เรามาเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด ซึ่งแน่นอนเราต้องอยู่หอ ห่างไกลจากครอบครัว ซึ่งตัวเราเองก็มีแฟนอยู่แล้วคบกันมา 2 ปีกว่าๆ แรกๆเราก็รักกันดี แต่มาช่วงหลังๆเรารู้สึกว่าเราสองคนเริ่มห่างกันออกไป อาจจะเป็นเพราะปัญหาและเหตุผลหลายๆอย่าง ตอนนี้เราคุยกันน้อยลงถึงขั้นไม่คุยกันเลย อยู่มาวันหนึ่งเราทะเลาะกับแฟนเราด้วยปัญหาและเรื่องเดิมๆที่แก้ไม่หาย ทำให้เราตัดสินใจอยากจะเลิกกับเขา เราจึงโพสสเตตัสในเฟสบุ๊คเป็นเนื้อเพลงที่เราชอบฟัง แล้วก็มีพี่คนหนึ่งซึ่งเรียนที่เดียวกับเราแต่เราไม่เคยเจอกันมาก่อน สมมติว่าชื่อ K เขาเข้ามาทักเราในเฟสบุ๊ค และนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมด ตั้งแต่วันนั้นเราคุยเฟส กันมาเรื่อยๆ เราเริ่มชอบเขาอย่างจริงจังเพราะเรารู้สึกว่าเวลาคุยกับเขาเรารู้สึกมีความสุข เราจึงแอบเข้าไปส่องเฟสพี่ k เขาบ่อยๆ จนเราได้ไลน์พี่เขามาจากนั้นเราก็คุยกันผ่านไลน์ พี่เขาก็โทรไลน์หา วิดิโอคอลหาบ้าง
เราเป็นคนชอบเล่นเฟสบุ๊คบางครั้งไม่ได้เล่นแต่ก็ออนไว้ตลอด ยอมรับว่ามีคนเข้ามาหาเราเยอะเหมือนกันแต่ไม่ได้ชอบใครสักคนหนึ่ง นอกจากพี่ K
วันนั้นเราก็เล่นเฟสตามปกติ จนเราไปเจอเฟสพี่ k แต่เป็นเฟสอีกอันหนึ่งที่เราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน เราเลยลองเข้าไปส่องดู ปรากฎว่าในเฟสนั้นเป็นเฟสที่เขาลงรูปคู่กับแฟน บอกรักกันหน้าไทม์ไลน์ บอกเลยตอนนั้นเราจุกมาก พูดอะไรไม่ออก เราก็เลยแคปรูปนั้นไว้ แล้วส่งไปให้พี่ K ในไลน์
คำตอบที่ได้กลับมา พี่ K บอกว่า "ไม่เป็นไร คุยกันได้ ถ้าไม่อยากคุยก็ไม่เป็นไร เราเข้าใจ" ใจหนึ่งเราก็รู้ดีว่ามันผิดมากนะ แต่เมื่อเราเกิดรักใครสักคนไปแล้ว มันยากนะที่จะตัดใจจากเขา เราเลยตัดสินใจคุยกับเขาต่อ เราก็คุยกันอย่างปกติทุกอย่าง จนหนึ่งเราตัดสินใจไปหาเขาเพื่ออยากจะเจอหน้า ไปเจอกันครั้งแรกทุกอย่างปกติ นั่งคุยกันดูหนังกันตามปกติ มีจับมือกันบ้าง แต่ก็ไม่วายทุกอย่างยังไม่จบเมื่อเราไปหาเขาครั้งที่ 2 วันนั้นคือจุดเปลี่ยนชีวิตเราทั้งหมด เรามีอะไรกับเขาเราอยู่อยู่กับเขาเกือบเช้า แล้วเราก็กลับมาหอ
และหลังจากวันนั้นเราก็คุยกันทางไลน์แต่ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป เขาไปค่อยตอบไลน์เราเหมือนเมื่อก่อน จนวันนี้เราตัดสินใจไปหาเขาอีกครั้ง ทุกอย่างเปลี่ยนไปจริงๆ เขาไม่ค่อยมองหน้าเรา เอาแต่เล่นกีต้าร์อย่างเดียว เขาไม่แตะเนื้อต้องตัวเรา สักพักเขาก็บอก "พี่จะออกไปกินเหล้ากับเพื่อนนะ วันหลังค่อยมาหาใหม่" แล้วเขาก็เปิดประตูห้อง เราแทบจะร้องไห้ตรงหน้าเขาแต่เราไม่อยากให้ใครเขาเห็น เราก้มหน้าก้มตาแล้วเดินออกมา
