สืบเนื่องจากได้ดูรายการเจาะใจ https://www.youtube.com/watch?v=4au4MBL_G2s
และบทความจากทางไทยรัฐ http://www.thairath.co.th/content/524111
อีกทั้งทางคุณพ่อผมแนะนำ (เพราะรู้ว่าผมเป็นขาตระเวณกินอยู่แล้ว จะได้ซื้อไปฝากแกด้วย)
อากีเป็ดพะโล้จึงเป็นหนึ่งร้านที่ผมปักหมุดไว้ จะต้องตามรอยให้ได้ถ้ามีโอกาส เพราะผมชอบในความพยายาม ไม่ยอมแพ้ของเค้า ที่ทั้งเจ๊งมาจากธุรกิจของตัวเองที่ทำมานาน ถึงกับต้องมาเปิดร้านเป็ดพะโล้สูตรที่ตัวเองมั่นใจในเมืองที่ไม่ใช่บ้านเกิดเมืองนอน แสดงว่าต้องมั่นใจในสูตรเป็ดพะโล้ของตัวเองในระดับหนึ่ง
ผมจึงอยากกจะขอลิ้มรสให้ได้ถ้ามีโอกาส รวมถึงซื้อไปฝากคุณพ่อคุณแม่ที่บ้านผมด้วยในฐานะผู้แนะนำ

และแล้วโอกาสของผมก็มาถึงในวันเสาร์ที่ผ่านมา หลังจากเดินเที่ยวตลาดน้ำขวัญเรียมกินอะไรรองท้องในตลาดมาเรียบร้อย ผมจึงมุ่งหน้าไปที่ร้านเป็ดพะโล้อากี ที่อยู่ซอยคู้บอน 38 เพราะจากตลาดน้ำขวัญเรียมก็ไม่ไกลมาก  ไหนๆก็มาแล้วใกล้กว่าตั้งต้นจากที่บ้านตั้งเยอะ (บ้านผมอยู่แถวๆประเวศ) เอาวะลองดูซักที ถ้าอร่อยจะได้ซื้อไปฝากที่บ้านด้วยซักตัว
ขับรถทนหิวไปจนถึงหน้าร้าน เป็นร้านตึกแถว2คูหา รถจอดลำบากนิดหน่อยเนื่องจากลูกค้าเยอะมากกกกก ทั้งที่เป็นช่วงบ่ายแล้ว okร้านนี้ต้องมีดี
เดินไปจะหาโต๊ะนั่งที่ห้องแถวริม ปรากฏว่าคนแน่นมาก เลยเดินไปอีกห้องนึง ยืนรอจนมีคนลุก พอจะนั่งแล้วก็เหมือนจะเป็นเจ้าของร้านเรียกบอกให้ไปนั่งที่ห้องริมดีกว่า ลมเย็นกว่า จะบอกแกว่าเพิ่งเดินมาจากห้องนั้นก็ไม่ทันล่ะ...เอ้า ไปก็ไป
พอไปถึงก็มีโต๊ะลุกออกพอดี โต๊ะแรกหน้าร้านเลย โชคดีจัง ใกล้หม้อเป็ดสุดเลย แต่ได้ยินเฮียเจ้าของคอยบอกเด็กในร้านแล้วว่าหมูกรอบหมด ก็แอผิดหวังเล็กๆ....แต่ก็เอาเถอะ จะมากินเป็ดนี่นา หมูกรอบรอบหน้าแล้วกัน
ตอนนั้นแฟนผมหิวน้ำมาก บ่นตลอด ผมก็เรียกเด็กในร้านมารับออเดอร์
-"น้องครับ สั่งอาหารด้วยครับ"  
-"ค่ะๆ" .........แล้วก็หายไป
ไม่เป็นไร คงวุ่นกับโต๊ะอื่นอยู่ เรียกอีกคนละกัน -"น้องครับ สั่งอาหารด้วยครับ"  
-"ค่ะๆ" .........แล้วก็หายไปเช่นกัน...ผมก็หิวแล้วนะ แต่เอาเถอะ ลูกค้าเยอะคงวุ่น
ซักพัก เฮียเจ้าของร้าน(อากี) มาบงการเองเลย "เอ้า คนนี้ ไปรับโต๊ะใน คนนี้ไปรับโต๊ะนู้น"....แต่ยังไม่ชี้มาทางผม
ด้วยความที่ผมอยู่ใกล้ๆ เลยบอกแก "เฮีย ให้ใครมารับออเดอร์โต๊ะผมด้วยครับ รอนานแล้ว"
"คับๆ" แล้วก็เดินหายไปเหมือนเด็กในร้านเลย และผมก็เรียกอีกหลายคน ทุกคนทำแบบเดียวกัน คือตอบรับ แล้วก็หาย...

