สวัสดีค่ะ จขกท ไปเป็นเพื่อนคุณยายไปหาหมอที่ รพ ธรรมศาสตร์ค่ะ ระหว่างรอเราก็แวะออกมานั่งทานโจ๊กซื้อมาจากเซเว่น มานั่งทานที่โต๊ะหินอ่อนค่ะ
ทีนี้ก็มีเด็กผู้หญิง อายุประมาณ5-6ขวบ ไม่เล็กมากนะคะ มากับป้าคนนึง คิดว่าน่าจะเป็นแม่เด็กค่ะ คือเด็กก็แต่งตัววิ่งซนไปเรื่อย ส่วนแม่เด็กน่าจะอายุประมาณ40นิดๆค่ะ นั่งดูหนังในมือถือ เราก็ทานโจ๊กของเราไปจนหันมาอีกทีเด็กผู้หญิงคนนั้นมายืนมองเรากินค่ะ ตอนแรกเราก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ ทานต่อไป สักพักเด็กก็พูดกับเราว่า "ขอกินหน่อยดิ อยากกินโจ๊ก" พูดแบบไม่ค่อยมีหางเสียงค่ะ แต่พูดแบบซื่อๆทำนองเด็ก ซึ่งเราก็หันไปมองแม่เด็กว่าจะทำอย่างไร แต่แม่เด็กก็ไม่สนใจค่ะ ไม่เงยหน้าจากมือถือตัวเอง เราก็เลยถามว่าหิวหรอ เอาขนมพี่ไปไหม เราก็ยื่นเลย์ห่อเล็กให้น้องเขาค่ะ เด็กก็ส่ายหัว บอกไม่เอา จะกินโจ๊ก
พูดตรงๆนะคะ อย่าหาว่าใจร้ายเลย แต่เราไม่ให้ คือถ้าจะให้พูดตรงมากกว่านี้คือรังเกียจค่ะ เราทานของเราอยู่ดีๆ จะมาแบ่งให้คนอื่นได้ยังไง คือมันขี้ปากอ่ะ แต่ไม่รู้ว่าทำแบบนี้มันจะใจร้ายกับเด็กไปไหม ส่วนเด็กก็ยังจะจ้องเรากินแล้วก็ร้องแบบ จะกินโจ๊กๆ แล้วก็วิ่งไปเกาะแขนแม่ตัวเอง
เราก็หันไปมองแม่เด็ก หวังว่าเขาจะดุลูก แต่แม่เด็กเงยหน้ามามองเราแบบเสียอารมณ์แล้วบอกว่า "แบ่งให้เด็กมันสักคำไม่ได้หรอ เป็นผู้ใหญ่อะไรใจร้ายกับเด็ก" คือเรางงมากจริงๆ ตรรกะไหน แล้วคือโจ๊กนี่ทำไมไม่ซื้อให้ลูกซะละ คือเขาไม่กลัวเลยหรอ เรายังกลัวเลยเชื้อโรคจากลูกเขาเลย น้ำลงน้ำลาย แล้วเขาไม่กลัวเลยหรอถึงกล้าให้ท้ายลูกกินของคนอื่นแบบนี้? เห้ยคืองงมากจริงๆ มันงงมากกว่าโมโหเสียอีก
เราเลยทานไม่ลงแล้ว เสียอารมณ์เลยลุกจากตรงนั้นเลย พูดทิ้งท้ายไว้ให้แม่เด็กได้ยินทำนองว่า
"ถ้าลูกอยากกินก็ไปซื้อให้ลูกตัวเองกินสิ ไม่ใช่ให้มาขอคนอื่นแบบนี้ ไม่มีมารยาท"
แม่เด็กก็ไม่ได้พูดอะไรต่อนะคะ แล้วเราก็เดินออกมาเลย ไม่สนว่าเด็กคนนั้นจะทานโจ๊กต่อจากเราหรือไม่ หรือแม่เด็กคนนั้นจะมีสีหน้ายังไง คือถ้าปกติเวลามีขอทานมาทานข้าวไรงี้ เราก็เคยเลี้ยงนะ บอกจะกินข้าวอะไรสั่งเลยเดี๋ยวจ่ายให้ แต่นี่แม่เด็กก็ดูมีเงินอ่ะ ไม่ใช่ไม่มีเงินจะกินโจ๊กเสียหน่อย
จริงๆแล้วเราทำถูกแล้วใช่ไหมที่เราไม่แบ่งให้เด็กทาน? คือถ้าปกติเป็นคนในบ้าน ญาติ หรือหลานเรา เราจะแบ่งให้กินด้วยกันได้นะ แต่ขนาดญาติเรายังไม่ค่อยขอแบบนี้เลย พอโตมาหน่อยก็ไม่ทำแล้ว มีแต่หลานคนเล็กอนุบาลหนึ่งที่ยังมีมาอ้อนขอบ้าง
ถ้าเป็นเพื่อนๆมาเจอแบบนี้จะทำยังไงคะ
Edit: แก้ไขคำผิด
เจอเด็กมาขอทานข้าวด้วยค่ะ ถ้าเป็นคุณจะให้ไหมคะ?
