สวัสดีค่ะ วันนี้มาอัพเดทข่าวในประเทศญี่ปุ่นกันค่ะ เยอะมาก เลือกมาเฉพาะบางข่าวนะคะ

ตอนนี้มรสุมมาก
สุมประเทศอย่างเดียวไม่พอ สุมนางสุโดว์ด้วยค่ะ

เมื่อวันก่อนคุณนายยูว์ริเปื่อยกระทันหัน
โอ้ยยยยยย วันๆดราม่าน้ำตาร่วง น้ำมูกย้อย น้ำลายไหล
(นี่จะไหลทุกทางเลยใช้มั้ยยะ)
ตามมาด้วย นางสุโดว์เปื่อยตาม
แต่…ถ้าใครมีลูกและมีสามีเป็นของตัวเอง จะทราบได้ด้วยสัญชาติญานว่า “ห้ามเปื่อย”
อดทนสูดน้ำมูกเลี้ยงลูกเลี้ยงผัวกันไปค่ะ

เริ่มจากข่าวเขื่อนแตกที่จังหวัดอิบารากิค่ะ
堤防（ていぼう）เทโบ = ทำนบกั้นน้ำ เขื่อน　決壊（けっかい）เขกไก = เขื่อนแตก

อพยพไม่ทันค่ะ ทหารส่งเฮลีคอปเตอร์มาย่อนช่วยขึ้นทีละคนค่ะ
ลุ้นกันค่ะ

แล้วก็ตามมาด้วย

ขยะที่เปื้อนกันมันตภาพรังสีอันตรายๆตอนสึนามิอ่ะ ที่จังหวัดฟุคุชิมะ
น้ำท่วม แล้วมันก็ไหลตุ๊บป่องๆไปกับน้ำไงเล่าาาาาาา ลอยหายไป 395ถุง
ตอนนี้เจอ314ถุง
แล้วที่ระทึกกว่านั้นคือ 151ถุง
มันกลายเป็นถุงเปล่าๆไง ขยะฟ่องไปกับน้ำแร้น
อีก12ถุงก็ฉีกขาด
เออ มรสุมรุมหนักนะ
ตอนนี้เจอเยอะขึ้นแล้วค่ะ แต่บางถุงอยู่ก้นแม่น้ำ ต้องรอน้ำลดอีกไรอีกนะ

แล้วก็ตามมาด้วย


ที่จังหวัดคาโคชิมะ ดินถล่มอีก ดูบ้านที่ยังลอยค้างอยู่บนผา ตื่นเต้นกันไปค่ะ
อันนี้รู้สึกว่าเป็นคนทำค่ะ
แบบ เขาโบกปูนกันดินไหลกันไว้ แล้วเอกชนก็ไปขุดจะสร้างคอนโด
ถล่มเลย
ตอนนี้ชาวบ้านก็โวยวายว่าเขตให้อณุญาตได้อย่างไรกันฟะๆๆๆๆๆๆๆๆ
(มันต้องมีเงื่อนงำกันไปค่ะ)

แล้วก็มีภูเขาไฟที่จังหวัดของคุมะมงระเบิดอีก!!!

ใครจะมาเที่ยวที่นี่
ไหนเห็นค่าตั๋วถูกๆ
ระวังงงงง

ล่าสุด โดนเชือดหมกบ้านกันไปแล้ว 6 ศพ
(จับคนร้ายได้แล้วเป็นชาวเปรู)

ที่เล่านี่ไม่ได้รุมเจแปนนะคะ
แต่อยากเล่าให้ฟังเพราะว่าคนไทยมาเที่ยวเยอะ
แต่ละคนชอบเดินเที่ยวจนดึก
บางแก๊งส์ก็ยังวัยรุ่น คึกคะนอง
พี่กลัวน้องจะกลับไปแต่ร่าง วิญญานอยู่เจแปนนะ
(ไม่ได้แช่ง)
(แค่เตือนด้วยความหวังดีม๊ากมาย)

