พระอาจารย์ลี ธัมมธโร
วัดอโศการาม
อ.เมือง จ.สมุทรปราการ

...


เราจึงควรนึกถึง "พระพุทธคุณ พระธรรมคุณและพระสังฆคุณ" อยู่เสมอ
ทุกลมหายใจเข้าออก เมื่อเราได้อยู่ในรั้วหลักของธรรมเช่นนี้แล้ว
ก็จะเหมือนกับเราได้ไปเฝ้าพระบรมศาสดา  

การนึกถึง "พุทธคุณ ธรรมคุณและสังฆคุณ" ให้วนอยู่ในหลักอย่างนี้ไม่เป็นไร
วิตก วิจาร ก้าวหน้ากลับไปกลับมาเช่นนี้ก็จะได้ผลดีเสียอีก
คือ "ความอิ่ม" แล้วความอิ่มนี้จะซึมซาบเข้าไปในร่างกายทุกส่วน
จิตก็อิ่มเอิบผ่องใส  ใจเบิกบาน ตั้งอยู่ใน "เมตตาจิต" คือ "ปีติ"

เมื่อใจอิ่มแล้วก็สบายเหมือนกับกินข้าวอิ่ม  และเมื่อใจอิ่ม
ร่างกายผู้เป็นเพื่อนของเขาก็ต้องพลอยกินอิ่มนอนหลับไปด้วย
เราก็สบายกายสบายใจเหมือนเห็นลูกเต้าหลานเหลนได้กินอิ่มนอนหลับ
เราก็เป็นสุข แล้วอะไรเป็นเหตุให้ลูกหลานเหลนเป็นสุข
เราก็ขะมักเขม้นอยู่ในเรื่องนี้เรื่อยไป ก็เป็น "เอกัคคตารมณ์"
จิตก็เข้าไปอยู่ใน "สันติธรรม"เป็นความสงบ..
หมดความวุ่นวาย ปราศจากทุกข์ภัยใดๆ

...

คัดลอกจาก
หนังสือแนวทางปฏิบัติ วิปัสสนา-กัมมัฏฐาน เล่ม ๒
พระอาจารย์ลี ธัมมธโร มกราคม, ๒๕๕๓. หน้า ๙๖