ณ สำนักมังกร สกายได้รับการฝึกโดยตรงจาก ชิริว เจ้าสำนักมังกร. ชิริวได้สอนทักษะในการต่อสู้และการทำสมาธิ อบรมบ่มนิสัย สอนยุทวิธีในการอยู่ในป่า ฝึกการใช้จิตสัมพัส  วิชาที่สกายถนัดคือมวย เค้าเรียนการใช้หมัดแบบพิเศษกับเจ้าสำนักชิริว และดูเหมือนชิริวจะรู้อะไรบางอย่าง  เกี่ยวกับพลังที่ซ้อนอยู่ในตัวสกาย แต่เค้าก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้กับสกายหรือเนซี่เลย . อยู่มาวันนึง ช่วงหัวค่ำตอนนั้นสกายกำลังหาทางกับสำนัก เค้าไปพบกับชายชลาท่าทางหน้าสงสารเข้า สกายจึงเข้าไปถาม.
สกาย:นี่ตามีอะไรให้ชั้นช่วยหรือป่าว ??
ชายชลา:มี  แต่เจ้าคงช่วยข้าไม่ได้หรอก
สกาย:ได้สิตาแถวนีชั้นรู้จักหมดแหละ
ชายชลายิ้มและตอบว่า: ข้ากำลังหาทางกลับบ้านน่ะ
สกาย:แล้วบ้านตาอยู่ที่หมู่บ้านอะไรล่ะ
ชายชลา:พังก์โกล!!!!!
สกาย :หมู่บ้านอะไรผมไม่เคยได้ยินมาก่อน
ชยาชลา:มันไม่ใช่แค่หมู่บ้าน. แต่มันเป็นเมืองที่สร้างขึ้นด้วยทองคำ!!!
สกาย:55555+นี่ตาเพี้ยนไปแล้วหรอเนี่ย
ชายชลา:ข้าไม่ได้เพี้ยน!!!ดูนี่
          ชายชลาหยิบเหรียญทองออกมาจากในย่ามให้สกายดู สกายถึงกับอึ่งไปชั่วขณะ เค้าเพิ่งเคยเห็นทองคำบริสุทธิ์เป็นครั้งแรก จากนั้นชายชลาก็เล่าเรื่องราวชีวิตของเค้าให้ฝัง ชายชลาเล่าว่าเค้าเป็นหัวหน้านักรบผู้ปกป้อง เมืองแห่งทองคำพังก์โกล ในตอนนั้นเมืองแห่งทองคำนี่ถูกซ้อนจากผู้คนนับ1000ปี แต่ได้มีการทำสงครามกันโดยรอบทำให้มีทหารหลงเข้ามาที่เมือง ในตอนนั้นราชาที่ปกครองเมือง เกิดความสงสารจึงได้ช่วยเหลือทหารกลุ่มนึง ดูแลรักษาบาดแผล หาอาหารอย่างดีเพื่อบำรุงร่ากาย แต่ทว่าทหารกลุ่มนั้นได้ไปเห็นเมืองทองคำเข้า ทำให้พวกนั้นเกิดความโลภขึ้นมา จากทหารกลับกลายเป็นโจรเพียงชั่วข้ามคืน พวกมันฆ่าคนในหมู่บ้าน ผู้ชายในหมู่บ้านส่วนใหญ่ก็จะเป็นชาวไร่ชาวสวน ต่อสู้ไม่เป็น จึงถูกพวกมันฆ่าทิ้งอย่างง่ายดาย ส่วนพวกนักรบก็ถูกพวกมันวางยาพิษ ในตอนนั้นมีเพียงข้ากับเพื่อนชื่อ"ฮะซา" ที่ไม่ถูกพิษ ฮะซากับข้าแอบตามขึ้นเรือมันไป พวกมันคิดจะกลับไปเอาเรือเพื่อจะมาเอาทองอีก. ตกกลางคืนข้าได้รู้สึกตัวอีกครั้งก็อยู่บนเรือเล็ก ห่างจากเรือพวกทหารพอสมควร สักพักเรือพวกทหารก็เกิดระเบิดขึ้นอย่าแรง ข้ารู้ทันที่ว่านี่เป็นฝีมือของ"ฮะซา"แน่นอน บนเรือเล็กลำนั้นมีสเบียงอยู่จำนวลมากแถมยังมี ทองคำบางส่วนที่พวกทหารปล้นมา จากนั้นข้าก็ได้ไปติดอยู่ที่เกาะแห่งนึง เป็นเกาะล้างที่ไม่มีใครอาศัยอยู่ข้าอยู่ที่นั่น10ปีจนมีเรือพามา หลังจากนั้นข้าก็ได้ใช้ทองคำเพื่อตามหาทางกลับบ้านเกิด จนมาถึงที่นี่ล่ะ
หลังจากที่ชายชลาเล่าเรื่องของเค้าให้สกายฟัง สกายก็เลยถามถึงเส้นทาง ชายชลาบอกว่ามันไม่มีเส่นทางที่จะไปแบบที่เดียวถึงเลย มันต้องใช้เข็มทิศ. สกายจึงพูดว่าที่บ้านเค้ามีอยู่อันนึงเหมือนกัน. แต่ว่ามันเสียเพราะเข็มมันหมุนรอบตัวเองไม่หยุด เมื่อชายชลาได้ยินดังนั้นเค้าก็หัวเรอะออกมาอย่าดังแล้วพูดว่า"สงสัยที่ข้าได้เจอเจ้าวันนี้คงเป็นโชคชตาจริงๆ เจ้าหนูเก็บเหรียญทองคำและเข็มทิศพังๆเอาไว้  และจงเติบโตขึ้นเป็นนักล่าขุมทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่"  สกายยืนงงๆสักพักเกี่ยวกับคำพูดของชายชลา แต่เค้าก็ชอบชื่อนักล่าขุมทรัพย์เอามากๆ พอหันกับจะไปขอบคุณชายชลา ชายชลาก็หายตัวไปอย่างลึกลับ.
   หลังจากเหตุการในครั้งนั้นสกายก็เริ่มมีความคิดที่อยากออกเดินทาง ก่อนนอนเค้าจะหยิบเหรียญทองคำกับเข็มทิศมาดูเสมอ จนอายุสกายได้20ปี. เค้าได้สำเร็จวิชาต่างๆของสำนักและได้เป็นตัวแทนของสำนัก ไปสู้กับนักสู้ต่างสำนักในหมู่บ้านใกล้เคียง เค้าไม่เคยแพ้ใครเลยสักครั้งเดียว จนเค้าคิดว่าการสู้มันชั่งน่าเบื่อ สู้แล้วก็ไม่ได้มีความหมายอะไรกับใคร เค้าจึงกลับไปที่บ้านและเตรียมตัวออกเดินทาง แต่ทว่าเข็มทิศอันนั้นมันยังไม่หยุดหมุน.
  **********  ขอจบตอนก่อนนะครับมีเวลาจะมาเขียนต่อ ช่วยกันอ่านและคอมเม้นด้วยนะครับขอบคุณมากๆ*******