มาต่อในตอนใหม่แล้วนะครับ บทที่ ๑๔ หวังว่าจะถูกใจ และ ตามลุ้น ตามเชียร์ ตามหมั่นไส้เสือใหญ่เหมือนเดิม ขอบคุณครับ
อันนี้ บทที่ผ่านมา และ ทั้งหมดจากเด็กดี
http://ppantip.com/topic/34275973 บทที่ ๑๓
ทั้งหมดจากเด็กดี
http://writer.dek-d.com/o-iambear/story/view.php?id=1350561
บทที่ ๑๔ ที่ซ่อนตัว
อรัญถอดหน้ากากใบหน้าสุนัขเยอรมันเชฟเฟิร์ดออก เสมองไปยังโต๊ะและชุดโซฟามีหน้ากากสุนัขอีกหลายสายพันธุ์ รวมถึงใบหน้าของแมวซึ่งประดับด้วยขนปกปุยสำหรับผู้หญิง
แขกที่มารวมงานปาร์ตี้บนคอนโดหรูชั้นสามสิบ กลับหมดแล้ว เหลือเพียงเจ้าของห้องและพนักงานบริการสาวสวยที่จ้างไว้อำนวยความสะดวกสามนาง
ร่างสูงเปี่ยมด้วยกล้ามเนื้อ ก้าวลงอ่างน้ำวนด้านนอกห้องพัก อรัญสวมกางเกงว่ายน้ำ เผยความกำยำและกล้ามหน้าทองแกร่ง เขาสบายใจกับสิ่งที่วางแผนไว้ มันกำลังเดินหน้าไปได้สวย ช่วงเวลานี้คงต้องซ่อนตัว สักพัก ปล่อยให้หมากตัวอื่นเล่นไปตามเกม
ประตูระเบียงหลังห้องถูกเลื่อนเปิดช้าๆ ก่อนที่ร่างสูงไม่แพ้อรัญจะก้าวออกมายืนบิดเนื้อตัว คลายความเมื่อยล้า
“ช้างรอคุณอรัญตั้งนาน พอมาถึงก็ลงมาเล่นน้ำคนเดียว มีเรื่องกลุ้มใจหรือเปล่าน้า” เสียงดำไรว่าอย่างหวานหยด พลางเหล่หนุ่มหล่อด้วยจริตเกินชาย
“ที่บ้านมีแขกมาเยี่ยมน่ะครับเลยยุ่งๆ พอเห็นข้อความคุณช้างส่งไปเตือน ผมก็รีบตรงดิ่งมานี่เลย แต่คงช้าไป” อรัญทอดเสียงเนิบ ดวงตาคมสีน้ำตาลอ่อนมองดำไร เขาหว่านเสน่ห์เต็มที่
“แขกอื่นคงไปต่อกันที่อื่น ตอนนี้เหลือแต่เจ้าภาพละฮะ …โรเบิร์ตก็งีบแล้ว ขานั้นคออ่อนเหลือเกิน”
“อือม์ ผมมาผิดเวลาอย่างนี้ รบกวนหรือเปล่า”
“อูย รบกวนอะไร ช้างเข้านอนก็สว่างนู้นแหละ นานๆ โรเบิร์ตจะเปิดจะโอกาส ฉะนั้นต้องสนุกให้สุดเหวี่ยง”
อรัญยิ้มน้อยๆ มีเพื่อนผู้ชายมากมายในชีวิต หากไม่มีครั้งไหนที่รู้สึกว่ายามอยู่ใกล้เพศเดียวกันต้องบริหารเสน่ห์ขนาดนี้ คิดแล้วอดขำไม่ได้ เพื่อยืมมือดำไร เขาต้องยอมเล่นบทบาทชวนกระอักกระอ่วนใจ
“คิดแล้วมันน่าเหลือเชื่อมาก เมื่อก่อนได้แต่มองคุณช้างในนิตยสารและจอทีวี ใครจะไปเชื่อว่าวันหนึ่งจะได้มาอยู่ใกล้ๆ”
