สวัสดีค่ะขอบคุณที่เขามาอ่านกันน่ะค่ะคือเรื่องมีอยู่ว่าเราคุยกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่ตัวย่อคือA คือเราอยู่ห้องเดียวกันตอนม.3 เราสองคนก็ไม่ค่อยคุยกันเท่าไรหรอก พอม.4 Aก็ย้ายโรงเรียนไป เรากับAก็คุบกันมากขึ้นเราคุยกันผ่านเฟสบุ๊ค Aเป็นคนชอบเล่นเกมส์มาก เราก็ให้พี่สอนเล่นให้เพื่อจะไปเล่นกับเขา เล่นไม่เป็นหรอกแต่อยากจะคุยอยากได้ยินเสียงเขา เรา2คนมีเบอร์กันโทรหากัน2-3ครั้ง Aก็ชอบดูบอลมากกก เราก็เลยดูเป็นเพื่อนA
ระหว่างดูเราก็จะโทรหาแล้วก็ดูไปด้วย ดูยันตี1-2 พอบอลเสร๊จเราก็ถามAว่า มีแฟนยังเนี่ยมาคุยกับเขาแบบนี้แฟนไม่ว่าหรอ Aก็บอกว่าไม่มีหรอกแฟนอ่ะมีแต่คนที่แอบชอบ(เราก็คิดในใจเราแน่ๆเลย) เราก็เลยแกล้งถามไป B ใช่ม่ะๆๆBแน่ๆเลย(Bเป็นเพื่อนเราเองอยู่ห้องเดียวกันตอนม.3เนี่ยและเป็นหัวหน้าห้องเรียนเก่งนิสัยดี)
Aก็บอกว่าใช่ๆๆรู้ได้ไงเก่งน่ะเนี่ย คือตอนนั้นเราสะตั้นไป5วิเลย อ่าวที่ผ่านมามันคือไรว่ะ แต่เราก็ยังไม่คิดไรมากก็แค่ชอบอ่ะเนาะยังไม่ได้เป็นแฟนส่ะหน่อย เราก็คุยกันมาเรื่อยๆผ่านไป1ปี เราขึ้นม.5 ก็ยังคุยกันอยู่เรื่อยๆ เพื่อนเรามาบอกว่าเห้ยรู้ยังว่าAคบกับBแล้ว ตอนนั้นเรากลับบ้านมาร้องไห้ใหญ่เลยก็เลยทักA ไปถามว่าคบกันแล้วจริงๆหรอ Aก็ตอบมาว่าใช่ๆคบกันแล้ว แต่เราสองคนก็ยังคุยเหมือนเดิมได้น่ะ เราก็ระบายให้เพื่อนสนิทฟัง เพื่อนเรามันโมโหมากทักไปด่าAเลยจ้า ถามว่าทำไมทำแบบนี่มาให้ความหวังเพื่อนเราทำไม Aก็บอกว่าจริงๆAก็ชอบเราน่ะไม่งั้นไม่คุยมาเป็นปีๆแบบนี้หรอกแต่ทำไงได้ ในเมื่อคบกับBไปแล้ว คือเราเสียใจมาก😭 เครียดมากจนเก็บคิดไปฝันว่าAบอกรักBต่อหน้าเรา และเรา2คนก็ไม่ไดคุยกันอีกเลย