ต่อจากนั้น แม่ของเฮียเปื่อย หามไปโรงพยาบาลกันอีก
(เฮีย โค้ดเนมของสามีดิฉันเองค่ะ)
(แม่ของเฮียชื่อ ยูกิโกะ)
(มีชื่อเล่นด้วยนะ ชื่อ ยูกิจัง)
(ชื่อเล่นท่าน พยางค์เท่ากับชื่อจริงเลย ไม่รู้จะมีชื่อย่อไปทำไม)
(ชื่อนี้ตั้งโดยป้าแมรี่)
(เพราะป้าชื่อในวงการป้าใช้ชื่อ มาริจัง)
(ป้าชื่อจริงชื่อมาริ)
(ชื่อเล่น มาริจัง)
(ชื่อเล่นพยางค์มากกว่าชื่อจริง)
(ไม่รู้กูจะเรืยกชื่อย่อป้าดี หรือชื่อเล่นป้าดี)
(เดาว่าป้าไม่กล้ามี “จัง”คนเดียว ป้าเลยให้แม่ของเฮียมี “จัง”ด้วย)
(จะได้อยู่แก๊งส์เดียวกัน)
(ใครอยากรู้จักป้าแมรี่ ตามหาอ่านเอปิโฉดเก่าๆได้นะคะ)

พอดีเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา
ส่งรูปคุณนายยูว์ริน้ำมูกย้อยไปให้แม่ของเฮีย
แม่โทรกลับมา ทำเสียงแห่บๆ เสียงแบบไปดูคอนเสิร์ตพี่ตูนบอดี้แสลมมา3วันติดอ่ะ
“แนนจางงงงง สะบายยยยดี ไหมมมมมม”
(ฟังเสียงแล้ว แหละที่กูต้องถามว่าสบายดีไหม)
(ลากเสียงจะกูจางงงงงไปเลยนะยะ ขอเข้มหน่อยได้ไม๊)
ฟังไปฟังว่า ได้ใจความ ทามลายตามนี้
**วันศุกร์ = รู้สึกแย่ อ้วกแตกอ้วกกระจาย อ้วกออกซะนึกว่าของที่กินทั้งอาทิตย์ออกมา นี่อ้วกหนักกว่านี้หน่อยนึงลำส้งลำไส้แม่มจะออกมาด้วยเลยไม๊
**วันเสาร์ = กินแต่น้ำ
**วันอาทิตย์ = กินแต่น้ำ
**วันจันทร์ = ไปโรงพยาบาล
**วันอังคาร = เอ๊กเรย์ท้อง
เอาความรู้ไปอีกคำค่ะ レントゲン เรนโตเก็น แปลว่าเอ๊กซ์เรย์
อังคารเย็น แอดมิด เป็น”ติ่ง”ค่ะ
ตอนเฮียบอกมาว่าแม่เป็น”ติ่ง”ก็ฟังไม่ออกค่ะ
盲腸　もうちょう โมโจว์
(แซ่ดดดดด กูรู้จักแต่โดโจซิตี้ ค่ายเพลงมุ้งมิ้งสมัยก่อน)
เฮียอธิบายมาง่ายๆว่า “ส่วนแถวๆกระเพาะกับลำไส้ ใครๆก็มี”
.
.
.
ใครๆก็มี!!!!
แทบจะเรียกรถพยาบาลหามตัวเองไปเอ๊กเรย์กับเขาบ้าง กลัวไม่มี
สิ่งนั้นมันคืออะไรฟะ
แล้วเฮียก็ทำท่ามือติ่งๆของเฮีย แล้วก็มีคำหลุดออกมาว่า “ตัดทิ้งกัน”
อ่อ
“ไส้ติ่ง!!!!”
(แหม่มมมมม แล้วมาใบ้ว่า ใครๆก็มี)

มานึกดูดีๆ ทำไมแม่ท่านอดทนเก่งงี้ เสาร์อาทิตย์ทำไมไม่ไปหาหมอเลยวะๆๆๆ
นี่พี่ไม่กลัวไส้ติ่งแตกระเบิดหรือไง อันตรายจะเฟ้ย
นึกไปนึกมา
อ่อ…
โรงพยาบาลที่นี่ปิดเสาร์อาทิตย์
(ใครยังไม่เคยอ่าน เอปิโฉดโรงบาลโหด พยามารเดินกันว่อน กลับไปตามหาอ่านกันได้ค่ะ)
(อย่าเพิ่งดราม่า)
(หาลิ้งค์เองนะ)
(ทำไรเองบ้างนะ)
เฮ้ยยยยย… แต่ถ้าเคสฉุกเฉิน ไปได้นะ โรงพยาบาลเขาก็ไม่โหดร้ายขนาดนั้นนนน
นี่… แม่ ถึอว่า ไม่ฉุกเฉิน
ต้องแตกก่อนหรือไงกันยะ
แล้วนี่จะอยู่โรงพยาบาลกันนานขนาดไหนเนี่ย ผ่าตัดเมื่อไหร่ๆ ถามไปงี้ ได้คำตอบมาอย่างมึน
“ไม่ผ่า”…. “รอดูอาการ!!”
เจแปนนีสเป็นชาติที่มีความอดทนสูง
ทนปวดกันไป ถ้าเคสไม่แย่เว่อร์ หมอดูแล้วติ่งยังทนไหว ก็รอดูอาการกันไป เผื่อหายก็กลับบ้านไม่ต้องกรีดให้เสียเลือด
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(ไม่รู้ว่าหมอไทย หมอชาติไหนทำไงบ้างนะ แต่หมอชาตินี้ทำงี้)
(ที่บอกไว้ก่อนเพราะว่าเดี๋ยวมาดราม่าคอมเมนท์ว่า “ประเทศที่เจริญเขาก็เป็นอย่างงี้หละค่ะ มีแต่ไทยที่#$0&)#=%&”=#$0&”#0&)
(กูหละเบื่อชาติที่เจริญแล้วเหลือเกิน)
(ไม่ก็จะมีคอมเมนท์มาแนว “ที่ไทยก็รักษางี้นะ”)
(เออๆๆๆๆๆๆๆ กูไม่เคยผ่าติ่ง ไม่งั้นกูหายติ่งไปนานแล้วย่ะ)
(ขอกูเล่าเรื่องอย่างสบายใจอารมณ์ไม่ต้องมานั่งกลัวติ่งชาติพัฒนาแล้วได้มะ)
(ตามนั้น)