ดำไรยิ้มกว้างกว่าเดิม เจอคำป้อยอมามาก แต่ไม่มีครั้งไหนถูกจริต ฟังแล้วชื่นใจจนความสุขล้นอก คงเพราะอรัญมีทั้งความลึกลับแฝงด้วยพลังบุรุษน่าค้นหา
“ช้างเป็นแค่คนบ้านนอก แต่มีโชคเท่านั้นเอง ว่ากันตามตรงช้างดีใจกว่าคุณอรัญเสียอีก ที่เราได้รู้จักกัน น้อยคนจะเข้าใจหัวอกช้าง และการได้มีเพื่อนพูดคุยทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้น”
“ผมยินดีเสมอ ได้เป็นเพื่อนกับคุณช้างคือสิ่งวิเศษสุดในชีวิตผม” อรัญว่าแล้วหลับตาพริ้ม ดวงหน้าเขายามต้องแสงจันทร์คมคายชวนให้หลงใหล ดำไรไล่สายตาไปตามแผงอกกว้าง หน้าทองเป็นลอนแกร่ง เขาหวั่นไหวเกือบควบคุมตนเองไม่ได้
“ปากหวานอย่างนี้ ขอสลบแป๊บ” เอ่ยจบดำไรก็ทอดตัวนอนข้างอ่างน้ำวน
หนุ่มหล่อผิวเข้มยิ้มหวาน เอ่ยเสียงแหบกระเส่า“ นอนตรงนั้นทำไมครับ ถ้าไม่รังเกียจลงมาเล่นน้ำเป็นเพื่อนผมไม่ดีกว่าหรือ”
นายแบบหัวเราะคิกคัก ไม่คิดว่าจะมีช่วงเวลาเช่นนี้ ปกติเขาไม่ใช่คนเจ้าชู้หรือมักมาก หยอกเอินหนุ่มๆ ที่รู้จักบ้างหากไม่เคยจริงจัง
ใช้เวลาเพียงประเดี๋ยวดำไรก็ลงไปอยู่เคียงข้างอีกฝ่ายในชุดกางเกงว่ายน้ำตัวจิ๋ว อวดสัดส่วนบางกว่าอรัญเล็กน้อย พนักงานสาวถูกสั่งให้กลับไปพักผ่อน บริเวณอ่างน้ำวนนอกห้องพักเหลือเพียงสองหนุ่ม
“ตอนแรกที่ได้เจอคุณอรัญในงานเลี้ยงระดมทุนถ่ายทำสารคดีเพื่อช่วยชีวิตน้องหมา น้องแมว ช้างนึกว่าคงไม่ได้พบกันอีก พอรู้จากอาจารย์น้ำว่าคุณอรัญเป็นศิษย์เก่า และมาเป็นออการ์ไนซ์งานโรงเรียน ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อโลกมันกลมจริงๆ เลยนะฮะ”
คำว่า
‘โลกกลม’ ส่งผลให้มุมปากอรัญประดับรอยยิ้มแปลกๆ เพราะทุกอย่างถูกจัดฉาก เริ่มตั้งแต่ปลอมตัวเป็นชายคนซึ่งมีชื่อจริงเหมือนอรัญ ฝ่ายนั้นเคยเรียนในไหมทองอินเตอร์เนชั่นแนลสคลู เมื่อสิบหกปีก่อนเพียงเทอมเดียว ปัจจุบันเสียชีวิตที่ต่างประเทศ
“คนบนฟ้าคงลิขิตเรื่องนี้ให้ผมได้มีโอกาสใกล้ชิดคุณช้าง ได้ช่วยเหลือ คอยเป็นกำลังหนุน”
“หือ ไม่ถึงขนาดนั้นมั้ง เราช่วยกันและกันมากกว่า ช้างไม่อยากเป็นภาระให้ใคร ช้างบึกบันขนาดนี้ แข็งแรงมากนะ หลายครั้งอุ้มโรเบิร์ตไปนอนบนเตียงได้ด้วยซ้ำ ฮิๆ” นายแบบหนุ่มหัวเราะคิก มือไม้พลิ้วไปตามจังหวะการพูด
