สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ ถ้ามีบางอย่างผิดไป หรืออ่านไม่ออกต้องขอโทษด้วยนะครับ

คือเรื่องมันเกิดขึ้นที่มหาลัยที่ผมเรียนอยู่ เป็นมหาลัยแห่งหนึ่งแถวบางแสน เข้าเรื่องเลยคือผมไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีความรักแบบกรุมกริม เพราะเมื่อก่อนติดเพื่อนมาก เลยไม่สนใจใครเลยที่เข้ามา  คิดว่าในมหาลัยคงจะมีใครสักคนเอง เมื่อต่อมหาลัยได้ตอนที่เข้ามาครั้งแรก คือตอนรับน้องมีเพื่อนมาทักทาย หวัดดีชื่อไรๆก็คุยกันไปเรื่อย ผมก็เฉยๆกับทุกคน (แหม่ไม่ใครโดนใจเลยแหะ) แล้วสวรรค์ก็ส่งนางฟ้ามา*0* ผมขอเรียกเธอว่า หมูน้อย ละกัน ยัยหมูน้อยน่ารักอยู่ดีๆเค้าก็ทักผมมา เธอๆชื่อไร ผมก็หันมาหน้าแบบเอ๋อๆ!!  ห๊ะ อะไรเหยออออ อะเฮือก!! ตอนนั้นเหมือนมีเพลงพี่บี้ รอยๆมาด้วย จำชื่อไม่ได้ แต่เนื้อเพลงแบบ มันเกิดอะไรกับหัวใจ ควบคุมอะไรไม่ได้สักอย่าง เออจริง ตอนนี้ผมควบคุมมือ เท้า ปากของผมไม่ให้สั่นไม่ได้ ผมก็บอกชื่อผมไป เราชื่อ ตะวัน นะ(นามสมมุติ)  เค้าก็ตอบว่า อ่อ เราหมูน้อยนะ ยินดีที่ได้รู้จัก เอ๊ะ เธอที่เรียนสาขาเดียวกันนี้นาาจำได้ที่พูดมากๆในไลน์กลุ่มป่ะ   เห้ย!!จำเราได้ด้วย แต่ทำไมไม่เคยเห็นเธอในไลน์กลุ่มเลย ก็ว่าส่องหมดแล้วนะ อิอิ  อันที่จริงในรูปกับตัวจริงโครตผิดกัน ในรูปแลนิ่งๆไม่มีไรเลย แต่ตัวจริงทำไม มันหน้าเอาปากไปเตะแก้มก็ไม่รู้ ที่นี้พี่สตาฟเรียกให้ไปเข้าแถวเลย ไปนั่งด้วยกันในกลุ่มสาขา ตอนนั้นคือตัวเกร็งมาก ไม่เคยเจอใครน่ารักขนาดนี้(สำหรับเรา) ก็ทำกิจกรรมกันไปสนุกสนาน เป็นช่วงเวลาหนึ่งที่เราได้ใกล้ชิดกัน ฟินเว่อร์ -3- และมีครั้งหนึ่งที่ได้ทำ walk really วันนั้นผมมาสายมาก เข้าเริ่มกิจกรรมไปแล้ว แล้วยัยหมูน้อยก็หายไปไหนไม่รู้ ผมก็ไปอยู่กับกลุ่มเพื่อนต่างสาขา ตรงนี้ไม่มีไรข้ามไปตอนจบกิจกรรมเลย ตอนนั้นคือสภาพแต่ละคนเละมาก แต่ทำไมเห็นไอ้หมูน้อยเลอะก็ยังน่ารักอยู่เลยอะ *0* ตอนนั้นก็มีเพื่อนเรียก เห้ยถ่ายรูปๆ ก็ไปถ่ายด้วยกันเป็นกลุ่มๆ ผมก็แอบไปยืนข้างๆไอ้หมูน้อยนี้แหละแหม่!อยากหยุดเวลาไว้ตรงนั้นจริงๆ ตรงที่มันยิ้มน่ารักแล้ว ผมแอบมองมันเนี่ยะ ฮื้มมมมมม ยอมตายยย เราสองคนก็คุยกันแบบเพื่อนไปเรื่อยๆ หมูน้อยน่ารักตัวเนี่ยะ มันเป็นผู้หญิงที่เดาใจยากมาก ต้องแล้วแต่อารมณ์มันจริงๆ บางวันก็เข้าหามันยากเพราะ มันไม่คุย ไม่สนใจสิ่งรอบข้างถ้ามันสนใจอะไรอย่างนึง แต่บางวันกับคุยสนุก อย่างกับตรงนั้นเป็นที่ๆเฉพาะเราสองคน ผมยังเคยคิดเข้าข้างตัวเองบ้าง ว่า มันจะสนใจในตัวตะวันคนนี้บ้างรึเปล่า จนกระทั่ง เพื่อนไอ้หมูน้อยเนี่ยะ ชื่อมินนี่ละกัน มันมาเจ้าเล่ใส่ผม(เดียวเล่า) แต่ตอนแรกมินนี่มันคิดว่าผมไปชอบเพื่อนอีกคนนะ เพราะว่า ผมเป็นคน ถ้าชอบใครจะไม่กล้าเข้าใกล้ เพราะไม่อยากให้รู้ว่าชอบ เลยรักษาระยะห่างแต่ ถ้าคิดกับใครแบบเพื่อนนี้คือ ตบหัว ไล่เตะ ศอกใส่  ซึ่งมันกลับกัน ในความคิดของผู้หญิง ว่าถ้าไปตีสนิทใครหมายความว่าชอบ ซะงั้น!!       (นี้เลย)วันนึงน้องมินนี่คนนี้อยู่ดีๆก็บอกมา ว่า เห้ย ตะวัน กูรู้นะชอบใคร
เราก็ : เห้ย! มันรู้ได้ไงว่ะ อาการกูออกขนาดนั้นเลยหรอ