ทีนี้ก็มีเด็กผู้หญิง อายุประมาณ5-6ขวบ ไม่เล็กมากนะคะ มากับป้าคนนึง คิดว่าน่าจะเป็นแม่เด็กค่ะ คือเด็กก็แต่งตัววิ่งซนไปเรื่อย ส่วนแม่เด็กน่าจะอายุประมาณ40นิดๆค่ะ นั่งดูหนังในมือถือ เราก็ทานโจ๊กของเราไปจนหันมาอีกทีเด็กผู้หญิงคนนั้นมายืนมองเรากินค่ะ ตอนแรกเราก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ ทานต่อไป สักพักเด็กก็พูดกับเราว่า "ขอกินหน่อยดิ อยากกินโจ๊ก" พูดแบบไม่ค่อยมีหางเสียงค่ะ แต่พูดแบบซื่อๆทำนองเด็ก ซึ่งเราก็หันไปมองแม่เด็กว่าจะทำอย่างไร แต่แม่เด็กก็ไม่สนใจค่ะ ไม่เงยหน้าจากมือถือตัวเอง เราก็เลยถามว่าหิวหรอ เอาขนมพี่ไปไหม เราก็ยื่นเลย์ห่อเล็กให้น้องเขาค่ะ เด็กก็ส่ายหัว บอกไม่เอา จะกินโจ๊ก
พูดตรงๆนะคะ อย่าหาว่าใจร้ายเลย แต่เราไม่ให้ คือถ้าจะให้พูดตรงมากกว่านี้คือรังเกียจค่ะ เราทานของเราอยู่ดีๆ จะมาแบ่งให้คนอื่นได้ยังไง คือมันขี้ปากอ่ะ แต่ไม่รู้ว่าทำแบบนี้มันจะใจร้ายกับเด็กไปไหม ส่วนเด็กก็ยังจะจ้องเรากินแล้วก็ร้องแบบ จะกินโจ๊กๆ แล้วก็วิ่งไปเกาะแขนแม่ตัวเอง
เราก็หันไปมองแม่เด็ก หวังว่าเขาจะดุลูก แต่แม่เด็กเงยหน้ามามองเราแบบเสียอารมณ์แล้วบอกว่า "แบ่งให้เด็กมันสักคำไม่ได้หรอ เป็นผู้ใหญ่อะไรใจร้ายกับเด็ก" คือเรางงมากจริงๆ ตรรกะไหน แล้วคือโจ๊กนี่ทำไมไม่ซื้อให้ลูกซะละ คือเขาไม่กลัวเลยหรอ เรายังกลัวเลยเชื้อโรคจากลูกเขาเลย น้ำลงน้ำลาย แล้วเขาไม่กลัวเลยหรอถึงกล้าให้ท้ายลูกกินของคนอื่นแบบนี้? เห้ยคืองงมากจริงๆ มันงงมากกว่าโมโหเสียอีก
เราเลยทานไม่ลงแล้ว เสียอารมณ์เลยลุกจากตรงนั้นเลย พูดทิ้งท้ายไว้ให้แม่เด็กได้ยินทำนองว่า
"ถ้าลูกอยากกินก็ไปซื้อให้ลูกตัวเองกินสิ ไม่ใช่ให้มาขอคนอื่นแบบนี้ ไม่มีมารยาท"
แม่เด็กก็ไม่ได้พูดอะไรต่อนะคะ แล้วเราก็เดินออกมาเลย ไม่สนว่าเด็กคนนั้นจะทานโจ๊กต่อจากเราหรือไม่ หรือแม่เด็กคนนั้นจะมีสีหน้ายังไง คือถ้าปกติเวลามีขอทานมาทานข้าวไรงี้ เราก็เคยเลี้ยงนะ บอกจะกินข้าวอะไรสั่งเลยเดี๋ยวจ่ายให้ แต่นี่แม่เด็กก็ดูมีเงินอ่ะ ไม่ใช่ไม่มีเงินจะกินโจ๊กเสียหน่อย
จริงๆแล้วเราทำถูกแล้วใช่ไหมที่เราไม่แบ่งให้เด็กทาน? คือถ้าปกติเป็นคนในบ้าน ญาติ หรือหลานเรา เราจะแบ่งให้กินด้วยกันได้นะ แต่ขนาดญาติเรายังไม่ค่อยขอแบบนี้เลย พอโตมาหน่อยก็ไม่ทำแล้ว มีแต่หลานคนเล็กอนุบาลหนึ่งที่ยังมีมาอ้อนขอบ้าง
ถ้าเป็นเพื่อนๆมาเจอแบบนี้จะทำยังไงคะ
Edit: แก้ไขคำผิด