“น่าอิจฉาแฟนคุณช้าง เป็นโสดนี่เหงาชะมัด” เขาพูดราวกับเป็นทุกข์หนักที่ไม่มีใครข้างกาย
ดำไรไม่ชอบอวดแฟน พอเห็นว่าอรัญเศร้าลงจากคำพูดตน ก็รู้สึกเห็นอกเห็นใจ รีบชวนคุยหัวข้ออื่น
“เอ่อ ช้างดีใจนะครับที่เราได้ช่วยงานโรงเรียน ช้างรักโรงเรียนนี้มาก ดีใจที่คุณไหมทองไปพบช้าง ช่วยเปลี่ยนชีวิตเด็กกำพร้า เดินเลี้ยงช้างตามถนนไม่มีบ้าน ได้มีชีวิตที่ดีในวันนี้” น้ำเสียงดำไรบ่งบอกถึงความซาบซึ้งใจ เขาได้รับการช่วยเหลือจากไหมทอง จนได้เข้าเรียนที่นั่นเป็นเวลาเกือบสามปี หลังจากนั้นจึงพบพ่อแม่อุปถัมภ์ชาวออสเตรเลีย ก่อนจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศ ในเวลาต่อมาก็เป็นคนดังระดับโลก
“ชีวิตคุณช้างโชคดีกว่าผมมาก ตัวผมมีพ่อกับแม่ก็เหมือนไม่มี” อรัญเปิดปากเล่าชีวิตคนกับคนแปลกหน้า อยากระบายสิ่งซึ่งอัดอั้นในใจ เขามองเห็นว่าดำไรไร้พิษภัย มีความใสซื่อแบบเด็ก
“โอ้ ไม่ใช่เรื่องเศร้าใช่ไหมฮะ ช้างรับความเศร้าไม่ไหวนา…” ดำไรเสียใจอุตส่าห์เปลี่ยนเรื่องคุยแต่กลายเป็นการตอกย้ำอดีตอรัญ
“สำหรับผมไม่ใช่ความเศร้า มันคือความรักมากกว่า” เขาทิ้งปริศนาไว้แค่นั้น แล้วหมุดตัวลงใต้ผิวน้ำ ใช้เวลานานจนดำไรใจคอไม่ดี กระทั่งเขาโผล่หน้ามาให้เห็นอีกครั้ง นายแบบหนุ่มจึงยิ้มกว้างต้อนรับ
“คุณอรัญเป็นคนสนุกนะฮะ ชอบอำเล่นอยู่เรื่อย เอ หรือว่า ตะกี้แอบไปร้องไห้ใต้น้ำมา” ดำไรแกล้งแซว หากพอเห็นสีหน้าของอรัญบึ้งนิดๆ ก็รู้สึกผิดที่เอ่ยโดยไม่คิด
“เปล่าหรอกครับ พอดีหัวมันตื้อ เลยอยากเปลี่ยนไปสูดอากาศข้างล่างแทน ฮ่าๆ” เขาหัวเราะกลบเกลื่อน เมื่อครู่จู่ๆ ภาพคนในครอบครัวก็หลอกหลอน ละม้ายได้ยินเสียงกรีดร้องน้องฝาแฝดในท้องมารดา
ดำไรนิ่วหน้า กระทั่งเห็นสีหน้าอรัญผ่อนคลาย ก็ชวนคุยถึงเรื่องงานคืนสู่เหย้า “ช้างตั้งใจว่างานที่จะจัด อยากให้เพื่อนเก่ามากันเยอะๆ และไอเดียคุณอรัญก็เก๋มาก ให้ประมูลของรัก เพื่อช่วยเหลือเด็กในชนบท งานนี้ช้างจะให้โรเบิร์ตขนของไปสักร้อยชิ้น”
