สวัสดีค่ะเพื่อนพันทิพทุกท่าน
ขอแทนตัวเราว่าเรานะคะ
เรามีเรื่องจะเล่าให้ฟัง และอยากฟังความคิดเห็นของทั้งฝ่ายชายว่าถ้าเป็นคุณ คุณให้อภัยได้มั๊ย และฝ่ายหญิง ถ้าเป็นคุณ คุณจะทนมั๊ย
ขอบอกก่อนเลยนะคะว่าเราไม่ใช่คนดี เราเป็นผู้หญิงเห็นแก่ตัวคนนึงที่ทำผิดและสำนึก ที่สับสนว่า เราควรทำยังไงต่อไปดี เริ่มเลยนะคะ
เราคบกับแฟนคนปัจจุบัน (ขอแทนว่า D) มา 1 ปี กับอีกเกือบ 5 เดือนคะ เราอยู่กันคนละประเทศ เจอกันปีละ 2 ครั้ง เราเจอกันตอนเรียนภาษาที่อเมริกา ไม่คิดว่าจะจริงจัง แต่พอถึงจุดนึงก็เริ่มเริ่มคิดวางแผนอนาคตบ้างอะไรบ้าง เราอายุ 24 แฟน อายุ 21 ค่ะ ยอมรับว่าเด็กกันอยู่ ในช่วงที่คบกัน 2 เดือนแรก ยังไม่ได้แยกประเทศกัน เรามีปัญหาทะเลาะกันครั้งใหญ่ 1 ครั้ง เพราะเราดันเมาแล้วมีคนมาจูบเรา ซึ่งเราก็ยอมรับผิด เค้าก็ค่อนข้างฝังใจ แต่ก็ให้อภัยก่อนแยกกัน แฟนเราจะมีปัญหาเรื่องขี้ระแวง ขี้หึง ค่อนข้างเยอะ เนื่องมาจากพื้นฐานทางบ้านของเค้า เราก็พยายามเข้าใจ ตลอดเวลาที่คบกัน จะทะเลาะกัน 2 เรื่องหลักๆ คือ เค้าขี้หึงมากไป ชอบบังคับและตั้งกฎกติกาให้เราทำตาม หรือ เราขี้หงุดหงิดขี้รำคาญมากไป เรื่องเล็กๆน้อยๆก็จะหงุดหงิดใส่เค้าค่ะ เรื่องอื่นๆก็จะมีบ้างประปราย ส่วนอีกเรื่องที่เป็นประเด็นบ่อย ก็เพราะเรื่องจูบนี่แหละค่ะ ที่เค้ายังฝังใจ จะเอามาพูดซ้ำๆ เค้าบอกว่าเค้าให้อภัย แต่เค้ายังลืมไม่ได้ เค้าจะขุดคุ้ยอยู่เรื่อยๆ ทำให้เราก็เสียใจเพราะเรารู้สึกผิดและรู้สึกว่าเค้าไม่ไว้ใจเรา
เราสองคน ถึงแม้จะมีปัญหาทะเลาะกัน แต่ก็รักกันมากค่ะ คุยสไกป์ทุกวัน พยายามเชื่อมความสัมพันธ์ให้ดีอยู่เสมอ คิดถึงเรื่องอนาคตร่วมกัน วางแพลนที่จะแต่งงานในอนาคตข้างหน้า เราเคยมีประสบการณ์ความรักที่ไม่ดีมา เค้าจะคอยบอกเสมอว่าเค้าไม่เหมือนคนอื่น และไม่มีวันทิ้งเรา ให้เราเชื่อในตัวเค้า ถึงแม้ว่าจะทางไกล แต่เราก็ไว้ใจกันค่ะ ไม่เคยมีเรื่องนอกใจหรือเรื่องให้ต้องระแวง เราต่างเชื่อใจกันและซื่อสัตย์ต่อกันทั้งคู่ เราไม่เคยนอกใจเค้า เค้าก็ไม่เคยนอกใจเรา
ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อช่วงซัมเมอร์ที่ผ่านมาเรากลับไทย และได้เดินสายเจอเพื่อนมากมาย หนึ่งในนั้นคือ แก๊งเพื่อนม.ปลาย ทำให้เราได้เจอกับแฟนเก่าค่ะ (ขอแทนว่าX) ขอท้าวความเล็กน้อย แฟนเก่าคนนี้เรารู้จักตั้งแต่ ม.4 มาเป็นแฟนกันตอน ม.5 เรากับ x คบกับ เกือบ 2 ปี เลิกกันตอนจบม.6 ด้วยสาเหตุอะไรไม่ชัด รวมๆกันหลายเรื่อง ช่วง 4 ปีที่เราเรียนมหาลัย เราเองก็มีแฟน เค้าเองก็มีแฟน แต่จะต้องมีเหตุการณ์เกิดขึ้นระหว่างเราสองคนตลอด เราลืมเค้าไม่เคยได้เลย มีหลายครั้งที่จะรีเทิร์นแต่ก็เป็นช่วงเวลาที่ไม่ตรงกัน ตอนใกล้จบปี 4 เราตั้งใจจะกลับไปแต่เค้าไม่รอแล้ว เราเลยเสียใจหนักมาก เลยตัดขาดการติดต่อทุกอย่างไป 2 ปีเต็มๆ จนกระทั่งเรามาเจอ D การที่เราคบกับ D มันดีมากจนเรารู้สึกว่าเราลืม X ได้จริงๆ ทั้งๆที่เราใช้เวลาในการลืมเค้ามา 5 ปีกว่า แต่ก็ทำไม่ได้