"เอาน่า คงตามคิวเค้าแหละ" แฟนผมบอก ผมก็เลยเออออ ทนอีกนิดละกัน
ซักพักมีครอบครับใหญ่มานั่งข้างหลังโต๊ะผมมากัน 6-7 คน นั่งรออยู่เหมือนกัน ผมก็กะว่า เอาเถอะ ยังไงเค้าก็ต้องมารับออเดอร์โต๊ะเราก่อน เพราะคิวเรารอมาก่อนตั้งนาน
ที่ไหนได้ โต๊ะนั้นนั่งแว๊บเดียว มีเด็กในร้านไปรับออเดอร์เลย.....อ้าวเฮ้ย แล้วตรูล่ะ? น้ำซักแก้วก็ยังไม่มีแฟนผมก็บ่นหิวน้ำ
เลยเรียกอีกที
-"น้องครับ สั่งอาหารด้วยครับ"  
-"ค่ะๆ" ......................................
ม่ายไหวล่ะ เป็นอย่างงี้ไม่ได้กินแน่ ผมเลยพูดเสียงดัง ไปยังกลุ่มเด็กในร้านที่ยืนรวมกัน เพื่อแจ้งออเดอร์ไปยังคนสับเป็ดอยู่
"ขอโทษนะครับ ถ้ายังไม่มีใครมารับออเดอร์ ผมก็จะไปแล้วนะครับ รอนานมากแล้ว"
ได้ผล ทุกคนหันมา.....เสร็จแล้วก็กลัวไปสาละวนกับงานของตัวเองต่อโดยไม่มีใครสนใจผมเลย
ทำไมล่ะ? ผมมาขอเค้ากินฟรีๆงั้นเหรอ? ผมขับรถมาไกล นี่คือสิ่งที่ผมได้งั้นเหรอ? โต๊ะอื่นคนมาเยอะเลยไม่ต้องสนใจผมงั้นเหรอ? ที่จะสั่งนู่นนี่นั่น ถ้าอร่อยจะสั่งกลับบ้าน ล้มเลิก ณ บัดนั้น

ผมนับ 1-10 ในใจ้ช้าๆ แล้วลุก เดินออกพร้อมด้วยความหิวทันที.......ยังไม่มีแม้ซักคนเรียก รั้งผมอยู่ในร้าน เหมือนผมเป็นธาตุอากาศ เหมือนผมไม่ใช่ลูกค้า

หมดแล้ว ร้านที่ผมเคยหมายหมั้นปั้นมือว่าต้องมาลองให้ได้
หมดแล้ว ร้านที่ผมเคยมองว่าเค้าไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา เค้าอาจจะโชคร้ายที่ร้านเครื่องใช้ไฟฟ้าเค้าต้องปิดกิจการตามเหตุผลที่เค้ายกมา
แต่ถ้าถามผม ด้านการบริหารจัดการร้าน ถ้าคุณยังจัดการแบบที่ผมเห็นในวันนั้น เปิดอีกกี่ร้านก็เจ๊งหมดครับ ถ้าคุณรั้งลูกค้าไว้ไม่ได้ คุณไม่สนใจลูกค้าปล่อยให้ลูกค้าต้องรอ ไม่มีแผนรองรับเวลาที่ลูกค้ามาเยอะ แบ่งแยกลูกค้าไม่เห็นลูกค้าเท่ากัน คุณอย่าทำเลยครับร้านอาหารหรือร้านอื่นๆที่ต้องการลูกค้าเพื่อให้กิจการคุณอยู่ได้

ผมผิดหวังมากครับ ไม่คิดเลยว่าผมจะต้องมานั่งเขียนวิจารณ์ร้านใครเสียๆหายๆแบบนี้ ปกติผมชอบเขียนชม บรรยายความประทับใจจากหลายๆร้านที่ผมไปกินมากกว่าครับ (ส่วนใหญ่ผมเขียนใน wongnai)

สุดท้ายนี้ขอบคุณทุกคนที่อ่านที่ผมบ่นมาจนถึงตรงนี้ ขอให้ทุกท่านไม่เจอประสบการณ์ร้ายๆแบบผมในทุกๆร้านอาหารที่ทุกท่านไป

ขอบคุณครับ