ก็นั่งคุยกับเฮีย
เฮียบอกมาว่าสมัยก่อนก็ตัดทิ้งกันนะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ตัดกัน
(เออไม่รู้ทำไม)
แล้วเฮียก็นั่งsearchหาว่าทำไมติ่งถึงอักเสบ
ได้ใจความมาว่า “เครียด ร่างกายไม่แข็งแรง ท้องผูก โน่นๆนี่ๆนั่นๆ”
มาเจออีกเวปนึง บอกว่า “ดื่มเยอะกินเยอะ”　暴飲暴食　ぼういんぼうしょく โบอิงโบโชคุ
.
.
.
โทรไปถามแม่เลย วันศุกร์ไปไหนมา ที่ไปอ้วกๆๆๆๆอ่ะ ไปไหนมา
ได้คำตอบมางี้
“เมื่อวันศุกร์…ไปกินข้าวกับป้าแมรี่มา”
.
.
.
จบแระ
เจอตัวการ
สาเหตุมาที่ป้าเลยนะฮ๊ะว์ ป้าแมรี่
(แต่ป้าแกร่ง ป้าไม่สะเทือน ป้าแข็งแรงค่ะ)
เดาว่าคงปาร์ตี้กันเหมือนเดิม บ่อยๆ ติ่งหม่อมแม่เลยทนไม่ไหว ติ่งเหนื่อย ติ่งอยากพักผ่อนค่ะ

จุดนี้ไม่รู้จะเตือนป้าแมรี่ยังไงดี แต่…ดูท่าทางป้ายังคงอยู่ให้พวกเรามีเรื่องอัพเดทกันอีกนานนะ
เอาเป็นว่า ป้าแมรี่ สตีล อะไลฟ์

ปล. เมลไปถามแม่ว่าจะอยู่โรงพยาบาลไปถึงเมื่อไหร่เนี่ย
แม่ตอบกลับมาสั้นๆว่า
“จนกว่าหมอจะให้กลับ”
.
.
.
เออๆ ไม่ถามแระ

เอปิโฉดเก่าๆดราม่าๆที่นี่ค่ะ

ประสบการณ์แม่บ้านเจแปน**ญี่ปุ่นคิดได้ไง vol.6 ตอนโดนสั่งผ่าคลอด http://ppantip.com/topic/33752395
ประสบการณ์แม่บ้านเจแปน**ญี่ปุ่นคิดได้ไง vol.7 ตอนผ่าคลอดแล้วนะ http://ppantip.com/topic/33775837
ประสบการณ์แม่บ้านเจแปน**ญี่ปุ่นคิดได้ไง vol.8 นอนโรงพยาบาลเจแปนครั้งแรกในชีวิต http://ppantip.com/topic/33868639
ประสบการณ์แม่บ้านเจแปน**ญี่ปุ่นคิดได้ไง vol.9 ตามผลหลังคลอด http://ppantip.com/topic/33959337

แบบภาษาออริจินัล ไม่เซนเซอร์ค่ะ https://www.facebook.com/mrs.sudoinjapan

ขออภัยถ้าคำพูดหรือข้อความหรือภาพถ่ายหรือตัวหนังสือตัวไหนๆๆๆๆไปกระทบหัวใจใคร ทำให้คาใจ
อ่านอัพเดทกันพอค่ะ
ขอบคุณค่ะ