ปกติ ผมเฉยๆ กับพระพุทธศาสนา

ยิ่งวัยเด็ก เชื่อในการทำดี แต่เฉยๆ เรื่องบาป บุญ ชาตินี้ ชาติหน้า กรรม หรืออะไรก็ตามที่วิทยาศาสตร์ยังพิสูจน์ไม่ได้

แก่ตัวลง มีลูก เรียนรู้โลกมากขึ้น ก็เข้าใจโลกมากขึ้น

ได้มีโอกาสศึกษาหลักธรรมจากครูบาอาจารย์สายหลวงปู่มั่น ก็เข้าใจธรรมมากขึ้น ...

ได้สนทนาธรรมกับพระสายปฏิบัติ ก็ได้ปัญญามากขึ้น จากความไม่รู้

ได้อ่านประวัติ และข้อถามตอบจากเว็บต่างๆ ของครูบาอาจารย์ ก็ยิ่งเกิดปัญญามากขึ้น เข้าใจมากขึ้น

แต่ไม่เคยเลยที่จะปฏิบัติ.... ได้แค่พึ่งกระทำในแบบที่คนดีที่ควรกระทำ (รักษาศีลห้า)

พอได้นั่งดูเรื่องพระพุทธเจ้านี้ กับลูกชาย...

โดยเฉพาะประโยคของ อาฬารดาบส ที่ว่า

"มีความแตกต่างกันมหาศาล ระหว่างรู้จักเส้นทาง กับการเดินบนเส้นทาง"

(นาทีที่ 7 เป็นต้นไป)

แค่บทพูดบทนี้ ทำผมตาสว่าง ตลอดอายุที่ผ่านมา
เราแค่ "รู้จักเส้นทาง"
เราสงสัยใน "เส้นทาง"
เราค้นหาคำตอบของ "เส้นทาง"

แต่เรายังไม่เคย "เดินบนเส้นทาง" เลย

หลังจากวันนั้น

ผมก็เริ่มนั่งสมาธิ...

และก็ได้คำตอบบางอย่างที่ชัดเจนของคำว่า "เราตื่นแล้ว"

ไม่ใช่หมายถึง ผมตื่นแล้วนะ .... ผมยังหลับอยู่ แต่กำลังพยายามเรียนรู้การทำสมาธิ เพื่อใช้สติ ให้ทันรู้ ให้ตื่น

------------------------------------------------------
ซึ่งช่วงต่อมาของซี่รี่ย์ ก็มีหลายฉากมาก เช่น ฉากที่ว่า
"คำสอนและหลักการของพระพุทธ เป็นเพียงแค่เรือ ข้ามฝาก คนที่ข้ามไปแล้ว ใยต้องแบกเรือไว้อีก"
"สิ่งที่เราพบ คือประสบการณ์ เราเพียงแค่บอกเล่าประสบการณ์ของเรา"

มันยิ่งตอกย้ำชัดว่า "มีความแตกต่างกันมหาศาล ระหว่างรู้จักเส้นทาง กับการเดินบนเส้นทาง"

ผมเชื่อว่าหลายๆ ท่านเข้าใจและปฏิบัติมานานแล้ว

แต่

ผมก็เชื่ออีกว่า มีคนแบบผม อีกเยอะ ที่คิดว่า รู้จักเส้นทาง ก็เพียงพอแล้ว....

มันไม่จริงเลย...

ผมเลยอยากให้ลองเดินบนเส้นทางง่ายๆ ด้วยการ นั่งสมาธิดูซิครับ

นี่ละ แรงบันดาลใจที่ผมได้จากการชมซี่รี่ย์เรื่องนี้