กลับมาที่ซัมเมอร์ พอเราเจอ X ตอนแรกก็ไม่อยากคุย แต่พอได้คุยกัน ความรู้สึกทุกอย่างก็กลับมาหมด เหมือนตอนที่ยังคบกันอยู่ พอดีกับ เราทะเลาะกับ D เรื่องเดิมๆอีก เราเลยยิ่งปล่อยตัวปล่อยใจ เราติดต่อกับ X อยู่อาทิตย์นึง ทั้งแชท โทรศัพท์ เค้าเองก็มีแฟนแล้ว แต่เราทั้งคู่ยังรู้สึกดีดีกันอยู่ ก็คุยกันว่าอยากกิ๊กกัน แต่ก็ยังไม่แน่ใจ เรานัดกินข้าวกัน ความใกล้ชิดกันทำให้มันถึงจุดนึงที่เกิดอะไรที่มันเกินเลยไป พอหลังจากวันนั้น D มาเมืองไทย เราเลยขอให้หยุดทุกอย่าง เราจะติดต่อเค้ากลับไปเองถ้าเรายังอยากคุยกับเค้าอยู่
ช่วงที่ D อยู่เมืองไทย เราไปเที่ยวกันตามปกติ เรามีเรื่องทะเลาะกันหลายเรื่อง คงเป็นเพราะเราเองที่เปลี่ยนไป X กับเราติดต่อกันบ้าง ส่วนใหญ่เป็นเวลาที่เราหงุดหงิดกับ D แต่ X เองก็เริ่มจะรุกเรามากเกินไป เริ่มเกินขอบเขตที่เราเคยคิดไว้ และคิดเรื่องอนาคตจริงจังมากเกินไป ก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวเรา ทั้งๆที่ก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน จนถึงจุดนึงที่เราก็อึดอัดและคิดว่าคงไม่ไปต่อ บวกกับเรากับ D ได้ใช้เวลาร่วมกัน ทำให้เรารู้ใจตัวเองมากขึ้น เห็นว่าเรารักใครจริงๆ เราจึงตัดสินใจจะยุติทุกอย่างเละเลือกจะซื่อสัตย์กับ D
พอเรากลับมาที่อเมริกา เราบอกหยุดความสัมพันธ์กับ X ไปทันที เรารู้สึกผิดมาก แต่ทุกคนบอกเราว่าอย่าบอก D ถ้าบอก เค้าเลิกแน่ เพราะเค้าพูดตลอด ถ้าเรานอกใจเค้า เค้าจะเลิก แต่สุดท้าย เราก็ทนความรู้สึกผิดไม่ไหวและเราไม่อยากโกหกเค้าไปตลอดชีวิต เลยตัดสินใจบอกเค้าไปซึ่งเราทำใจละว่าเลิกแน่ เค้าก็โกรธ เสียใจ ช็อค เราเองก็ร้องไห้หนักมาก เสียใจ รู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไป ช่วงแรกๆแย่มาก เค้าไม่ติดต่อเราเลย เราคิดว่าเลิกแน่ๆ ซักพัก เค้าเริ่มพูดอะไรแปลกๆ จนสุดท้าย เค้าสารภาพว่า ช่วง 2 เดือนแรกที่คบกันที่ยังไม่แยกกัน เค้านอกใจเราเหมือนกัน เค้ามีคนอื่นอีก 2 คน และนัดเจอกันเวลาที่เราไม่ว่าง ไปเที่ยว ไปมีอะไรกัน พอเราแยกกันเค้าก็ยังติดต่ออยู่ จนซักพักเค้าตัดสินใจที่จะจริงจังกับเรา จึงหยุดติดต่อไป และหลังจากนั้นก็ไม่มีใครอีก เรื่องต่างๆเกี่ยวกับตัวเค้าที่เราเคยรับรู้ในช่วงเวลานั้นเป็นเรื่องที่เค้ากุขึ้นมาทั้งหมด แต่เค้าบอกว่าเค้าเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วจริงๆ เราเองก็ช็อคไปเหมือนกัน ไม่คิดว่าเค้าจะโกหกเราไว้เยอะขนาดนี้