ตอนนี้เรารู้สึกอยากจะร้องไห้แต่ร้องไม่ออก มันจุก มันพูดไม่ออก เราเองพูดได้เต็มปากว่าเรารักเขา แต่ถึงจะรักมากแค่ไหนเราเองก็ไม่มีสิทธิ์ ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงต่อ จะไปต่อก็ไม่ได้ จะถอยก็ไม่ไหว
เคยรักคนคนหนึ่งจนหมดหัวใจ แต่คบกันไม่ได้เพราะเราไม่มีสิทธิ์
เราเป็นคนชอบเล่นเฟสบุ๊คบางครั้งไม่ได้เล่นแต่ก็ออนไว้ตลอด ยอมรับว่ามีคนเข้ามาหาเราเยอะเหมือนกันแต่ไม่ได้ชอบใครสักคนหนึ่ง นอกจากพี่ K
วันนั้นเราก็เล่นเฟสตามปกติ จนเราไปเจอเฟสพี่ k แต่เป็นเฟสอีกอันหนึ่งที่เราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน เราเลยลองเข้าไปส่องดู ปรากฎว่าในเฟสนั้นเป็นเฟสที่เขาลงรูปคู่กับแฟน บอกรักกันหน้าไทม์ไลน์ บอกเลยตอนนั้นเราจุกมาก พูดอะไรไม่ออก เราก็เลยแคปรูปนั้นไว้ แล้วส่งไปให้พี่ K ในไลน์
คำตอบที่ได้กลับมา พี่ K บอกว่า "ไม่เป็นไร คุยกันได้ ถ้าไม่อยากคุยก็ไม่เป็นไร เราเข้าใจ" ใจหนึ่งเราก็รู้ดีว่ามันผิดมากนะ แต่เมื่อเราเกิดรักใครสักคนไปแล้ว มันยากนะที่จะตัดใจจากเขา เราเลยตัดสินใจคุยกับเขาต่อ เราก็คุยกันอย่างปกติทุกอย่าง จนหนึ่งเราตัดสินใจไปหาเขาเพื่ออยากจะเจอหน้า ไปเจอกันครั้งแรกทุกอย่างปกติ นั่งคุยกันดูหนังกันตามปกติ มีจับมือกันบ้าง แต่ก็ไม่วายทุกอย่างยังไม่จบเมื่อเราไปหาเขาครั้งที่ 2 วันนั้นคือจุดเปลี่ยนชีวิตเราทั้งหมด เรามีอะไรกับเขาเราอยู่อยู่กับเขาเกือบเช้า แล้วเราก็กลับมาหอ
และหลังจากวันนั้นเราก็คุยกันทางไลน์แต่ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป เขาไปค่อยตอบไลน์เราเหมือนเมื่อก่อน จนวันนี้เราตัดสินใจไปหาเขาอีกครั้ง ทุกอย่างเปลี่ยนไปจริงๆ เขาไม่ค่อยมองหน้าเรา เอาแต่เล่นกีต้าร์อย่างเดียว เขาไม่แตะเนื้อต้องตัวเรา สักพักเขาก็บอก "พี่จะออกไปกินเหล้ากับเพื่อนนะ วันหลังค่อยมาหาใหม่" แล้วเขาก็เปิดประตูห้อง เราแทบจะร้องไห้ตรงหน้าเขาแต่เราไม่อยากให้ใครเขาเห็น เราก้มหน้าก้มตาแล้วเดินออกมา
ตอนนี้เรารู้สึกอยากจะร้องไห้แต่ร้องไม่ออก มันจุก มันพูดไม่ออก เราเองพูดได้เต็มปากว่าเรารักเขา แต่ถึงจะรักมากแค่ไหนเราเองก็ไม่มีสิทธิ์ ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงต่อ จะไปต่อก็ไม่ได้ จะถอยก็ไม่ไหว