“น่าสนุกนะครับ ผมดีใจมากที่คุณช้างชอบความคิดนี้”
“เรื่องทำบุญกับแบ่งบันคนด้อยโอกาสบอกมาเถอะ ช้างเต็มที่เสมอแฟนช้างก็เหมือนกันเขาไม่เคยขัด”
อรัญเงียบไปหลายวินาที ก่อนขยับห่างดำไรไปหนึ่งช่วงตัว
“คุณช้างพูดถึงคุณโรเบิร์ตอีกแล้ว เฮ้อ…ผมละอายใจมากที่หวังลมๆ แล้งๆ ว่าคุณช้างจะหันมามองผมบ้าง คือไม่ใช่แบบคนรักนะครับ แค่เพื่อนก็พอ”
“แหม…อย่าคิดมากสิฮะ ช้างต่างหากที่กลัวคุณอรัญรังเกียจ ตัวช้างไม่ได้มีดีอะไรสักนิด ที่มาถึงจุดนี้ เพราะมีคนใจดีโชคช่วย ทั้งครูไหมทอง แดดดี้กับมัม รวมถึงโรเบิร์ต” เอ่ยแล้วดวงตาเขาก็มีประกายวิบวับ
“ถึงจะมีคนดีกับช้างและรักช้างมากขนาดนี้ แต่ช้างก็อยากมีเพื่อนสนิทนะฮะ” ดำไรคว้าต้นแขนใหญ่หมับ พร้อมส่งยิ้มหวานจริงใจ
“…ผมมีความสุขมาก และจะไม่ลืมวันนี้เลย” เอ่ยจบอรัญก็ทำในสิ่งที่ดำไรคาดไม่ถึง เขายื่นหน้าเข้าใกล้นายแบบหนุ่ม ดวงตาสานสบกัน แรงดึงดูดมหาศาลเกิดขึ้น ส่งผลให้ดำไรตกอยู่ในอำนาจเขา
ริมฝีปากเป็นกระจับสวยหอมแก้มเนียนของดำไร พร้อมกระซิบคำพูดหวานหู ชวนให้เคลิบเคลิ้ม “ขอบคุณครับ ขอบคุณคุณช้าง คนดีของผม”
ฌานสิเน่หา บทที่ ๑๔ ที่ซ่อนตัว
อันนี้ บทที่ผ่านมา และ ทั้งหมดจากเด็กดี
http://ppantip.com/topic/34275973 บทที่ ๑๓
ทั้งหมดจากเด็กดี http://writer.dek-d.com/o-iambear/story/view.php?id=1350561
บทที่ ๑๔ ที่ซ่อนตัว
อรัญถอดหน้ากากใบหน้าสุนัขเยอรมันเชฟเฟิร์ดออก เสมองไปยังโต๊ะและชุดโซฟามีหน้ากากสุนัขอีกหลายสายพันธุ์ รวมถึงใบหน้าของแมวซึ่งประดับด้วยขนปกปุยสำหรับผู้หญิง
แขกที่มารวมงานปาร์ตี้บนคอนโดหรูชั้นสามสิบ กลับหมดแล้ว เหลือเพียงเจ้าของห้องและพนักงานบริการสาวสวยที่จ้างไว้อำนวยความสะดวกสามนาง
ร่างสูงเปี่ยมด้วยกล้ามเนื้อ ก้าวลงอ่างน้ำวนด้านนอกห้องพัก อรัญสวมกางเกงว่ายน้ำ เผยความกำยำและกล้ามหน้าทองแกร่ง เขาสบายใจกับสิ่งที่วางแผนไว้ มันกำลังเดินหน้าไปได้สวย ช่วงเวลานี้คงต้องซ่อนตัว สักพัก ปล่อยให้หมากตัวอื่นเล่นไปตามเกม
ประตูระเบียงหลังห้องถูกเลื่อนเปิดช้าๆ ก่อนที่ร่างสูงไม่แพ้อรัญจะก้าวออกมายืนบิดเนื้อตัว คลายความเมื่อยล้า
