิ้นโตที่ผมต้องผ่านเพื่อเอาเอิร์ตกลับคืน ผมรู้ว่าทั้งผมและเอิร์ตเราสองคนยังรักกันอยู่ เอิร์ตไม่เปลี่ยนไปเลย ยังเป็นคนเดิมที่ผมรักและผมเองก็ไม่เคยเปลี่ยนใจไปจากเค้าเหมือนกัน


ตอนนี้สร้อยอะตอมกลับมาอยู่ที่ผม ส่วนสร้อยคันไถก็กลับไปอยู่กลับเอิร์ต ผมคิดว่า ค่ า ย อ า ส า ครั้งนี้แหล่ะ ที่ผมจะกลับไปเอา ส ร้ อ ย คั น ไ ถ กลับมาคล้องคอผมอีกครั้ง^^




[ภาค2] R o o m m a t e & S o u l m a t e (ตอนที่8) : ไปค่ายอาสาปี3 - เตรียมความพร้อม

...พรุ่งนี้ก็จะเดินทางไปค่ายกันแล้วหลังจากเมื่อตอนเย็นพวกเราทำการเรียกประชุมลูกค่าย เพื่อนัดเวลามาขึ้นรถเดินทางไปค่ายพรุ่งนี้  ณ ตอนนี้ เวลา ห้าทุ่ม ผม นายเอ็ม นายบอม ยัยส้ม ยัยแพรว นายนิก แล้วก็เพื่อนๆทีมงานค่ายบางส่วนยังนั่งประชุมงานแล้วก็เตรียมงานกันอยู่ที่ชมรมอยู่เลย ค่ายครั้งนี้เป็นของรุ่นพวกเรา ก็เลยอยากให้ทุกอย่างออกมาสมบูรณ์แบบและดีที่สุด ผมกับยัยส้มมีหน้าที่ต้องดูแลเทคแคร์รุ่นพี่ ซึ่งก็คือพี่ปีสี่แล้วก็รวมถึงพี่ๆที่จบออกไปแล้วด้วย พี่ๆเค้าจะเดินทางไปค่ายกับพวกเราด้วยครับ ผมกับยัยส้มทำการรวบรวมรายชื่อรุ่นพี่ทั้งหมดที่จะเดินทางพรุ่งนี้จะได้จัดรถและที่นั่งให้พอดีไม่มีผิดพลาดครับ เพราะรุ่นพี่พวกนี้นี่แหล่ะที่จะประเมินพวกเราว่าค่ายครั้งนี้ดีมากขนาดไหน แต่ถึงยังไงพอขึ้นรถไปแล้ว รุ่นพี่ผู้ชายผมก็คงต้องส่งต่อให้กับนายเอ็ม นายบอม หล่ะครับ เพราะฝ่ายนั้นเค้าจะคอยดูแลเรื่อง เ ห ล้ า ย า ป ล า ปิ้ ง เป็นหลัก เอาเป็นว่าคอยมอบความครื้นเครงบนรถให้กับรุ่นพี่ตลอดทางหล่ะครับ ฮ่าๆ ก็เหมือนๆกับตอนปีหนึ่งที่พวกผมไปค่าย นายนิกก็โดนลากไปวงเหล้าท้ายรถจนเมาน่ะครับ ส่วนไอ้แบงค์ ไอ้แมคกับเพื่อนๆทีมงานค่ายที่เป็นผู้ชายปีสามนั้นเดินทางไปก่อนหน้าพวกผมได้ห้าวันแล้วครับเพราะพวกนั้นเรียกว่า ที ม ง า น เ ต รี ย ม ค่ า ย ต้องขึ้นค่ายล่วงหน้าไปก่อนที่ลูกค่ายชุดใหญ่จะขึ้นครับ เพราะต้องไปทำการเคลียร์พื้นที่ที่จะทำโครงสร้างอาคารอเนกประสงค์ แล้วก็จัดหาบ้านพักไว้ให้ลูกค่ายครับ นายออม น้องรหัสของผมกับนายบอมก็ขึ้นไปพร้อมกับชุดเตรียมค่ายด้วยหล่ะ ไอ้แมคนี่ต้องรับภาระหนักสุดเพราะมัน...เป็นประธานค่ายในปีนี้ครับ

"เอิร์ต รายชื่อรุ่นพี่พร้อมป่าว คนไหนกินเหล้าแยกมาให้เอ็มนะ พรุ่งนี้เก็บ แ ม่ ง ให้หมด ฮ่าๆ" นายเอ็มถามผมที่กำลังง่วนๆอยู่กับการแยกรายชื่อรุ่นพี่


"กำลังแยกอยู่เนี่ยเอ็ม แต่ไม่ต้องเตรียมเหล้าเยอะหรอกเปลืองตังค์" ผมเงยหน้าบอกนายเอ็ม


"โห...ค่ายรุ่นเราจะน้อยได้ไง มันต้องเต็มที่ดิ เดี๋ยวเค้าจะว่าเอาได้" นายเอ็มบอกผม


