สวัสดีคะ เราเอาของเพื่อนมา
เรามาตามหาคนคะ
ตอนนั้นเราไปคลองถม เราชอบเดินคลองถมมาก
ชอบเดินดูของต่างๆนานา แล้วเรามากับแม่แล้วมีน้องมาด้วย น้องก็จะชอบไปดูโซนของเล่น (ข้างนอก) ที่มีขายตุ๊กตา ของเล่นจากต่างประเทศ มากองขายกับพื้นเยอะๆ เราชอบเดินมากคะ
แล้วเดินไปสะดุดร้านนึง
ร้านนี่ขายของพวก ของเล่นไอรอนแมน ของนำเข้า ราคาก็ถูก เจ้าของร้านมี2คน เป็นผู้ชายวัยรุ่นทั้งคู่ คนนึงน่าจะอายุเยอะกว่าอีกคน
ส่วนคนที่เราจะตามหา คือคนที่อายุน้อยคาดว่าน่าจะเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องมาขายของกัน
คนที่เราตามหาเค้าน่ารักมากคะน่าจะปี1-2 แต่งตัวผช.แบบวัยรุ่นทั่วๆไปเลยคะ สะพายกระเป๋าคล้อง คือสเป็คเลยดูน่ารักๆใสๆ แม่เรายังพูดเลยว่าเจ้าของร้านนี้ น่าตาดีทั้งสองคนเลย วันแรกไปยืนดูของเล่น คนร้านเค้าค่อนข้างเยอะนิดนึง เราต้องเบียดเข้าไปข้างหน้าๆตลอด
วันแรกไป เจอเค้าคนนั้นนี่ใจสั่นเลยคะ คือใช่มากๆ
เราก็แบบตามประสาผญ เวลาเจอคนถูกสเป็ค ก็อยากจะอยู่นานๆมองนานๆ
แล้วพอเราเค้าบ่อยๆ เค้าก็น่าจะรู้แหละว่าเราแอบมอง เค้าก็มองเรากลับยิ้มๆบ้าง เราก็เอ้อ เขินสิ้
แล้วโชคดีที่น้องชอบของเล่นร้านนี้มาก เพราะมีแต่ของเล่นดีๆ แถมราคาเบาๆมาก เลยได้ไปบ่อย ไปคลองถมทุกวันเสาร์คะ เราก็ไปร้านเค้าบ่อย เค้าก็ยิ้มให้เราประจำ แล้วแม่เราถามราคาของเล่นชิ้นนึง
เค้าก็บอกราคามาว่า "อ่อตัวนี้ 350 ครับคุณแม่"
คุณแม่!!! เค้าเรียกคุณแม่ เค้าอยากเป็นเขยหรอ
(ไอเราก็มโนไปเรื่อย) ก็แบบอึ้งแปป เรียกคุณแม่แล้วเค้าก็พูดต่อว่า ถ้าจะเอาผมลดให้ครับคุณแม่
แล้วเราก็ไปอีก วันนั้นไปไม่เจอเค้าคะ เจอแต่พี่เค้าเราก็แบบ เห้อแอบเซงนิดๆ เลยเดินไปซื้อใส้กรอกกิน แล้วคือข้างๆร้านใส้กรอกคือร้านของเล่นแล้วเจอเค้าคะ ขายของเล่นอยู่ เราไม่รุ้ว่าเค้ามี2ร้าน พึ่งจะรู้พอเค้าเห็นเราเค้าก็บอก อ่าววันนี้มาคนเดียวหรอครับ เราก็บอก อ่อป่าวคะ แม่มาด้วย เค้าก็บอก อ่อละ ยิ้มๆ ในใจตอนนั้นคือโอ้ยเขินเค้าก็มองเราซื้อใส้กรอก เราซื้อเสร็จรีบไปหาแม่เลยคะ ทีนี้เค้าก็เดินมาร้านนี้เราก็เขินนิดๆ เค้าหิ้วของเล่นมา (เหมือนจะเอามาลงร้านนี้เพิ่ม) เราเห็นเค้าในระยะไกลว่าเค้ากำลังเดินมาแล้ว เราก็แกล้งทำเป็นกดโทรศัพท์ไม่สนใจ แล้วเราก็เงยหน้าดู ว่าทำไมเค้าไม่อยู่นะ เลยมองหันไป ตกใจแรงมาก คือเค้าอยู่ด้านหลังของเรายืนข้างหลังเราเลย เราก็ คิดในใจ มายืนทำไมว่ะ จะขอเบอร์หรอ (มโนไปเรื่อย) ละพอเค้าเห็นว่าเราตกใจเค้าก็ทำเขินๆ เดินเข้าร้านเลย
