เมื่อวานนี้ ผมได้ไปดูหนังเรื่อง PAN (Soundtrack 2D) มาแล้วครับ ขอวิจารณ์หนังสักหน่อย (ไม่ม้า ไม่อวย ไม่อคติ วิจารณ์ตรงๆ เน้นๆ)


หนังกล่าวถึงจุดเริ่มต้นของปีเตอร์แพน ตั้งแต่ยังไม่ได้รู้จักกับ ฮุค หรือกัปตันฮุค และเขากลายเป็นปีเตอร์แพนได้อย่างไร

ฉากเริ่มต้นของหนัง อยู่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งภาพที่ออกมาให้บรรยากาศที่ดูทมึน เข้ากับยุคสงครามดี
แต่สิ่งที่ทำให้หนังเรื่องนี้ดูกร่อยๆ ไปมาก ก็คือ การแสดงของนักแสดงนั่นเอง



การแสดงของตัวเอกอย่าง ปีเตอร์แพน (แสดงโดย Levi Miller) ตั้งแต่ต้นเรื่อง กลับแสดงอารมณ์ออกมาได้ไม่ถึงบทบาทที่ควรจะเป็น ทั้งสีหน้า แววตา การพูด ฯลฯ ซึ่งในหลายๆ ช่วง ดูโอเวอร์แอ็คติ้งมากเกินไป ทำให้ไม่สมจริง แต่ทำให้ดูน่ารำคาญไปซะงั้น (แม้กระทั่งฉากซึ้ง ก็ไม่ชวนให้คล้อยตามแต่อย่างใด)

ตัวละคร ฮุค (แสดงโดย Garrett Hedlund) นั้นก็เช่นกัน การแสดงดูโอเวอร์แอ็คติ้งตลอดเวลา โดยเฉพาะการพูดและแสดงท่าทาง ไม่มีความลื่นไหลเป็นธรรมชาติเลย ทำให้ดูน่ารำคาญตลอดทั้งเรื่อง รวมทั้งนักแสดงอื่นๆ อย่างเช่น ไทเกอร์ ไลลี่ (แสดงโดย Rooney Mara) ก็เล่นได้ไม่ถึงบทบาทเช่นกัน

นักแสดงที่พอจะผ่านได้ มีเพียงคนเดียว นั่นคือ ฮิวท์ แจ็คแมน ในบทแบล็คเบียร์ด ซึ่งแสดงสีหน้าท่าทางได้อารมณ์ร่วมกับหนังมากที่สุด แต่สุดท้าย บทก็ไม่ส่ง หรือพอจะทำให้แบล็คเบียร์ดดูร้ายกาจพอจะทำให้ผู้คนกลัวและเกลียดชัง (ตามที่หนังต้องการจะสื่อ)

สำหรับเรื่องการแสดง จะโทษใครไปไม่ได้ ผู้รับผิดชอบคงต้องเป็นผู้กำกับ โจ ไรท์ ซึ่งหากอารมณ์นักแสดงไม่ได้ ก็ไม่ควรให้ผ่านลงจอ

ส่วนการดำเนินเรื่องนั้น อาจจะขาดการบอกที่มาที่ไปสักหน่อย และตัดต่อไม่ดีนัก แต่ก็พอกล้อมแกล้มไปได้
สิ่งดีงามที่สุดของเรื่องนี้ คือส่วนของ 3D กราฟฟิค ที่ดูอลังการงานสร้างนั่นเอง

สรุป เรื่องนี้ผมให้ 6/10 ครับ เข้าไปดูฉากอลังๆ ไม่เสียดายเงิน แต่จะไม่ดูเลยก็ได้
น่าเสียดายหนังฟอร์มใหญ่ แต่กลับทำได้ไม่ดีอย่างที่คาด ด้วยทุนสร้างถึง 150 ล้านดอลล่าห์
และมีดาราดังอย่างฮิวท์ แจ็คแมนเล่นในเรื่องด้วย