“ช้างรอคุณอรัญตั้งนาน พอมาถึงก็ลงมาเล่นน้ำคนเดียว มีเรื่องกลุ้มใจหรือเปล่าน้า” เสียงดำไรว่าอย่างหวานหยด พลางเหล่หนุ่มหล่อด้วยจริตเกินชาย
“ที่บ้านมีแขกมาเยี่ยมน่ะครับเลยยุ่งๆ พอเห็นข้อความคุณช้างส่งไปเตือน ผมก็รีบตรงดิ่งมานี่เลย แต่คงช้าไป” อรัญทอดเสียงเนิบ ดวงตาคมสีน้ำตาลอ่อนมองดำไร เขาหว่านเสน่ห์เต็มที่
“แขกอื่นคงไปต่อกันที่อื่น ตอนนี้เหลือแต่เจ้าภาพละฮะ …โรเบิร์ตก็งีบแล้ว ขานั้นคออ่อนเหลือเกิน”
“อือม์ ผมมาผิดเวลาอย่างนี้ รบกวนหรือเปล่า”
“อูย รบกวนอะไร ช้างเข้านอนก็สว่างนู้นแหละ นานๆ โรเบิร์ตจะเปิดจะโอกาส ฉะนั้นต้องสนุกให้สุดเหวี่ยง”
อรัญยิ้มน้อยๆ มีเพื่อนผู้ชายมากมายในชีวิต หากไม่มีครั้งไหนที่รู้สึกว่ายามอยู่ใกล้เพศเดียวกันต้องบริหารเสน่ห์ขนาดนี้ คิดแล้วอดขำไม่ได้ เพื่อยืมมือดำไร เขาต้องยอมเล่นบทบาทชวนกระอักกระอ่วนใจ
“คิดแล้วมันน่าเหลือเชื่อมาก เมื่อก่อนได้แต่มองคุณช้างในนิตยสารและจอทีวี ใครจะไปเชื่อว่าวันหนึ่งจะได้มาอยู่ใกล้ๆ”
ดำไรยิ้มกว้างกว่าเดิม เจอคำป้อยอมามาก แต่ไม่มีครั้งไหนถูกจริต ฟังแล้วชื่นใจจนความสุขล้นอก คงเพราะอรัญมีทั้งความลึกลับแฝงด้วยพลังบุรุษน่าค้นหา
“ช้างเป็นแค่คนบ้านนอก แต่มีโชคเท่านั้นเอง ว่ากันตามตรงช้างดีใจกว่าคุณอรัญเสียอีก ที่เราได้รู้จักกัน น้อยคนจะเข้าใจหัวอกช้าง และการได้มีเพื่อนพูดคุยทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้น”
“ผมยินดีเสมอ ได้เป็นเพื่อนกับคุณช้างคือสิ่งวิเศษสุดในชีวิตผม” อรัญว่าแล้วหลับตาพริ้ม ดวงหน้าเขายามต้องแสงจันทร์คมคายชวนให้หลงใหล ดำไรไล่สายตาไปตามแผงอกกว้าง หน้าทองเป็นลอนแกร่ง เขาหวั่นไหวเกือบควบคุมตนเองไม่ได้
“ปากหวานอย่างนี้ ขอสลบแป๊บ” เอ่ยจบดำไรก็ทอดตัวนอนข้างอ่างน้ำวน
หนุ่มหล่อผิวเข้มยิ้มหวาน เอ่ยเสียงแหบกระเส่า“ นอนตรงนั้นทำไมครับ ถ้าไม่รังเกียจลงมาเล่นน้ำเป็นเพื่อนผมไม่ดีกว่าหรือ”
นายแบบหัวเราะคิกคัก ไม่คิดว่าจะมีช่วงเวลาเช่นนี้ ปกติเขาไม่ใช่คนเจ้าชู้หรือมักมาก หยอกเอินหนุ่มๆ ที่รู้จักบ้างหากไม่เคยจริงจัง