พอคุยกัน ด้วยความที่เรารักเค้ามาก เราบอกเราให้อภัย เราจะไม่เอาเรื่องในอดีตมาคิด จะพยายามเริ่มต้นใหม่ แต่กลับเป็นเค้าเองที่บอกว่า เค้าไม่รู้จะให้อภัยเราได้มั๊ย เค้ารู้สึกไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เรากับเค้าลองพยายามเริ่มใหม่ดู แต่ก็เหมือน ต่างคนต่างเจ็บทั้งคู่ เค้าบอกว่าเค้าคบได้นะ แต่เค้าขอไม่สัญญา ไม่การันตีอะไรทั้งสิ้น เลิกคิดเรื่องอนาคต เรื่องที่เราเคยคิดกันไว้ เค้าจะไม่สัญญาอะไรอีกแล้ว เราก็พยายามทำใจรับให้ได้ ช่วงที่ลองๆคบกันมา เค้าก็จะหยิบเอาความผิดเรามาพูดอยู่บ่อยครั้ง เราก็พยายามไม่พูดอะไร เราเข้าใจว่าเค้าเป็นคนแบบนี้ จนถึงวันนึง เรารู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิม เราถามเค้าว่า ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมไม่เป็นไร แต่ เค้ารักเราไม่เหมือนเดิมด้วยใช่มั๊ย เค้าบอก ใช่ เค้ารักเราไม่เหมือนเดิมแล้ว เราเหมือน เส้นด้ายเส้นสุดท้ายมันขาด เพราะ เราก็เจ็บกับสิ่งที่เค้าทำ และเราต้องมาเจ็บกับสิ่งที่เค้าพูด พอได้ยิน เราก็เหมือนมันไม่ไหวอีกต่อไป
เราพยายามขอเลิกกับเค้า เพราะเราทนทุกอย่างได้ แต่การที่รักเค้าเปลี่ยนไป เราคิดว่า ยังไงก็คงไปไม่รอดแล้ว เค้าพยายามขอร้องเราว่าอย่าเลิก สุดท้ายเราก็เลิกกับเค้า ผ่านไป 2 3 ชั่วโมง เราพยายามกลับไปง้อเค้า เค้าโกรธเรามากกับสิ่งที่เราทำ เราถึงขั้นทำร้ายตัวเองเพื่อให้เค้ายอมคุยกับเรา แต่ทุกอย่างก็ยิ่งแย่ลงไปใหญ่ เค้าขอห่างๆกัน 1 อาทิตย์ เพื่ออยู่กับตัวเองและคิดว่ายังอยากกลับมาคบกันมั๊ย ช่วงนั้นเราได้คุยกับพ่อ เราเองก็มีสติมากขึ้น มองอะไรตามความเป็นจริงมากขึ้น ในช่วง 1 อาทิตย์ที่ห่างกัน เราพยายามมานั่งคิดว่า เราจะทำอะไรได้บ้างให้เรากลับมาคบกันได้อีก เราต้องลดอะไร ปล่อยวางอะไร เปลี่ยนแปลงอะไร เรานั่งสำรวจตัวเองว่า เรายังต้องการเค้าอยู่มั๊ย เมื่อในตอนนี้เราก็ได้เห็นสิ่งที่เค้าทำ สุดท้าย เรารู้สึกว่า ความรู้สึกของเราไม่ได้เปลี่ยนไปเลย เรายังรักเค้าเหมือนเดิม ยังอยากสร้างอนาคตร่วมกันกับเค้า ทุกอย่างสำหรับเรายังเหมือนเดิม
จนสุดท้าย พอได้เวลาคุยกัน เค้ากลับบอกว่า เค้าไม่รู้ เค้าว่าเราต่างๆนานา พูดว่าเราแย่ยังไงบ้าง ทำกับเค้าไม่ดียังไงบ้าง เราก็เงียบ รับฟัง ยอมรับทุกอย่าง บางเรื่องเราก็รู้ว่าจริง บางเรื่องเราก็ไม่รู้ตัวว่าเราทำแบบนั้น เราไม่เถียงเค้า ไม่เอาเรื่องไม่ดีของเค้ามาพูดเลย เงียบ ฟัง ขอโทษ อย่างเดียว เค้าบอกใจนึงเค้าอยากเลิกเพราะสิ่งต่างๆที่เราทำ อีกใจนึงเค้าก็ไม่อยากเสียเราไป จนสุดท้าย เราหลับไปพร้อมกันหน้าสไกป์
