ผู้ประสานงานรับเหมารายหนึ่ง รับงานโครงการใหญ่ มาปล่อยงานต่อให้ผู้รับเหมาเจ้าหนึ่ง โดยตนเป็นคนออกหน้าทั้งหมด ในนามบริษัทตนเอง ที่มีชื่อตนเองเป็นกรรมการบริหาร เวลาผ่านไป ผลงานแล้วเสร็จ ออกมาดีเป็นที่น่าประทับใจ แน่นอน!!มือชั้นเก๋าอย่างผู้ประสานงานท่านนี้ย่อมได้หน้า และในฐานะตัวกลาง มิได้รับงานแค่โครงการเดียว ทำให้ฐานะทางการเงินของบริษัทค่อนข้างมีเงินหมุนเวียนคล่อง ขณะเดียวกัน ผู้จ้างงานโครงการใหญ่ที่เพิ่งแล้วเสร็จ เกิดมีสภาพคล่องสะดุด ทำให้ไม่สามารถจ่ายค่าจ้างได้ตามสัญญาที่ให้ไว้ ต้องรอก่อนระยะหนึ่ง ในขณะที่งานทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว ผู้รับเหมารวมถึงทีมงาน ก็ยังไม่ได้รับค่าจ้างผ่านผู้ประสานงานรายนี้ ผู้รับเหมาในฐานะคนทำงาน จึงออกมาเรียกร้องสิทธิ์ตามสัญญา แต่ผู้ประสานงานกลับบ่ายเบี่ยง อ้างโน่นนั่นนี่ จะให้รอผู้จ้างงานอย่างเดียว ทั้งๆที่บริษัทตนมีเงินหมุนเวียนอยู่ตลอด แต่ไม่เคยมีน้ำใจ ที่จะสำรองจ่ายให้กับผู้รับเหมาที่ทำงานให้ตนอย่างทุ่มเท หัวหน้าทีมรับเหมาประกาศลาออก ส่วนลูกน้องยังไม่รู้อนาคต นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า...เจองูกับเจอแขก แล้วแต่ท่านจะสะดวกตี...
น้ำเอย น้ำใจ