เราเจอกันแบบนี้บ่อยมากเพราะเราไปคลองถมทุกเสาร์ เจอกันแบบนี้ประมาณ 2-3เดือน เจอเค้าก็มีความสุขตลอด
แต่ไม่เค้ย จะขอเบอร์หรือไลน์เลย ใจจริงเรา อยากขอนะแต่เราเป็นผญ เลยแบบ รออีกหน่อยดีกว่า
แล้วมีช่วงนึงเราไม่ได้ไปคลองถมเลย เพราะติดงาน ติดเรียน ติดหลายๆอย่างเยอะยุ่งมาก และมีข่าวบอกคลองถมจะปิด เราใจหายมาก จะปิดไปไหน
ร้านขายของพวกข้างนอกจะย้ายไป เราก็แบบ เอ้าแล้วร้านของเล่นเราล่ะ
เห้ยไม่นะ จนทุกวันนี้ไม่ได้ไปคลองถมอีกเลยเพราะคิดว่าเค้าคงย้ายไปแล้วแน่ๆ เห็นคลองถมไปเปิดที่อื่น ซึ่งเราไม่เคยไปเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเค้าคนนั้นไม่ขายที่ไหนแล้ว เรามีความสุขทุกครั้งที่เจอเค้าเลย นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วยังรู้สึก
**ถ้าคนนั้นเข้ามาอ่านกระทู้นี้ติดต่อกลับมาทีได้มั้ยคะ อยากรู้จัก อยากคุยด้วย อยากรู้ว่าไปขายที่ไหยแล้ว น้องโหยหาของเล่นมาก ส่วนพี่ก็โหยหาเจ้าของ(?) ก็ยังจำทุกๆความรู้สึกดีๆได้เลย บางคนอาจจะมองเป็นเรื่องธรรมดา พ่อค้ากับลูกค้า แต่สำหรับเรามันมากกว่านั้นมันมีความสุข มันมีการเขิน มันใจสั่น บลาๆๆ ถ้ารู้ตัวว่าเป็นคนนั้น ช่วยติดต่อกลับมาหาเราได้มั้ย เราอยากซื้อของเล่น และ อยากเจอหน้าเธอด้วย **
ตามหาผู้ชายขายของเล่นที่คลองถม!!!!
เรามาตามหาคนคะ
ตอนนั้นเราไปคลองถม เราชอบเดินคลองถมมาก
ชอบเดินดูของต่างๆนานา แล้วเรามากับแม่แล้วมีน้องมาด้วย น้องก็จะชอบไปดูโซนของเล่น (ข้างนอก) ที่มีขายตุ๊กตา ของเล่นจากต่างประเทศ มากองขายกับพื้นเยอะๆ เราชอบเดินมากคะ
แล้วเดินไปสะดุดร้านนึง
ร้านนี่ขายของพวก ของเล่นไอรอนแมน ของนำเข้า ราคาก็ถูก เจ้าของร้านมี2คน เป็นผู้ชายวัยรุ่นทั้งคู่ คนนึงน่าจะอายุเยอะกว่าอีกคน
ส่วนคนที่เราจะตามหา คือคนที่อายุน้อยคาดว่าน่าจะเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องมาขายของกัน
คนที่เราตามหาเค้าน่ารักมากคะน่าจะปี1-2 แต่งตัวผช.แบบวัยรุ่นทั่วๆไปเลยคะ สะพายกระเป๋าคล้อง คือสเป็คเลยดูน่ารักๆใสๆ แม่เรายังพูดเลยว่าเจ้าของร้านนี้ น่าตาดีทั้งสองคนเลย วันแรกไปยืนดูของเล่น คนร้านเค้าค่อนข้างเยอะนิดนึง เราต้องเบียดเข้าไปข้างหน้าๆตลอด
วันแรกไป เจอเค้าคนนั้นนี่ใจสั่นเลยคะ คือใช่มากๆ
เราก็แบบตามประสาผญ เวลาเจอคนถูกสเป็ค ก็อยากจะอยู่นานๆมองนานๆ
แล้วพอเราเค้าบ่อยๆ เค้าก็น่าจะรู้แหละว่าเราแอบมอง เค้าก็มองเรากลับยิ้มๆบ้าง เราก็เอ้อ เขินสิ้