ใช้เวลาเพียงประเดี๋ยวดำไรก็ลงไปอยู่เคียงข้างอีกฝ่ายในชุดกางเกงว่ายน้ำตัวจิ๋ว อวดสัดส่วนบางกว่าอรัญเล็กน้อย พนักงานสาวถูกสั่งให้กลับไปพักผ่อน บริเวณอ่างน้ำวนนอกห้องพักเหลือเพียงสองหนุ่ม
“ตอนแรกที่ได้เจอคุณอรัญในงานเลี้ยงระดมทุนถ่ายทำสารคดีเพื่อช่วยชีวิตน้องหมา น้องแมว ช้างนึกว่าคงไม่ได้พบกันอีก พอรู้จากอาจารย์น้ำว่าคุณอรัญเป็นศิษย์เก่า และมาเป็นออการ์ไนซ์งานโรงเรียน ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อโลกมันกลมจริงๆ เลยนะฮะ”
คำว่า ‘โลกกลม’ ส่งผลให้มุมปากอรัญประดับรอยยิ้มแปลกๆ เพราะทุกอย่างถูกจัดฉาก เริ่มตั้งแต่ปลอมตัวเป็นชายคนซึ่งมีชื่อจริงเหมือนอรัญ ฝ่ายนั้นเคยเรียนในไหมทองอินเตอร์เนชั่นแนลสคลู เมื่อสิบหกปีก่อนเพียงเทอมเดียว ปัจจุบันเสียชีวิตที่ต่างประเทศ
“คนบนฟ้าคงลิขิตเรื่องนี้ให้ผมได้มีโอกาสใกล้ชิดคุณช้าง ได้ช่วยเหลือ คอยเป็นกำลังหนุน”
“หือ ไม่ถึงขนาดนั้นมั้ง เราช่วยกันและกันมากกว่า ช้างไม่อยากเป็นภาระให้ใคร ช้างบึกบันขนาดนี้ แข็งแรงมากนะ หลายครั้งอุ้มโรเบิร์ตไปนอนบนเตียงได้ด้วยซ้ำ ฮิๆ” นายแบบหนุ่มหัวเราะคิก มือไม้พลิ้วไปตามจังหวะการพูด
“น่าอิจฉาแฟนคุณช้าง เป็นโสดนี่เหงาชะมัด” เขาพูดราวกับเป็นทุกข์หนักที่ไม่มีใครข้างกาย
ดำไรไม่ชอบอวดแฟน พอเห็นว่าอรัญเศร้าลงจากคำพูดตน ก็รู้สึกเห็นอกเห็นใจ รีบชวนคุยหัวข้ออื่น
“เอ่อ ช้างดีใจนะครับที่เราได้ช่วยงานโรงเรียน ช้างรักโรงเรียนนี้มาก ดีใจที่คุณไหมทองไปพบช้าง ช่วยเปลี่ยนชีวิตเด็กกำพร้า เดินเลี้ยงช้างตามถนนไม่มีบ้าน ได้มีชีวิตที่ดีในวันนี้” น้ำเสียงดำไรบ่งบอกถึงความซาบซึ้งใจ เขาได้รับการช่วยเหลือจากไหมทอง จนได้เข้าเรียนที่นั่นเป็นเวลาเกือบสามปี หลังจากนั้นจึงพบพ่อแม่อุปถัมภ์ชาวออสเตรเลีย ก่อนจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศ ในเวลาต่อมาก็เป็นคนดังระดับโลก
“ชีวิตคุณช้างโชคดีกว่าผมมาก ตัวผมมีพ่อกับแม่ก็เหมือนไม่มี” อรัญเปิดปากเล่าชีวิตคนกับคนแปลกหน้า อยากระบายสิ่งซึ่งอัดอั้นในใจ เขามองเห็นว่าดำไรไร้พิษภัย มีความใสซื่อแบบเด็ก