"เหล้าหนึ่งลัง โซดาสองถาด เบียร์สี่ลัง กินให้พอนะเอ็มเตรียมให้แค่นี้แหล่ะ ถ้าหมดก่อนก็เปิดหมวกขอตังค์รุ่นพี่ละกัน" ยัยส้มเดินมาบอกนายเอ็ม


"อันนี้เฉพาะวันเดินทางใช่ป่ะส้ม" นายบอมถามยัยส้ม


"ใช่ๆบอม เหล้ามีขึ้นไปให้บนค่ายอีกสามลังนะ ส่วนเบียร์ไม่มี กินกันประหยัดๆหน่อยละกันนะ"


"ครับส้ม รับทราบจะประหยัดที่สุด" นายบอมบอกยัยส้มแล้วก็ยิ้มๆ


"เออ...คิดยังไงเนี่ยวางตัวบอมเป็นเฮดเหล้าคู่กับเอ็มเนี่ยบอมจะรอดมั๊ย" ยัยแพรวแซวนายบอม


"แหะ แหะ ต้องรอดสิครับแพรว ถึงบอมไม่กินเอ็มก็ต้องกิน" นายบอมรีบโยนให้นายเอ็ม


"เห่ยๆ ได้ไงอ่ะบอม เราจะต้องเมาไปด้วยกันดิ โอเคป่ะ" นายเอ็มพูดแล้วก็เข้ามากอดคอนายบอม นายบอมก็ยิ้มแหยๆ


"เอางี้ป่ะ ถ้าบอมไม่ไหว เอานิกไปเปลี่ยน ให้บอมมาดูแลลูกค่ายกับพวกส้มดีกว่า" ยัยส้มบอกพวกเรา


"เออ ด้ายยยยยย ของชอบเลยครับ เหล้ายาปลาปิ้งเนี่ย ฮ่าๆ" นายนิกรีบตอบตกลง


"ปฏิเสธบ้างก็ได้นะไอ่ลิง" ผมกระซิบบอกนายนิก ไอ่ลิงก็เลยจ๋อยๆไป


.....ตีหนึ่งกว่าๆ เตรียมงานเสร็จพวกผมก็แยกย้ายกันกลับไปพักผ่อนครับ ผม นายนิก นาบบอม นายเอ็ม ยัยส้ม ยัยแพรวเดินกลับมาด้วยกัน พรุ่งนี้นัดลูกค่ายบ่ายสาม พวกผมทีมงานนัดเจอกันบ่ายหนึ่ง ยังพอมีเวลานอน

"หิวอ่ะ" นายบอมพูดแล้วก็เอามือลูบๆท้อง


"เออ พอบอมพูดหิว เอ็มก็หิวด้วยเลยอ่ะ" นายเอ็มหิวบ้าง


"นิกอ่ะหิวป่ะ หิวเหมือนกันป่ะ" นายเอ็มหันมาถามนายนิกที่เดินอยู่ข้างๆ แล้วก็ส่งซิกให้นายนิกหิวด้วย


"เอ่อ...หิวครับ อยากกินข้าวต้มอ่ะ เบาๆ ข้าวต้มกับไข่เจียว" นายนิกพูดขึ้นมา


"แหม่ ถามนิดเดียวเล่นซ๊ะใหญ่เชียวนะนิก แต่ก็ดีมากกกกกกก ป่ะกินข้าวต้มกัน" นายเอ็มหันมาบอกพวกผมที่เดินอยู่ข้างหลัง


"เออๆ โอเคๆได้ๆ กินก็กิน" ยัยส้มพูด


......แล้วพวกเราก็เดินไปร้านข้าวต้มใกล้ๆหอครับ อยู่ตรงข้ามกับทางเข้าซอยหอพวกเราเลยหล่ะ ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอม แต่ก็ยังมีคนอยู่หอเยอะ เพราะเป็นปิดเทอมเล็กครับแค่เดือนกว่าๆเอง

"อ่ะๆสั่งเลยๆกินไรกัน" นายเอ็มเอาเมนูมาวางให้พวกเรา


"สั่งมาเดี๋ยวแพรวจดให้" ยัยแพรวพูด


"ไข่เจียวหมูสับ"


"ผักบุ้งไฟแดงใส่หมูกรอบ"


"ยำผักกาดดอง"


"ซี่โครงหมูทอด"


"ยำไข่เค็ม"


"ข้าวต้มหกถ้วยข้าวสวยสามถ้วยครับ" คงไม่ต้องถามว่าข้าวสวยที่สั่งเพิ่มของใคร ก็ของสามคนนั้นแหล่ะครับ นายเอ็ม นายบอม นายนิก ฮ่าๆ


....ข้าวต้มมาเสิร์ฟพวกเราก็นั่งกินกันไปคุยกันไป อยู่ๆนายเอ็มก็ยิงคำถามเด็ดขึ้นมา


"เอิร์ต คืนนี้ไปนอนห้องเอ็มป่าว ไอ้ออมไม่อยู่ นอนคนเดียวมาหลายวันละ ไม่เหงาหรอ" นายเอ็มถามผม


ผมเงยหน้ามองนายเอ็ม แต่ก็แอบเห็นสายตาที่ไม่ปกติของนายนิกที่มองผมอยู่เหมือนกัน ส่วนนายบอมก็กินข้าวต้มไม่ได้สนใจอะไร


