วันนี้กูจะมาพูดถึงความรักกูตอนนี้นะ คือรุ่นพี่อะเขาเข้ามาทักทายกู แล้วด้วยนิสัยกวนตีนๆของกู คงไปโดนใจพี่เขามั้ง ก็เลยคุยกันยาวเลยทีนี้ แล้วพี่เขาชอบกู แต่คือกูคิดว่ามันเร็วไปถ้าจะคบเลย กูอยากให้พี่เขารู้จักกูให้รู้จักกูมากๆ ไม่ใช่ว่ากูคิดว่าพี่เขาไม่ดีนะ แต่กูอยากให้พี่เขามั่นใจว่าเขาจะเลือกกูจริงๆ กูก้อเข้าใจนะเว้ยว่าเวลาเขาถามกูว่ากูคิดยังไงกะเขาแล้วกูไม่ตอบ เขาก็คงจะรู้สึกไม่โอเคร กูแค่อยากมั่นใจตัวเองให้มากกว่านี้ ไม่ใช่ว่าจะบอกชอบบอกรักใครอะไรง่ายๆ คำว่า .รัก. ของกูอ่ะ ถ้ากูพูดกะใครแล้วนั่นคือกูรักเขาจริงๆ เพราะถ้าไม่ได้รู้สึก กูจะไม่พูดมันออกมา แล้ววันที่ไม่ได้คุยกัน มันเป็นกูเองเว้ยที่อยากคุย ที่กระวนกระวายหาทางจะคุย กูเริ่มเป็นคนที่อยากอยู่กับเขา แต่..เขาคงคิดว่ากูงี่เง่า กูบอกกูรักเขา เขาเงียบ... กูโครตเจ็บ แต่ทำไงได้ กูรักเขาไปแล้ว กูก็ต้องทำเพื่อเขาได้
แล้วนี่มันก็หลายเดือนมาแล้ว แต่กูก็ยังคงรักเขา ยังคงรู้สึกดีกับเขา แค่ได้ทำอะไรเพื่อเขา กูก้อมีความสุขแล้ว ดูนางเอกเนาะ5555 แต่กูไม่เสแสร้งหรอก ออกมาจากใจเลย.

ปล.ถ้าพี่ผ่านมาเห็นกระทู้โง่ๆของหนู หนูอยากจะบอกพี่ว่า หนูไม่เคยโกดหรือเกลียดกับสิ่งที่พี่ทำกับหนู พี่ดีสำหรับหนูแล้ว พี่ดีพอแล้ว แต่ถึงในวันนี้ เราจะไม่ได้คุยกันเหมือนเก่า ถึงเราจะคบกันไม่ได้ เพราะเราเป็นพี่น้องในสาขากัน แต่หนูก็ยังรักพี่เหมือนเดิม.