“โอ้ ไม่ใช่เรื่องเศร้าใช่ไหมฮะ ช้างรับความเศร้าไม่ไหวนา…” ดำไรเสียใจอุตส่าห์เปลี่ยนเรื่องคุยแต่กลายเป็นการตอกย้ำอดีตอรัญ
“สำหรับผมไม่ใช่ความเศร้า มันคือความรักมากกว่า” เขาทิ้งปริศนาไว้แค่นั้น แล้วหมุดตัวลงใต้ผิวน้ำ ใช้เวลานานจนดำไรใจคอไม่ดี กระทั่งเขาโผล่หน้ามาให้เห็นอีกครั้ง นายแบบหนุ่มจึงยิ้มกว้างต้อนรับ
“คุณอรัญเป็นคนสนุกนะฮะ ชอบอำเล่นอยู่เรื่อย เอ หรือว่า ตะกี้แอบไปร้องไห้ใต้น้ำมา” ดำไรแกล้งแซว หากพอเห็นสีหน้าของอรัญบึ้งนิดๆ ก็รู้สึกผิดที่เอ่ยโดยไม่คิด
“เปล่าหรอกครับ พอดีหัวมันตื้อ เลยอยากเปลี่ยนไปสูดอากาศข้างล่างแทน ฮ่าๆ” เขาหัวเราะกลบเกลื่อน เมื่อครู่จู่ๆ ภาพคนในครอบครัวก็หลอกหลอน ละม้ายได้ยินเสียงกรีดร้องน้องฝาแฝดในท้องมารดา
ดำไรนิ่วหน้า กระทั่งเห็นสีหน้าอรัญผ่อนคลาย ก็ชวนคุยถึงเรื่องงานคืนสู่เหย้า “ช้างตั้งใจว่างานที่จะจัด อยากให้เพื่อนเก่ามากันเยอะๆ และไอเดียคุณอรัญก็เก๋มาก ให้ประมูลของรัก เพื่อช่วยเหลือเด็กในชนบท งานนี้ช้างจะให้โรเบิร์ตขนของไปสักร้อยชิ้น”
“น่าสนุกนะครับ ผมดีใจมากที่คุณช้างชอบความคิดนี้”
“เรื่องทำบุญกับแบ่งบันคนด้อยโอกาสบอกมาเถอะ ช้างเต็มที่เสมอแฟนช้างก็เหมือนกันเขาไม่เคยขัด”
อรัญเงียบไปหลายวินาที ก่อนขยับห่างดำไรไปหนึ่งช่วงตัว
“คุณช้างพูดถึงคุณโรเบิร์ตอีกแล้ว เฮ้อ…ผมละอายใจมากที่หวังลมๆ แล้งๆ ว่าคุณช้างจะหันมามองผมบ้าง คือไม่ใช่แบบคนรักนะครับ แค่เพื่อนก็พอ”
“แหม…อย่าคิดมากสิฮะ ช้างต่างหากที่กลัวคุณอรัญรังเกียจ ตัวช้างไม่ได้มีดีอะไรสักนิด ที่มาถึงจุดนี้ เพราะมีคนใจดีโชคช่วย ทั้งครูไหมทอง แดดดี้กับมัม รวมถึงโรเบิร์ต” เอ่ยแล้วดวงตาเขาก็มีประกายวิบวับ
“ถึงจะมีคนดีกับช้างและรักช้างมากขนาดนี้ แต่ช้างก็อยากมีเพื่อนสนิทนะฮะ” ดำไรคว้าต้นแขนใหญ่หมับ พร้อมส่งยิ้มหวานจริงใจ
“…ผมมีความสุขมาก และจะไม่ลืมวันนี้เลย” เอ่ยจบอรัญก็ทำในสิ่งที่ดำไรคาดไม่ถึง เขายื่นหน้าเข้าใกล้นายแบบหนุ่ม ดวงตาสานสบกัน แรงดึงดูดมหาศาลเกิดขึ้น ส่งผลให้ดำไรตกอยู่ในอำนาจเขา
ริมฝีปากเป็นกระจับสวยหอมแก้มเนียนของดำไร พร้อมกระซิบคำพูดหวานหู ชวนให้เคลิบเคลิ้ม “ขอบคุณครับ ขอบคุณคุณช้าง คนดีของผม”