สองสามวันก่อนไม่รู้นึกไง ไปหาจันดาราของหม่อมน้อยมาดู สงสัยเพราะกระแสถล่มหม่อมน้อยเรื่องแม่เบี้ยมั้ง ด้วยความที่ไม่เคยดูหนังของแกเลยจัดมาสักหน่อย

ผมประทับใจกับจันดาราเวอร์นนทรีย์ นิมิบุตร ที่เป็นเสมือนหนังจิตวิทยาที่ตีแผ่ด้านมืดของมนุษย์ผ่านกามารมณ์ ชอตที่ผมรู้สึกพีค ๆ ในเวอร์ชั่นนั้นคือ ฉากที่คุณแก้วกลายเป็นทอม ในหนังปูเรื่องว่าเป็นผลจากการการอยากเป็นอย่างพ่อ และฉากจบที่การข่มขืนแม่ของจัน เวอร์ชั่นนนทรีย์ นี่ดูแล้ว ไม่มอารมณ์ทางเพศเลยครับ แม้ว่าจะมีเซ็กส์ซีนอยู่เยอะเหมือนกัน แต่ประเด็นทางจิตวิทยามันชัดและแรงเสียจนเรารู้สึกสะท้อนใจเสียมากกว่า

กลับมาที่เวอร์ชั่นหม่อมน้อย อันนี้แทบจะเป็นคนละเรื่อง แกนเรื่องจริง ๆ เป็นความสัมพันธ์และมิตรภาพระหว่างจันและเคนมากกว่า เหตุผลและการดำเนินเรื่องไม่เรียลลิสติกเท่าเวอร์ชั่นนนทรีย์

และที่เขาว่า หนังหม่อมน้อย "เล่นใหญ่" โอโห หลุดขำออกมาเลย มันใหญ่จริงๆ พอแม่ของจันตาย หม่อมน้อยให้คุณหลวง ออกไปยืนกางแขนตะโกนกลางพายุฝนสาปแช่งไอ้จัน เห้ย เอางี้เลยเหรอ ดูเป็นละครเวทีมาก ๆ ห้าาาาา

ผ่านฉากนี้มา ผมเริ่มตั้งตัวตั้งทรงใหม่ คิดเสียว่าอ่า เรากำลังจะดูละครเวทีผ่านแผ่นฟิล์ม เออ พอคิดงี้ ก็พอดูได้เรื่อย ๆ นะ อะไรที่มันเว่อร์วังเราก็เริ่มจะไม่คิดมากทันที (ฮา) ยิ่งคอสตูมคนสาวคนหนุ่มแต่งแก่ ถ้าเราคิดว่ามันเป็นละครเวทีเสีย มันก็ไม่คิดมาก เออ ความไม่สมจริงแบบนี้ อาจเป็นลายเซนต์ของแกก็ได้ แบบหนังตารันติโน ต้องพูดมาก ๆ ยาว ๆ หนังจอห์น วู ต้องยิงปืนสโลว์โมชั่น มีนกพิราบทุกเรื่อง (ฮา)

ด้วยความที่มีแกนเรื่องคนละแบบ น้ำหนักเรื่องการตีแผ่ทางจิตวิทยาอาจจะไม่สมจริงสมจัง เท่าเวอร์ชั่นนนทรีย์ บางจุดนี่เหวอๆ นิดหน่อย เช่น อยู่ๆ คุณขจรที่หายตัวหนีออกจากบ้าน ไปเป็นเสรีไทยก็บังเอิญมาช่วยจันหลบระเบิดเสียเฉย ๆ โอว มันจะพอดีอะไรขนาดนั้น (น่าจะเป็นชอตนี้ชอตเดียวที่ผมรู้สึกว่า "เกินไปหน่อย" แม้ว่าจะทำใจว่ามันไม่ต้องสมจริงอะไรมาก แต่ก็ "เกินไปหน่อย" )

แม้จะเต็มไปด้วยโศกนาฎกรรม แต่หนังก็โปรยซีนให้มีรอยยิ้มระหว่างจันกับเคน เรื่อย ๆ ไม่ตึงเครียดตลอดเวลาแบบเวอร์ชั่นนนทรีย์ (ยอมรับตรงๆ ผมดูเวอร์ชั่นนนทรีย์แล้วจิตตกไปสองสามวัน) ตรงนี้ คนที่คาดหวังว่าจันดาราจะตีแผ่ปมทางจิตวิทยาอย่างเข้มข้น คงผิดหวัง แต่เนื่องจากผมไม่ได้หวังอะไรแต่แรก แถมมีคนบอกว่า มันเป็นจันดาราเวอร์ชั่นที่ดูตลกมากๆ ก็ทำใจไว้แต่แรก ที่ดูตลกก็คงเพราะความเว่อร์วัง และการแสดงที่ล้นเกินอย่างว่าแหละครับ

สรุป ผมโอเคนะ ห้าๆ แม้ว่าผมจะมีทัศนะทางการเมืองที่ไม่ตรงกับหม่อมน้อย (เช่น แกก็สอดแทรกการดิสเครดิตคณะราษฎรตลอดเวลา แต่เอาเถอะ ชอบใครชอบมัน) แต่ผมว่าธีมหนังแกน่าสนใจดี เหมือนดูละครเวทีผ่านฟิล์ม คิดเสียว่าเป็นอีกสไตล์ของหนัง ก็ดูเพลินดีนะ ผมว่า