สวัสดีค้ะเพื่อน ๆ พันทิป นี้เป้นกระทู้แรกตั้งแต่สมัครมา ถ้าแท้กห้องผิดยังไงก้ขอโทดด้วยน้ะค้ะ
อยากขอพื้นที่ระบายความในใจบางอย่างที่พูดกับใครไม่ได้เลยค้ะ คือเรายังเรียนอยุ่น้ะ เราคบทอม เราอยุ่ด้วยกันในขณะที่พ่อกับแม่รับรุ้แต่เค้าไม่ชอบ (ที่บ้านแอนตี้ทอม)  แต่เค้าก้ไม่ห้ามให้ลองดูว่าเราจะอยุ่ได้มั้ย จริง ๆ ตอนแรกเราว่าเราอยุ่ได้น้ะ ลำบากแค่ไหนเราไม่กลัวอยุ่แล้วแต่นิสัยของคนที่เราเรียกว่าแฟนสิค้ะ คือเค้าโตกว่าเราพอควร เค้าเป้นคนใจร้อนมาก ขี้หงุดหงิด บางครั้งโกดใครมาไม่รุ้แต่ก้มาลงที่เรา ชอบขึ้นเสียงใส่เพียงแค่เราทำผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ  เราทำงานบ้านทุกอย่าง กลับจากเรียนก้ต้องมาทำงานบ้าน ดูแลเค้า เค้าทำงานกลับมาก้แค่อาบน้ำนอน ชีวิตเป้นอย่างนี้ทุกวันเลยค้ะ เค้าบอกเค้าเหนื่อย คือเราก้เหนื่อยมั้ย ทำผิดนิดหน่อยก้โดนด่า เราเป้นคนขี้น้อยใจเค้าก้รุ้ แต่ละอย่างเวลาเราทำผิดเราก้โดนด่าแรง ๆ ทุกครั้ง พอเรานิ่งไปเค้าก้มาง้อ ตบหัวแล้วลูบหลังชัด ๆ แต่ในขณะเดียวกัน ถ้าเค้าทำผิด ทำพลาดแบบที่เราเคยทำแล้วโดนด่า เค้าจะเฉย ๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราพูดอะไรไม่ได้เลย คือเค้าทำได้แต่เราทำไม่ได้ แต่ที่น่าเบื่อที่สุดคือเค้ายังติดต่อกับแฟนเก่า คือเรารับรุ้ แต่เราไม่ชอบ ในขณะที่เค้าคุยได้แต่เราคุยไม่ได้ จริงๆ คือเราไม่ยุ่งอยุ่แล้วกับแฟนเก่า แต่บางที่เราคุยกับเพื่อน ผญ ทั้ง ๆ ที่เค้าก้รุ้จักเค้ายังด่าเลย เราทำอะไรก้ผิดไปหมดทุกอย่าง แต่เค้าถูกเสมอ เราไม่รุ้หรอกน้ะว่าเราจะทนได้นานแค่ไหน แต่เราเคยพูดไปแล้วว่าถ้าวันไหนความอดทนเราหมดเราจะไปแบบไม่มีเยื้อใยเลย เราเหนื่อย เราระบายกับใครไม่ได้ ไม่มีใครเข้าใจสักคน ขอบคุณสำหรับพื้นที่ที่ให้ระบายน้ะค้ะ