หวัดดีค่ะ เราเล่นพันทิปเป็นครั้งแรกค่ะ
เราเป็นรุ่นน้องค่ะ ตอนม.1เราชอบรุ่นพี่ม.3ค่ะ เราบอกชอบพี่เขาค่ะคุยกันมาเรื่อยๆพี่เขาก็ขอเราคบค่ะ คบกันได้ประมาณ2เดือนก็มีเรื่องทำให้เลิกกันค่ะ พี่เขาเลยบอกว่า"กลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมดีกว่า เราก็ยอมเลิกค่ะ ก็ไม่ได้เจอหน้าพี่เขาอีกไม่ส่องเฟสไม่รุ้เรื่องของเขาเลย ตอนเลิกกันก็ช่วงปิดเทอมใหญ่พอดีค่ะ ตอนใกล้เปิดเทอมเราไปตจว.ค่ะ เป็นวันกลับจากตจว.พี่เขาทักมาหาเราค่ะ ตอนนั้นเรายอมรับว่าดีใจนะค่ะ แล้วเรากับพี่เขาก็คุยกันมาเรื่อยๆเกือบทุกวันจนเปิดเทอมค่ะ ตอนนั้นเราก็อยู่ม.2แล้ว พี่เขาก็ม.4ค่ะ ทุกอย่างดีกว่าเดิมค่ะ พี่เขาก็เดินมาส่งเราบ่อยเกือบทุกวันค่ะรอเราเกือบทุกวัน เราก็พี่เขาให้มาส่งทุกวันค่ะ พอม.2เทอม2เราก็กลับมาคบกับพี่เขาค่ะ คบกันครั้งนี้ก็ดีขึ้นมากค่ะ ดีกว่าตอนที่คบกันครั้งแรกค่ะ เราสนิทกับพี่เขามากขึ้นค่ะ เราเจอกันเกือบทุกวันนั่งข้างกันตอนนั้นดีไปหมดค่ะเรื่องเรียนก็ดี ความรักก็ดี แต่พอผ่านมาได้สักระยะก็เริ่มมีเรื่องผญ.ค่ะ 2คน เราก็ถามเขาตรงๆเขาบอกนะค่ะว่าจะมีเราแค่คนเดียว พี่เขาไปไหนมาไหนไม่ค่อยบอกเราหรอกค่ะ เราเองก็ไม่เคยถามเขานะค่ะ ตอนนั้นเราไว้ใจพี่เขาทุกอย่างค่ะ แต่พักหลังๆก็ความไว้ใจเชื่อใจน้อยลงอ่ะค่ะ เรื่องเดิมๆที่เราหึงเรางี่เง่าเรางอลเขา มันคงกลายเป็นทำให้พี่เขาเริ่มเบื่อมั้งค่ะ เราก็รู้ตัวนะค่ะ ว่าไม่ควรงี่เง่าแบบนั้น เราเห็นไลน์พี่เขาอ่ะค่ะเป็นรูปพี่เขากับผญ.คนนั้น เราถามเขาค่ะว่าทำไมทำแบบนี้ เราถามเขาอีกค่ะว่าอยากเลิกไหม เขาลังเลค่ะ แต่เขาก็บอกเลิกเราแบบนั้น คือ..."เรากลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมเหอะ" เราไม่พูดอะไรต่อค่ะ จนเปิดเทอมใหม่ม.3พี่เขาก็ทักเรามานะค่ะ พอคุยมันก็เหมือนทะเลาะกันเกือบทุกครั้งคุยอ่ะค่ะ ทั้งๆที่เลิกกันแล้ว เรายังรู้สึกเหมือนยังไม่เลิกกับพี่เขาค่ะ พี่เขาบอกเรานะค่ะ"เห็นหน้าเราแล้วรู้จึ้ก อยากไปส่งแต่กลัวเราไม่ให้ไปส่งเหมือนเดิม"คือ..เราก็ถามนะค่ะว่าถ้ารักแล้วจะบอกเลิกกันทำไม ทั้งๆที่เราเองก็กำลังเปลี่ยนตัวเอง เราถามเขานะค่ะว่าจะกลับไปคบได้อีกไหม คำตอบมันคือ..."