"เอิร์ตนอนคนเดียวได้ เอ็มไม่ต้องห่วงหรอก"


"แต่เอ็มเหงา ไปนอนกับเอ็มนะ น๊าาาาา" นายเอ็มพูดอ้อนผม


ผมชักไม่แน่ใจนายเอ็มจะมาไม้ไหนกันแน่เนี่ย ฮ่าๆ  

เสียงนายเอ็มอ้อนผมขนาดนั้น ทำเอายัยส้ม ยัยแพรว นายบอมที่กำลังกินข้าวอยู่หยุดชะงักเลยหล่ะครับ แล้วก็พากันมองมาทางผมกับนายเอ็ม นายนิกเองก็มองนายเอ็มแบบ งงๆ เหมือนกัน


"อ่าว หยุดกินกันหมดเลย แหะ แหะ " นายเอ็มพูดแต่ก็ยังคงความเกรียนด้วยสายตากรุ้มกริ่ม


"แหม่ เอ็มเสียงอ้อนขนาดเนี้ย ถ้าเอิร์ตไปนอนด้วยคงไม่รอดอ่ะคืนนี้ ฮ่าๆ" ยัยแพรวแซวนายเอ็ม


"เอิร์ตมานะ มานอนกับเอ็ม นะ นะ" นายเอ็มอ้อนผมอีกครั้ง


"เอ่อ....."


"ไปนอนกับนิกมั๊ย" เสียงนายนิกแทรกขึ้นมา ตอนที่ผมกำลังจะตอบนายเอ็ม เพื่อนๆคนอื่นๆก็อึ้งกันไปใหญ่


"เอ้อ.....แค่นี้แหล่ะที่ต้องการ จัดการต่อเองละกันนะหลังจากนี้อ่ะ" นายเอ็มเอื้อมมือไปตบไหล่นายนิก นายนิกก็ยิ้มๆ


"ร้ายกาจนะเอ็มเนี่ย" ยัยส้มว่านายเอ็ม ฮ่าๆ


.....หลังจากกินข้าวต้มกันเสร็จ พวกเราก็แยกย้ายกันกลับหอ ผมเดินไปส่งนายบอมที่หอ เพราะจะแวะไปซื้อของที่เซเว่นด้วย


"บอม พรุ่งนี้เจอกันนะ รีบอาบน้ำนอนหล่ะ ฝันดีนะ" ผมบอกนายบอม


"ครับ....เอิร์ตด้วย เก็บกระเป๋าดูให้ดีนะ อย่าลืมของหล่ะ ฝันดีนะครับพรุ่งนี้เจอกัน" นายบอมบอกผมแล้วก็ยิ้มๆ


....ผมแยกกับนายบอมก็เดินกลับมาที่หอ เจอนายเอ็มกับนายนิกยืนคุยกันอยู่หน้าหอ สงสัยจะรอผมอยู่ พอผมเดินไปถึงสองคนนั้นก็เลิกคุยกัน นายเอ็มตบไหล่นายนิก เหมือนจะปลอบใจอะไรบางอย่าง ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ชวนสองคนนั้นเข้าหอ ผมเดินมาถึงชั้นสามที่อยู่ก็แยกไปที่ห้องตัวเอง ในขณะที่ผมกำลังยืนไขกุญแจเข้าห้องอยู่ ก็รู้สึกว่ามีคนมายืนอยู่ข้างหลัง ผมคิดว่าเป็นนายเอ็มมาตามให้ผมไปนอนด้วย


"เอิร์ตอาบน้ำเสร็จเดี๋ยวไปเคาะห้องนะ" ผมบอกไปโดยที่ไม่ได้หันไปมองว่าใคร


"เคาะห้องนิกนะ ไม่ใช่ห้องเอ็ม" เสียงที่ตอบกลับมา ทำให้ผมต้องหันไปมอง


เป็นนายนิกนั่นเอง ที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมในตอนนี้


"เอิร์ต คืนนี้ไปนอนกับนิกนะครับ" นายนิกบอกผม


ผมเองก็นิ่งๆไป ไม่รู้จะทำยังไงกับความรู้สึกของตัวเองในตอนนี้


"งั้นไปตอนนี้เลยก็ได้ ไปอาบน้ำที่ห้องของเรา" นายนิกพูดแล้วก็เอามือมาจับมือผม


"เดี๋ยวนิก...." ผมต้องหยุดนายนิกไว้ก่อน ไอ่ลิงไม่รู้ไปได้แรงยุมาจากไหน นายเอ็มแน่ๆเลย


นายนิก พอโดนผมเบรกก็นิ่งๆไป


"เอ่อ...นิกขอโทษครับ งั้นเอิร์ตเข้าห้องเถอะ นิกไปละ" นายนิกพูดพร้อมกับปล่อยมือผม


"เดี๋ยวเอิร์ตอาบน้ำก่อนนะนิก เดี๋ยวไปเคาะประตู" ผมบอกนายนิก


"ครับ" นายนิกหันมาตอบผมพร้อมกับรอยยิ้ม.........