มินนี่ตัวร้าย : ถ้าชอบมันก็บอกมันไปเลย บางทีมันอาจจะรออยู่

เราก็ : จะดีหรอ มันอาจจะไม่ได้ชอบกูก็ได้ มันชอบเงียบใส่กูอะ แต่บางทีมันก็คุยกับกูดี      กูว่าเป็นเพื่อนกันไปก่อนดีกว่าม้างง

มินนี่ตัวร้าย : และถ้าเกิดมีคนมาตัดหน้าละ มาก่อนแต่ไม่ทำ ก็แพ้นะ

เราก็ : ไอ้หมูน้อย มันไม่สนใจใครหรอก กูเชื่อ

มินนี่ตัวร้าย : ห๊ะ! ไอ้ตะวันชอบใครนะ หมูน้อยหรอ

เราก็ : อ้าวก็บอกรู้แล้ว

มินนี่ : คือกูคิดว่าชอบ เพื่อนกูอีกคน (มันเป็นเพื่อนสนิทกันในกลุ่มหมูน้อย)

เราก็ : หอกหัก!!!!

มินนี่ตัวร้าย : -w- อ่อออออออออออ และให้ช่วยป่าว

เราก็ : กลับลำเร็วเนอะ(ในใจ) อ่อ ถ้ามีไรให้ช่วยเดียวบอกละกัน

มินนี่ตัวร้าย : สู้ๆนะ หมูน้อยมันมีคนคุยด้วยเยอะ

เราก็ : เยอะอะไรไม่เห็นมี มาคุยตัวจริงสักตัว บ่องตง เรา NUMBER ONE (หลงตัวเองโค - ตะ - ระ)

