โอวาทธรรม
ของ
พระวิสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์
(พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ

ดวงจิตที่เจือปนอยู่ในรูป ในเสียง ในกลิ่น ในรส ในโผฏฐัพพะ ในธรรมารมณ์

นั่นก็เหมือนกับเรือที่ถูกลมพายุอันพัดมาจากข้างหลัง

ข้างหน้า ข้างซ้าย ข้างขวาทั้ง ๘ ด้าน ๘ ทิศ 

มันก็จะไม่ทำให้เรือตั้งตรงอยู่ได้ มีแต่จะทำให้เรือจมลง

ไฟที่จะใช้สอยก็ดับหมดด้วยอำนาจความแรงของกระแสลมที่พัดมานั้น

สัญญานี้เหมือนกับระลอกคลื่นที่วิ่งไปมาในมหาสมุทร

ใจนั้นก็เปรียบเหมือนปลาที่ดำผุดดำว่ายอยู่ในน้ำ

ธรรมดาของปลาย่อมเห็นน้ำเป็นของสนุกเพลิดเพลินฉันใด

บุคคลผู้หนาแน่นไปด้วยอวิชชาก็ย่อมเห็นเรื่องยุ่งๆ

เป็นของเพลิดเพลิน เป็นของสนุก

เหมือนกับปลาที่เห็นคลื่นในน้ำเค็มเป็นของสนุกสนานสำหรับตัวมันฉันนั้น

ตราบใดที่เราทำความสงบให้เรื่องต่างๆ บรรเทาเบาบางไปจากใจได้

ก็ย่อมทำอารมณ์ของเราให้เป็นไปใน “กัมมัฏฐาน”

คือ ฝังแต่ พุทธานุสติ เป็นเบื้องต้น

จนถึง สังฆานุสติ เป็นปริโยสานไว้ในจิตใจ

เมื่อเป็นไปดังนี้ก็จะถ่ายอารมณ์ที่ชั่วให้หมดไปจากใจได้

เหมือนกับเราถ่ายของที่ไม่มีประโยชน์ออกจากเรือ

และนำของที่มีประโยชน์เข้ามาใส่แทน

ถึงเรือนั้นจะหนักก็ตาม แต่ใจของเราเบาอย่างนี้

ภาระทั้งหลายก็น้อยลง สัญญาต่างๆ ก็ไม่มี นิวรณ์ก็ไม่ปรากฏ

ดวงจิตก็จะเข้าไปสู่ “กัมมัฏฐาน” ได้ทันที
   

---

คัดลอกมาจาก...
หนังสือแนวทางวิปัสสนา กัมมัฏฐาน ๒. 
พิมพ์ครั้งที่ ๑. ชมรมกัลยาณธรรม. ๒๕๕๓ 
: หน้า ๑๒๙-๑๓๐.

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=37944