แล้วโชคดีที่น้องชอบของเล่นร้านนี้มาก เพราะมีแต่ของเล่นดีๆ แถมราคาเบาๆมาก เลยได้ไปบ่อย ไปคลองถมทุกวันเสาร์คะ เราก็ไปร้านเค้าบ่อย เค้าก็ยิ้มให้เราประจำ แล้วแม่เราถามราคาของเล่นชิ้นนึง
เค้าก็บอกราคามาว่า "อ่อตัวนี้ 350 ครับคุณแม่"
คุณแม่!!! เค้าเรียกคุณแม่ เค้าอยากเป็นเขยหรอ
(ไอเราก็มโนไปเรื่อย) ก็แบบอึ้งแปป เรียกคุณแม่แล้วเค้าก็พูดต่อว่า ถ้าจะเอาผมลดให้ครับคุณแม่
แล้วเราก็ไปอีก วันนั้นไปไม่เจอเค้าคะ เจอแต่พี่เค้าเราก็แบบ เห้อแอบเซงนิดๆ เลยเดินไปซื้อใส้กรอกกิน แล้วคือข้างๆร้านใส้กรอกคือร้านของเล่นแล้วเจอเค้าคะ ขายของเล่นอยู่ เราไม่รุ้ว่าเค้ามี2ร้าน พึ่งจะรู้พอเค้าเห็นเราเค้าก็บอก อ่าววันนี้มาคนเดียวหรอครับ เราก็บอก อ่อป่าวคะ แม่มาด้วย เค้าก็บอก อ่อละ ยิ้มๆ ในใจตอนนั้นคือโอ้ยเขินเค้าก็มองเราซื้อใส้กรอก เราซื้อเสร็จรีบไปหาแม่เลยคะ ทีนี้เค้าก็เดินมาร้านนี้เราก็เขินนิดๆ เค้าหิ้วของเล่นมา (เหมือนจะเอามาลงร้านนี้เพิ่ม) เราเห็นเค้าในระยะไกลว่าเค้ากำลังเดินมาแล้ว เราก็แกล้งทำเป็นกดโทรศัพท์ไม่สนใจ แล้วเราก็เงยหน้าดู ว่าทำไมเค้าไม่อยู่นะ เลยมองหันไป ตกใจแรงมาก คือเค้าอยู่ด้านหลังของเรายืนข้างหลังเราเลย เราก็ คิดในใจ มายืนทำไมว่ะ จะขอเบอร์หรอ (มโนไปเรื่อย) ละพอเค้าเห็นว่าเราตกใจเค้าก็ทำเขินๆ เดินเข้าร้านเลย
เราเจอกันแบบนี้บ่อยมากเพราะเราไปคลองถมทุกเสาร์ เจอกันแบบนี้ประมาณ 2-3เดือน เจอเค้าก็มีความสุขตลอด
แต่ไม่เค้ย จะขอเบอร์หรือไลน์เลย ใจจริงเรา อยากขอนะแต่เราเป็นผญ เลยแบบ รออีกหน่อยดีกว่า
แล้วมีช่วงนึงเราไม่ได้ไปคลองถมเลย เพราะติดงาน ติดเรียน ติดหลายๆอย่างเยอะยุ่งมาก และมีข่าวบอกคลองถมจะปิด เราใจหายมาก จะปิดไปไหน
ร้านขายของพวกข้างนอกจะย้ายไป เราก็แบบ เอ้าแล้วร้านของเล่นเราล่ะ
เห้ยไม่นะ จนทุกวันนี้ไม่ได้ไปคลองถมอีกเลยเพราะคิดว่าเค้าคงย้ายไปแล้วแน่ๆ เห็นคลองถมไปเปิดที่อื่น ซึ่งเราไม่เคยไปเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเค้าคนนั้นไม่ขายที่ไหนแล้ว เรามีความสุขทุกครั้งที่เจอเค้าเลย นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วยังรู้สึก
**ถ้าคนนั้นเข้ามาอ่านกระทู้นี้ติดต่อกลับมาทีได้มั้ยคะ อยากรู้จัก อยากคุยด้วย อยากรู้ว่าไปขายที่ไหยแล้ว น้องโหยหาของเล่นมาก ส่วนพี่ก็โหยหาเจ้าของ(?) ก็ยังจำทุกๆความรู้สึกดีๆได้เลย บางคนอาจจะมองเป็นเรื่องธรรมดา พ่อค้ากับลูกค้า แต่สำหรับเรามันมากกว่านั้นมันมีความสุข มันมีการเขิน มันใจสั่น บลาๆๆ ถ้ารู้ตัวว่าเป็นคนนั้น ช่วยติดต่อกลับมาหาเราได้มั้ย เราอยากซื้อของเล่น และ อยากเจอหน้าเธอด้วย **