อภิมหาความบันเทิงมากๆสำหรับเรา คือครึ่งแรกของหนังมันทำตัวโอ้ยซีเรียสเป็นนักเคลื่อนไหวทางสังคมมากๆ ส่วนนังน้องนางเอกของเรื่องที่แบบโอ้ยตายอีลูกคุณหนูมีพ่อทำงานใน UN พอเข้าคลาสเรียน อนุมานว่าน่าจะเป็นคลาสสตรีศึกษา พอหัวข้อการเลคเชอร์วันนั้นคือเรื่องการขลิบอวัยวะเพศหญิงของชนเผ่าคนป่า นางก็เกิดอยากจะเรียกร้องสิทธิมนุษยชนให้คนป่าพวกนั้น (จนหล่อนเองคงไม่ได้คิดว่าความปรารถนาดีอาจจะเป็นการ "" ไม่เข้าเรื่องก็ได้) แต่อย่างว่าแหละจ่ะ ความคิดว่าตัวเองเป็นคนดีของนังชะนีนี่มีความเทียบเท่าแนวคิดชนชั้นกลางที่ชอบยัดเยียดความดีงามให้ชาวบ้านโดยไม่ดูตาม้าตาเรือเลย ทำให้หล่อนจับพลัดจับผลูกระโจนเข้ากลุ่มไปเรียกร้องเชิงสัญลักษณ์กับบรรดานักเคลื่อนไหวในมหา'ลัยในกานรุกรานพื้นที่ของชนเผ่าพื้นเมืองในป่าลึกของเปรู

หนังแบ่งครึ่งๆของช่วงเวลาชัดเจนมาก พอครึ่งแรกผ่านไปนางเอกได้ค้นพบความจริงที่ทำให้เธอตาสว่างเลิกเป็นชะนีโลกสวยได้ไม่ทันไร เครื่องบินที่กำลังจะพานักเคลื่อนไหวกับความศิวิไลซ์ก็ตกลงกลางป่านำมาซึ่งฉากเลือดสาด ต้นไม้เสียบทะลุหัว ใบพัดฉะกะบาลตาย ซึ่งเอาเข้าจริงฉากตัวละครตายพวกนี้ดูทรงแล้วไม่ได้ออกแบบมาเพื่อขายความโหดแต่เอามายั่วล้อความสติแตกของตัวละครที่ตายได้น่าเอน็จอนาจจนตลก (แบบในหนัง Final Destination ภาคหลังๆ)

พอถึงฉากคนป่า (ที่ดูเป็นคนป่าปลอมๆเล่นใหญ่ๆแอ็คติ้งเว่อร์ยิ่งตลกหนักเข้าไปอีก ซึ่งมันก็บันเทิงในความเว่อร์นี่แหละ) ส่วนบรรดาชะนีในเรื่องก็สติแตกกันบ้างตามเรื่องตามราว ตัวละครที่รอดชีวิตก็เซตอัพมาได้ดูรู้เลยว่าใครจะโดนแล่เนื้อเอาเข้าไปอบรายต่อไป ซึ่งเราก็ได้แต่ลุ้นว่าบรรดาคนป่าพวกนี้จะสรรหาวิธีอะไรมาจัดการ สนุกดีนะ

ท้ายที่สุดเราว่าสิ่งที่มันน่าขันก็คือการรอดชีวิตของตัวละครคนหนึ่งตอนท้ายที่ได้กลับไปสู่โลกแห่งความจริงและให้การ "ตรงข้าม" กับสิ่งที่เกิดขึ้น [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แท้ที่จริงมันเหมือนการสะท้อนตัวตนของตัวละครที่ว่าจริงๆแล้วเขาไม่ได้เป็นคนดีหากแต่ "พยายาม" ทำให้ตัวเองรู้สึกว่าเป็นคนดีต่างหาก เพราะจริงๆสิ่งที่ตัวละครนี้ "เลือก" จะกลับมาแล้วทิ้งใครบางคนไว้ข้างหลังไม่น่าจะใกล้เคียงคำว่าคนดีสักเท่าไหร่