เพิ่งเล่นพันทิป ไม่รู้แท็กถูกห้องไหม แหะๆ...คืออ่านพันทิปมานานก็อยากเล่นบ้าง
เป็นความรักที่เกิดขึ้นจริงและ ไม่อยากจะเชื่อ ตามหัวกระทู้เลยค่ะ เราไม่ใช่คนสวย แต่ชอบคนหล่อ และไม่คิดเลยว่าจะได้คบกัน
แต่มันก็ไม่ได้แฮปปี้เหมือนในละครเสมอ เอาละขอเล่าเลยนะ จะมีคนอ่านหรือเปล่าไม่รู้
ก็อยากเล่ามั้งอ่ะ โอเค...เริ่ม
ตอนนั้นเป็นช่วงสอบเข้า ม.4 เราก็ไปสมัครสอบที่โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง คนเยอะมากกก เราไปกับเพื่อนสองคน ในขณะที่ยืนเข้าเเถวยืนใบสมัคร ก็ไปเห็นชายคนหนึ่ง ผิวขาว หน้าตาคมๆเข้มๆอ่ะ สเป็กเลย เราก็แอบมองๆก็ตามประสาคนขี้อายก็ทำเฉยๆไม่ออกอาการอะไร
....หลังจากวุ่นวายกับการสมัครเรียนเสร็จก็กำลังจะกลับบ้าน เพื่อนเราก็จะไปโทรศัพท์(ตู้โทรศัพท์)หาใครแล้วจำไม่ได้ แล้วคนนั้นที่เราแอบชอบก็กำลังใช้ตู้โทรศัพท์อยู่พอดี เราก็ไปยืนต่อคิวกับเพื่อน แต่เพื่อนเรามันมีเหรีญห้าบาทซึ่งถ้าหยอดไปแล้วมันจะไม่ทอนให้ นางก็เลยเสียดายตัง ก็เลยขอแลกเหรีญกับชายคนนั้นที่เราแอบบชอบ จังหวะนั้นเขาก็คุยเสร็จพอดี เพื่อรเราก็ขอแลกตัง แต่เขาให้เหรีญบาทมาและบอกว่าเอาไปเลย ก็ขอบคุณ และยิ่งปลื้มเข้าไปอีก แบบเฮ้ยหล่อใจดีอ่ะ ทั้งทีให้มาแค่บาทเดียว...
หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจออีกจนวันเปิดเทอม ซึ้งลืมบอกว่าเราสอบติด และบังเอิญโลกกลมพรมลิขิตเขาก็สอบติดและอยู่ห้องเดียวกันอีก โอ้ววม้ายก๊อดด ฟินค่ะฟิน ได้เจอหน้าทุกวันเลยสิน่ะ แต่เราก็ไม่ออกอาการอะไรนะ และเราก็รู้ตัวว่าเราไม่สวย เพราะเราดำ ผมหยักโศก ไม่แต่งตัวไม่รักสวยรักงามอะไรเลยตอนนั้น และเป็นคนขี้อายด้วย ยิ่งกับผช.จะไม่พูดด้วยเลยค่ะ และเขาเองก็มีสาวๆตามกรี๊ด กันพอสมควรเราก็ยิ่งไม่กล้าเข้าถึงเลย ...
เดียวมาต่อนะค่ะ พิมพ์กับมือถือลำบาก
>>เคยแอบชอบคนหล่อและได้คบจริงๆ ทั้งทีหน้าปลวก <<
เป็นความรักที่เกิดขึ้นจริงและ ไม่อยากจะเชื่อ ตามหัวกระทู้เลยค่ะ เราไม่ใช่คนสวย แต่ชอบคนหล่อ และไม่คิดเลยว่าจะได้คบกัน
แต่มันก็ไม่ได้แฮปปี้เหมือนในละครเสมอ เอาละขอเล่าเลยนะ จะมีคนอ่านหรือเปล่าไม่รู้
ก็อยากเล่ามั้งอ่ะ โอเค...เริ่ม
ตอนนั้นเป็นช่วงสอบเข้า ม.4 เราก็ไปสมัครสอบที่โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง คนเยอะมากกก เราไปกับเพื่อนสองคน ในขณะที่ยืนเข้าเเถวยืนใบสมัคร ก็ไปเห็นชายคนหนึ่ง ผิวขาว หน้าตาคมๆเข้มๆอ่ะ สเป็กเลย เราก็แอบมองๆก็ตามประสาคนขี้อายก็ทำเฉยๆไม่ออกอาการอะไร
....หลังจากวุ่นวายกับการสมัครเรียนเสร็จก็กำลังจะกลับบ้าน เพื่อนเราก็จะไปโทรศัพท์(ตู้โทรศัพท์)หาใครแล้วจำไม่ได้ แล้วคนนั้นที่เราแอบชอบก็กำลังใช้ตู้โทรศัพท์อยู่พอดี เราก็ไปยืนต่อคิวกับเพื่อน แต่เพื่อนเรามันมีเหรีญห้าบาทซึ่งถ้าหยอดไปแล้วมันจะไม่ทอนให้ นางก็เลยเสียดายตัง ก็เลยขอแลกเหรีญกับชายคนนั้นที่เราแอบบชอบ จังหวะนั้นเขาก็คุยเสร็จพอดี เพื่อรเราก็ขอแลกตัง แต่เขาให้เหรีญบาทมาและบอกว่าเอาไปเลย ก็ขอบคุณ และยิ่งปลื้มเข้าไปอีก แบบเฮ้ยหล่อใจดีอ่ะ ทั้งทีให้มาแค่บาทเดียว...
หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจออีกจนวันเปิดเทอม ซึ้งลืมบอกว่าเราสอบติด และบังเอิญโลกกลมพรมลิขิตเขาก็สอบติดและอยู่ห้องเดียวกันอีก โอ้ววม้ายก๊อดด ฟินค่ะฟิน ได้เจอหน้าทุกวันเลยสิน่ะ แต่เราก็ไม่ออกอาการอะไรนะ และเราก็รู้ตัวว่าเราไม่สวย เพราะเราดำ ผมหยักโศก ไม่แต่งตัวไม่รักสวยรักงามอะไรเลยตอนนั้น และเป็นคนขี้อายด้วย ยิ่งกับผช.จะไม่พูดด้วยเลยค่ะ และเขาเองก็มีสาวๆตามกรี๊ด กันพอสมควรเราก็ยิ่งไม่กล้าเข้าถึงเลย ...
เดียวมาต่อนะค่ะ พิมพ์กับมือถือลำบาก