มาถึงตอน 13 กันแล้วนะครับ






จบศึกกับอสูรโทโนะใน 2 ตอนตามคาดแฮะ







ทีแรกยังห่วงๆ อยู่ว่าจะย่อเรื่องลงมาได้โอเคมั้ย เพราะเนื้อเรื่องช่วงนี้ถือว่าเยอะอยู่ แต่พอดูแล้วกลับย่อลงมาได้ดีกว่าที่คิดแฮะ เดินเรื่องก็ลื่นไม่ดูเร่งปรู๊ดปร๊าดเหมือนตอนต้นๆ แถมยังรักษาเนื้อหาสำคัญไว้ได้หมด

ว่าแต่สงสัยมาตั้งแต่อ่านภาคมังงะแล้วแฮะ ว่าทางนิกายโคฮะนี่ไม่คิดจะปรับความเข้าใจเรื่องทำไมยาคุเมะแต่ละรุ่นถึงไปกางอาณาเขตป้องกันฮะกุเม็งกับพวกปีศาจในญี่ปุ่นบ้างเลยรึไง เวลาตั้งเป็นร้อยๆ ปีน่าจะหาช่องคุยกันได้ไม่ยากแท้ๆ หรือเพราะมัวแต่เอาเวลาไปปราบปีศาจจนไม่รู้กันแน่ว่าพวกปีศาจคิดยังไงเรื่องท่านยาคุเมะ (จะว่าไม่รู้เรื่องยาคุเมะกับนิกายโคฮะเกี่ยวข้องกันก็ไม่น่าใช่ ขนาดข้อมูลลับสุดยอดอย่างเจ้าโอะเป็นลูกยาคุเมะรุ่นที่สามยังไปรู้มาได้ กะอีแค่ความเกี่ยวข้องระหว่างยาคุเมะกับนิกายโคฮะไม่มีทางสืบไม่รู้อยู่แล้ว)




ฉากเผยร่างจริงฮะกุเม็งครั้งแรก...ยังไงก็ชอบตอนอ่านมังงะมากกว่าอยู่ดีแฮะ (แต่ตอนโคลสอัพลูกตาฮะกุเม็งพอเป็นภาพสีแล้วน่ากลัวกว่าภาพขาวดำจมเลย)





ซันโมโตะ หัวหน้าปีศาจฝั่งตะวันออกของญี่ปุ่น ตัวช่วยสำคัญที่ช่วยไม่ให้เจ้าโอะโดนปีศาจฝั่งตะวันออกรุมเหยียบหลังจากนี้

ได้ต้นแบบมาจาก "ซันโมโตะโกโรซาเอมอน" จอมปีศาจในตำนานญี่ปุ่น





สุดท้ายนี้ชอบฉากสู้ระหว่างโทร่ากับฮิโตซึกิในตอนนี้แฮะ สั้นไปหน่อยแต่ได้อารมณ์ดิบสะใจดีจริงๆ ให้อารมณ์เหมือนมวยปล้ำเดธแม็ตช์ยังไงยังงั้น (โดยเฉพาะไอ้ประเภทปล่อยให้คู่ต่อสู้อัดเอาๆ ไม่โต้ตอบก่อน แล้วค่อยสวนชุดใหญ่ปิดเกมนี่ยิ่งให้อารมณ์มวยปล้ำเข้าไปใหญ่)





ฉากประกาศตัว "ข้าชื่อโทร่า!!!"

เท่สุดๆ ใครก็ฉุดไม่อยู่จริงๆ




อันนี้เป็นฉากสั้นๆ ที่ปรับจากฉบับมังงะ

ฉากเจ้าโอะขอซองขนมปังครีมเปล่าจากท่านผู้เฒ่า เป็นฉากต่อเนื่องจากตอนแรกที่ท่านผู้เฒ่าปลอมตัวเป็นมนุษย์ไปลองพบเจ้าโอะดู แล้วเจ้าโอะซื้อขนมปังครีมกับนมเลี้ยงให้แล้วพูดทำนองว่าถ้าปีศาจรู้จักกินของแบบนี้บ้างคงเป็นเพื่อนกับมนุษย์ได้ ซึ่งเดิมในมังงะจะไม่มีบอกต่อว่าขนมปังกับนมนั่นท่านผู้เฒ่าได้กินหรือเปล่า แต่ในฉบับอนิเมจะเพิ่มฉากนี้เข้ามาเป็นเชิงบอกว่าท่านผู้เฒ่าได้กินขนมปังครีมแล้ว (และบอกเป็นนัยว่าท่านผู้เฒ่ายอมรับเจ้าโอะเป็นเพื่อนแล้วเช่นกัน)





โดยฉากข้างบนนี้มาแทนฉากเจ้าโอะขอข้าวปั้นจากคฤหาสน์ท่านผู้เฒ่าแฮะ ส่วนที่ปรับคาดว่าทางอาจารย์คงเห็นว่าไม่ใช่เรื่องแน่ๆ ที่จะให้เจ้าโอะหิ้วข้าวปั้นที่เป็นของเน่าเสียได้ติดตัวไปนานๆ (จำได้ว่าเจ้าโอะเก็บข้าวปั้นนี่ไว้ไม่ยอมกินยันใกล้เปิดศึกกับฮะกุเม็งเลยทีเดียว )




อนึ่ง ตอนหน้าก็ถึงบทเจอภูตพรายของฮะกุเม็งครั้งแรก + เจอผู้สืบทอดหอกสมิงแล้ว เรียกว่าตัดเนื้อหายิบย่อยรายทางจนเหี้ยนเลย

ซึ่งตรงนี้ถึงลึกๆ จะมองค่อนข้างจำเป็น เพราะส่วนใหญ่เป็นตอนไม่สำคัญก็เถอะ แต่ตัดกันขนาดนี้ก็ใจหายแว้บเหมือนกันแฮะ