คงไม่กลับไปคบอีกแล้วล่ะ" เราเสียใจกับคำนี้มากค่ะ แต่เราก็พยายามยอมรับค่ะ เราร้องไห้บ่อยค่ะช่วงนั้นจนเราร้องไห้ไม่ออกแล้ว เพื่อนพี่เขาก็คอยช่วยเหลือให้คำปรึกษาเรานะค่ะ แต่เราก็รุ้ทีหลังอีกอ่ะค่ะ ว่าเพื่อนพี่เขารุ้จักกับผญ.2คนนั้น แต่เราก็เงียบไว้ค่ะ ผ่านมาได้สักพักเราก็เริ่มคุยกับเขาอย่างที่เขาอยากให้เป็น"พี่น้อง" แต่ พี่เขาไม่เหมือนเดิมค่ะ เขาแทบไม่มองหน้าเราสักเท่าไหร่ไม่ทัก เรางงค่ะ ว่าทำไมทำแบบนี้คือตอนนั้นเราคิดว่าถ้าอยากเป็นพี่น้องก็นี่ไงทำให้ได้แล้ว แล้วทำไมทำกับเราแบบนี้ไม่คุยกับเราดีๆตอบสั้นๆไม่มองหน้าเราทำไม? ก็ผ่านมาได้สักพักค่ะเราก็เริ่มคุยกันดีขึ้นบางครั้งก็คุยเรื่องเก่าดีๆของเรา ดูพี่เขาก็ยังจำทุกอย่างได้ดี แต่...พี่เขาเคยบอกว่า"คงไม่กลับไปคบอีกแล้วล่ะ" แต่ ครั้งนี้เราถามเขาอีกครั้งค่ะเขาตอบเราไม่เหมือนเดิมเขาตอบเราว่า"มันไม่แน่ไม่นอนหรอก,ไม่อยากกลับมาคบกับพี่อีกแล้วหรอ" เราดีใจนะค่ะแต่ก็ยังไม่กลับมาคบกันค่ะ จนตอนนี้ม.3เทอม2แล้วค่ะพี่เขาก็ม.5แล้วค่ะ เขาบอกเรานะค่ะ"อยากอยู่ด้วยให้นานที่สุด" แต่การกระทำมันไม่ใช่อย่างที่เขาบอกเลยค่ะ เขาก็เหมือนเดิมผญ.2คนนั้นเขาก็ยังคุยอยูาถึงจะบอกว่าเพื่อนถึงจะบอกว่ามีแฟนอยู่แล้ว แต่เราพยายามไม่สนใจค่ะ เรารอเขาว่าเขาจะชัดเจนเมื่อไหร่ เขาเดินมาส่งเราครั้งนึงค่ะ แต่ไม่ได้เดินจับมือเหมือนเดิม จนตอนนี้เราไม่ค่อยได้คุยกับพี่เขามาหลายวันแล้วค่ะ พี่เขาก็ไม่ได้ดูสนใจอะไรนะค่ะ บางทีพี่เขาก็หาว่าเราคุยกับใครอยู่เรางงค่ะเลิกกันเเล้วถามแบบนี้ทำไม คือ...เราจะไปจากเขาหลายครั้งแล้วค่ะ แต่เราก็ยังใจไม่แข็งพอ ตอนนี้เรายังมีเขาอยู่ค่ะ เราไม่มีคนคุยเลย เรามีแต่พี่เขาค่ะ แล้วพี่เขาอ่ะค่ะ?เขาคิดอะไรอยู่?ถ้าเขารักเราแล้วตอนนั้นเขาบอกเลิกเราไปทำไม?เขาเคยบอกไม่อยากทำให้เสียใจอีกแต่เลิกกันแบบนี้มันทำให้เราเสียใจยิ่งกว่าตอนเป็นแฟนกันอีกค่ะ เรายังต้องเจอหน้ากัน เราอยากได้คำตอบเดียวที่ทำมห้เราชัดเจนค่ะ คือถ้ายังเราอยู่เราบอกเลยค่ะ เรายังมีโอกาสให้อยู่เสมอ แต่ถ้าไม่รักกันแล้ว อย่าทำแบบนี้ดีกว่าแค่คำว่าพี่น้องมันก็สะเทือนใจอีกครั้ง ถ้าทำแบบนี้แล้วอีกคนนึงยังรู้สึกควรจะทำไงดี? เขายังรักเราอยู่แต่ลังเลหรือป่าวค่ะ? เราอึดอัดจริงๆยิ่งเราต้องเรียนเราไม่อยากคิดมาก