เรามีเพื่อนรักคนนึงคบกันมาตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย (ตอนนี้เราเพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัย)ครอบครัวเพื่อนยากจนมาก บางวันไม่มีเงินกินข้าวและแม้แต่ค่ารถเมล์ แต่เค้าเป็นคนเรียนเก่งมากสอบได้ที่หนึ่งของห้องทำงานไปเรียนไปตั้งแต่มัธยม ตอนนี้เพิ่งเรียนจบ...รอรับปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยรัฐชื่อดังแห่งหนึ่งย่านถนนพหลโยธินสิ้นเดือนนี้
         แต่เดือนที่แล้วเค้ากลับตรวจพบเชื้อเอชไอวี และต้นเดือนตุลานี้เกิดอาการท้องเสียรุนแรง อ้วก จนต้องเข้ารพ.รัฐแห่งหนึ่งย่านรามอินทราที่มีคนร้องทุกข์เยอะๆหมอบอกว่าปอดติดเชื้อราลุกลามเกินครึ่งพร้อมเปนเสมหะเตมคอเค้าโดนเจาะคอเพื่อให้ยาฆ่าเชื้อทางเส้นเลือดใหญ่โดยตรง ใส่สายที่จมูกเพื่อดูดเสมหะ ใส่เครื่องช่วยหายใจตั้งแต่วันที่4ตุลาจนอาการดีขึ้นเรื่อยๆสามารถเขียนหนังสือ เอาผ้าผูกแขนออกได้ และวันนี้วันที่12 หมอว่าจะเอาเครื่องช่วยออก เค้าเขียนว่าพอหายใจเองได้แล้ว หมอจึงเอาเครื่องช่วยหายใจออก เพื่อนเราเริ่มมีอาการหายใจติดขัด ไอมากขึ้น จนตัวเริ่มเขียวและหมดสติ หัวใจหยุดเต้น หมอปั๊มหัวใจขึ้นมา สอดเครื่องเข้าไปใหม่ และบอกว่าปอดเกิดรั่วทำการเจาะปอด หมอยังบอกว่าสมองอาจจะขาดออกซิเจนด้วยตอนที่หัวใจหยุดเต้นอาจทำให้เปนเจ้าชายนิทรา เราเลยสงสัยว่า ทั้งที่เพื่อนเราป่วยหนัก ทำไมหมอยอมถอดเครื่องช่วยหายใจเพียงเพราะเพื่อนเราบอกว่าหายใจเองได้แล้วหรอ ดุลยพินิจการถอดเครื่องช่วยคืออะไร เราถามหมอแล้วหมอไม่บอกเรา บอกเราว่าเปนแค่เพื่อนให้ไปถามพ่อแม่เค้าเอาหมออธิบายไปแล้ว มีผุ้ป่วยต้องดูแลอีกเยอะ