เราเป็นคนที่ซีเรียสเรื่องการต่อคิว ไม่ชอบการแซงคิวมากๆ
ไม่คิดว่าวันนี้จะกลายเป็นว่าเราแซงคิวคนอื่นอย่างน่าเกลียด


วันนี้ตอนประมาณ 6 โมงครึ่งตอนเย็น เรารอรถตู้ที่หน้าเซ็นทรัลพระราม9
ระหว่างรอรถเราก็นับว่าเราจะได้ขึ้นคันที่กำลังจะมาถึงรึเปล่า (รถตู้นั่งได้ 15 คน)
เราก็นับดูแล้วเราเป็นคนที่ 13 ซึ่งเรานับผิดค่ะ! จริงๆ แล้วเราต้องเป็นคนที่ 2 ของรถตู้คันถัดไป T T

พอรถตู้มาเราก็เดินเรียงกันขึ้นรถค่ะ น้องผู้หญิงคนข้างหน้าเราก็เดินขยับไป แต่ไม่ขึ้น เราก็คิดว่าเค้าคงรอนั่งที่ริมประตู
(น้องคนนี้ตามคิวแล้ว จะเป็นคนที่ 1 ของรถตู้คันถัดไป ส่วนเราเป็นคนที่ 2)
เราก็เลยเดินแซงหน้าขึ้นมา มีคุณป้า 2 คน ยังไม่ขึ้น คนแรกเอากระเป๋าวางบนเบาะที่นั่งริมประตูจองที่ไว้ แล้วไปยืนรอ
ส่วนคุณป้าอีกคนนึงก็ไม่ขึ้นซักที ยืนมองๆ เข้าไปในรถ เหมือนเค้าจะไม่อยากนั่งในสุด สรุปคือ เราคิดว่าไม่มีใครอยากนั่งท้าย
เราก็เลยเข้าไปก่อนเลย พอเข้ามามันเหลือที่นั่งสุดท้ายคือเบาะตรงกลางหลังสุด
เราก็ยังไม่เอะใจว่าที่นั่งสุดท้ายนี้ต้องเป็นของคุณป้าเค้า เพราะเรานับคนผิดเองตั้งแต่แรก เข้าใจว่าตัวเองต้องได้ขึ้นคันนี้

เราก็ยังไม่รู้ตัวค่ะว่าเราแซงคิวคุณป้าคนนั้นแล้ว
แล้วเราก็ได้ยินข้างนอกเค้าคุยกันว่า เค้าไม่ได้นั่ง แล้วคนเก็บเงินก็มาเรียกเราค่ะ ถามว่าเราก้บคุณป้าคนนั้นใครมาก่อน
เราก็มองดูว่าคนไหน แล้วเราก็ชี้บอกว่า พี่เค้ามาก่อนค่ะ แล้วเราก็ลงมา
คือตอนนั้นเราหงุดหงิดมาก เพราะเรายังเข้าใจผิดอยู่ว่าเราได้คิวรถตู้คันนี้ แล้วพี่เค้าก็ไม่เข้าไปซักที เราเลยเข้ามาก่อนไง
เราก็เลยบอกว่า "เห็นพี่เค้าไม่ขึ้น หนูเลยเข้ามาก่อน"
คนเก็บเงินเค้าเลยให้เราขึ้นไปนั่งเหมือนเดิม

จนรถออกแล้ว เราถึงเพิ่งเข้าใจว่าตัวเองน่ะแหละแซงคิวเค้า เพราะนับผิด แล้วยังจะไปหงุดหงิดคนอื่นอีก T T

ถ้าคุณป้าเข้ามาอ่าน หนูต้องขอโทษด้วยนะคะ แล้วก็ขอโทษน้องคนนั้นด้วย เพราะถ้าคุณป้าคนนั้นไม่ขึ้น น้องคนนั้นต้องได้ขึ้นแทน
ขอโทษจริงๆ ค่ะ ขอโทษอย่างมากเลย ต่อไปนี้จะมีสติให้มากขึ้นค่ะ

ขอโทษนะคะที่แท็กหลายห้อง
แท็กโภชนาการ, ชานเรือน, รถโดยสาร เพราะเผื่อคุณป้าเค้าจะอ่านพวกนี้
แท็กโต๊ะเครื่องแป้ง เพราะคิดว่าน้องคนนั้นอาจจะอ่านแนวนี้