มาถึงเช้าอีกวัน ก็มานั่งเรียนกัน กลุ่มมินนี่มันอยู่ข้างหน้ากลุ่มผมพอดี แต่ตอนนั้นผมไม่สนใจอะไร เรียนก่อน วิชาผมชอบน่ะ - - เลยตั้งใจทำงานไปแบบนิ่งๆ ทีนี้ยัยมินนี่ตัวร้าย ก็หันมายิ้มเจ้าเล่ใส่ให้ผมเห็น แล้วหันไปบอกหมูน้อยว่า หมูน้อย รู้ป่าวเนี่ยมีคนแอบชอบอยู่นะ นิสัยดีแต่ติดกวนตีนไปหน่อย ชอบป่ะแบบนี้ ผมก็อ้าหูรับฟังเต็มที่ในมาดคนขยันทำงาน แต่ใจไม่ได้อยู่กับงาน ใจอยู่กับเธอ (เสี่ยวHERE) แต่หมูน้อยก็ไม่ได้ตอบอะไร เพราะหมูน้อยมันก็ตั้งใจจดงานอย่างเต็มที่ สู้ๆ -,.- ที่นี้หลังจากมินนี่ตัวร้ายรู้ มันก็รู้กันหมดเลย กลุ่มผมกลุ่มมัน ยกเว้ยยัยหมูน้อย คือ ซื่อเกิ๊นนนน!! แต่แบบนี้แหละ น่ารักที่ซู้ดดดดดด (ใจเย็นๆตะวัน) มันก็เม้ากัน แซวกัน คือหมูน้อยมันก็ไม่รู้หรอก แต่ผมอะเขิลหน้าแดงตลอดเวลา หมูน้อยมันก็คิดว่าผมต้องชอบใครสักคนแหละ[ก็นายแหละหมูน้อย] มีวันหนึ่งที่ในสาขาต้องมารวมตัวทำกิจกรรม ผมก็นั่งทำงานข้างๆมัน บังเอิญยัยหมูน้อยมานั่งข้างมินนี่ แล้วผมนั่งหน้ามินนี่พอดี ฟินอีกแหละ ตอนที่มันหันมาแล้วยิ้มหวานให้ หลายครั้งที่ผมไม่ได้ฟังหมูน้อยพูดเลย เพราะผมมัวแต่มองหน้าและยิ้มให้มันนี้แหละ มาได้ยินอีกทีคือมันกำลังด่าผมเพราะผมทำงานเละ จะไม่ให้เละได้ไง ไม่ได้สนใจงาน แต่นั่งสนใจนายอยู่เนี่ยะ หมูน้อยยยยยย แต่ความสุขก็อยู่เพียงชั่วคราว ไอ้เคน! เพื่อนตัวแสบของผมตอนม.ปลาย มันมาหาผมเพราะจะเอากุญแจคอนโด ผมรีบให้มันและรีบไล่เลย มันบอกรีบไล่ไปไหนอยู่คุยกับเพื่อนรักก่อนสิ แล้วมันก็นั่งลง ไอ้เคน มันรู้ว่าผมชอบผู้หญิงในสาขาเดียวกัน แต่ไม่รู้ว่าใคร (วันนี้เลยมาหาใช่ไหม) มันขู่ผมว่าถ้าผมไม่บอกมันว่าใครและชี้ให้ดู มันจะตะโกนดังๆว่า เพื่อนผมชอบคนนั้นคนนี้ไปเรื่อยจนกว่าผมจะบอกมัน  อย่าคิดว่ามันไม่กล้านะครับ เพราะเพื่อนผมตอนม.ปลายก็โดนแบบนี้แหละ จนมันมีแฟนไปตัวเป็นตนไปเลยจะได้ไม่ดูม่อ ไอ้เคน มันร้ายกาจมากๆๆๆๆๆๆๆ การันตี ความบ้าของมัน ผมก็บอกมันไปว่าดูรูปแล้วหาเอา มันก็ดูรูปแล้วก็อ่ออคนนี้เอง ผมคิดว่ามันจะกลับไปดีๆแล้วนะ จนกระทั่งมันไปมองหน้ามินนี่ตัวร้าย มินนี่ก็งงสิ มันบอกคนนี้น่ารักดีนะ แล้วก็เดินกลับไป มินนี่มาถามว่า เพื่อนหรอ อ่อใช่ ฝากบอกด้วย มินมีแฟนแล้ว 555555 คิดในใจ(ป่าวๆ อยากจะบอกว่าเคนมันที่มองหน้ามินนี่ เพราะอยากไปดูหมูน้อยใกล้ๆ)  แต่ตอนนั้นแหละ ที่ทำให้หมูน้อยใช้ส่วนไหนของสมองคิดว่า ผมชอบมินนี่ซะงั้น หมูน้อยก็เข้ามาใกล้ๆผมแล้วบอกว่า ตะวัน เรารู้นะว่านายชอบใครอะ
เราก็ : ห๊ะ ชอบใครว่ะ ก็กูชอบอยู่จะชอบใครอีกว่ะ
หมูน้อย : ที่เพื่อนตะวัน มองอะ ใช่แน่ๆ
เราก็ : อ่อออออ เห้ย ตายห่าน มันเข้าใจผิดแล้วทำไงดี
แต่ตอนนั้นไม่ได้สนใจไรแหละ เพราะวันนั้นเป็นวันที่ได้คุยกับมันเยอะที่ซู้ดดดดดดดดด ทำให้ผมปล่อยเรื่องนี้เลยตามเลย
เพราะเรื่องนี้แหละ ทำให้ผมได้อยู่ใกล้หมูน้อยมากขึ้น ได้เล่นอะไรสนุกๆด้วยกันมากขึ้น ขนาดผมแสดงอาการหึงออกนอกหน้าหมูน้อยมันก็ยังไม่รู้ว่าผมชอบมัน ผมควรทำไงดีครับจะบอกมันไปเลยว่าผมชอบมันจริงๆ หรือรักษาความเป็นเพื่อนไปก่อนรอโอกาสที่ดีกว่านี้