คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
พูดในฐานะที่มีลูกอายุ 20 กับ 18 นะครับ ประสบการณ์ลูกดื้อ ทุกวันนี้ก้อยังเจออยู่เหมือนเดิม หลายๆอย่างเราอธิบายทุกเรื่อง จากประสบการณ์ที่เคยเปนวัยรุ่นมาก่อน แต่สรุป ลุกเคยฟังไหม แต่ถ้าเพื่อนบอกอันนี้ดี ทำไมถึงเชื่อเพื่อนมากกว่าพ่อแม่ล่ะ ทั้งๆที่ข้าวที่กินอยู่ เงินทองที่ใช้เที่ยว ใช้จ่ายต่างๆ ก้อเอาเงินพ่อแม่ทั้งนั้น แต่เวลาพ่อแม่พูด หรือ บ่น กลับรำคาญ ทั้งๆที่เขาว่า เขาบ่น ก้อเพราะอะรัยล่ะ ไม่ใช่เพราะรัก ห่วง หรอกเหรอ แต่ก้อไม่พยายามเข้าใจ บางทีถามดีๆ กลับขึ้นเสียง แล้วแบบนี้จะให้พ่อแม่ทำอย่างรัย ครอบครัวห่างกันก้อเพราะแบบนี้ ...เด็กๆ เอาแต่ใจตัวเอง เชื่อแต่เพื่อน ไม่เคยนึกถึงพ่อแม่ที่เลี้ยงมา มันน่าเศร้าใจนัก
จาก พ่อคนนึงที่รักลูกๆทั้งสองคน
จาก พ่อคนนึงที่รักลูกๆทั้งสองคน
แสดงความคิดเห็น
เคยปะ หมดกำลังใจที่จะทำทุกอย่างเพราะคำพูดของครอบครัว
คือเราย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดในช่วงปิดเทอม เพราะเรามีปัญหาที่บ้านเลยออกมาอยู่ที่บ้านลูกพี่ลูกน้องกะว่าจะมาหาที่สงบแล้วอ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบเข้ามหาลัย เราย้ายมาอยู่นี้ได้ 3 4 วันละเรื่องมันเกิดวันนี้นี้แหละ คือพี่เราตามใจเรามาก แต่เราก็เกรงใจนะเพราะมาอาศัยเค้าอยู่แล้วยังมากินของบ้านเค้าอีก เมื่อวานไปตลาดกับพี่ พี่ชวนกินนั้นกินนี้ บางอย่างเราไม่ได้บอกว่าเราจะกินแต่พี่เราก็ซื้อให้เราก็เออๆ ออๆ ตามไป เสร็จกลับบ้านก็กินปกติ วันรุ่งขึ้นพี่เราโทรไปหาแม่เราเรื่องการอยู่กินที่นี้เล่าเรื่องพาไปกินโน้นนี่นั้นให้แแม่ฟัง เสร็จแม่โทรมาว่าเราอะเราไปขอเค้ากินแต่จริงๆ แล้วคือเราไม่ได้พูดเลยคือก็กินด้วยกันอะ โอโห้โทรมาด่าเราเยอะมาก ใหนบอกว่าจะไปติวภาษาไงแล้วทำไมไปขอเค้ากิน ที่ไปอยู่โน้นเพราะจะไปเที่ยวไปกินใช่มั้ย เราโคตรเสียใจเลยอะ *ช่วงนี้พี่สาวไม่ว่างแต่สัปดาห์หน้าก็ว่างละเลยยังไม่ได้เริ่มติว* เรามานี้ตอนเช้าเราอ่านหนังสือหนักจริงๆ ส่วนตอนกลางคืนเราจะะสบายๆ แล้วเพราะเราจะนอนฟังเพลงแล้วทบทวนที่โน๊ตไว้ เรามาอยู่นี้เราก็ไม่ได้ทำตัวไร้ประโยชน์เราก็กวาดบ้านล้างจานให้เค้า แล้วคำพูดหลายๆ อย่างเราท้อเราเหนื่อยเราไม่ใหวเราทำอะไรเรารู้ตัวดี แต่บางครั้งเวลาที่แม่โทรมาเราก็อยากได้ยินคำว่า คิดถึงนะ รักลูกนะ ตั้งใจอ่านหนังสือนะ แต่คำพวกนั้นมันไม่มี มีแต่คำด่าแทน อยากจะฉีกหนังสือแล้วมาเช็ดน้ำตามากกกกกกกกกกก แต่ทำไม่ได้เพราะกูซื้อมาแพง5555555555555555 เฮ้อเวลาที่ท้อเหนื่อยก็อยากมีคนคอยปลอบใจและให้กำลังใจอะ
หลายคนอาจจะว่าเรานะ เรื่องแค่นี้ทำไมต้องมาโพสลงพันทิปด้วย ก็เรื่องของกูอะ โพสลงเฟสเดี๋ยวแม่กูเห็นอะ เดี๋ยวแม่ก็ว่าอีก
หมดเรื่องที่จะระบายละ ไปอ่านหนังสือลบคำดูถูกของแม่ดีกว่า เฮ้อโล่งได้ระบาย