ตื่นเช้ามา เค้าบอก เค้าขอลองไปต่ออีก 1 อาทิตย์ เค้าเห็นเราหลับ แล้วกอดเสื้อเค้า เค้าทิ้งเราไปไม่ได้ เราก็บอกเค้าว่า เราโอเค อย่าอยู่กับเราแค่เพราะสงสารเรานะ หรือ เพราะเราทำร้ายตัวเอง เค้าบอก เค้าอยากจะลอง เราบอก เราไม่ขออะไรเลย ขออย่างเดียวคือ อย่าทำร้ายกัน อย่าพูดไม่ดีใส่กัน จะไม่เหมือนเดิม จะไม่ไว้ใจ ไม่สัญญาอะไร เราโอเคหมด เค้าก็โอเค
จากตอนนั้น มา ก็ 5 วัน จนถึงปัจจุบันที่เรากำลังพิมพ์อยู่นี้ ความสัมพันธ์ของเรานั้น โอเค คุยกันตามปกติ มีเวลาให้กัน แชทกันเวลาว่าง ถามไถ่เรื่องทั่วไป พยายามเป็นปกติเหมือนก่อนเกิดเรื่อง แต่ เราก็รู้สึกได้ ว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เค้ารักเราอยู่มั๊ย เราตอบไม่ได้ เราเคยทำใจไว้แล้วว่า มันคงไม่เหมือนเดิม แต่แล้วมันจะมีวันเหมือนเดิมมั๊ย หรือ ดีขึ้น แล้วเราต้องรอไปอีกนานแค่ไหน เค้าบอกว่า เค้าไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกยังไงแต่เค้ายังไม่อยากจบตอนนี้ แค่รู้สึกว่า เวลาเห็นเรานอนแบบนั้น เค้ารู้ว่าเค้าทิ้งเราไม่ได้ เค้าบอกว่าเค้ายังรักเราอยู่ เราเสนอ open relationship ให้เค้า เผื่อเค้าอยากหาความสุขกับผู้หญิงคนอื่น เค้าไม่เอา เรารู้ว่าเราโทษเค้าไม่ได้ เราเป็นคนผิดเอง ถึงแม้เค้าจะเคยทำไม่ดีต่อเราในอดีตแต่เราก็เลือกที่จะไม่ใส่ใจ เราก็อยากให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ อยากให้เค้ากลับมาร่าเริง สดใส เหมือนเดิม แต่เราต้องทนไปอีกนานแค่ไหน แล้ว มันเป็นไปได้จริงๆหรอ ที่ความสัมพันธ์ของเราจะกลับมาดีได้เหมือนเดิม? แม่เราบอก เหมือนกลับไปเริ่มที่ 0 อีกครั้ง ไม่ต้องคิดเรื่องอนาคต ตั้งใจเรียนรู้นิสัยกันใหม่อีกที ดูว่าคนนี้ยังเป็นคนที่ใช่อยู่มั๊ย แต่สำหรับเรา เรารู้สึกว่านี่มันคือ ติดลบเลยด้วยซ้ำ
เราเคยอ่านพันทิป ที่ผู้หญิงนอกใจ แล้วผู้ชายให้อภัยได้ คุณผู้ชายคิดว่าสาเหตุอะไรที่จะทำให้คุณยอมให้อภัย คุณไม่รู้สึกว่าผู้หญิงของคุณสกปรกหรือแปดเปื้อนหรอ แล้วมันส่งผลต่อความสัมพันธ์มากแค่ไหน มันเป็นไปได้หรอ ที่มันจะกลับไปดีได้เหมือนเดิม ในฐานะผู้หญิง คุณจะรอไปเรื่อยๆมั๊ย รอไปจนกว่าเค้าจะขอบอกเลิกเราไปเอง คิดว่าต้องรอจนถึงเท่าไหร่ถึงจะพอ ถ้าความรักเค้าไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิม คุณจะยอมคบไปเรื่อยๆมั๊ย คบไปทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว หรือว่าจะพยายามทำให้เค้ารักเราอีกครั้ง มันเป็นไปได้หรอที่จะทำให้เค้ากลับมารักเราเหมือนเดิม เค้าคงคิดว่าเราสกปรกไปแล้ว แก้วที่มันแตกแล้ว มันคงไม่เหมือนเดิมอีกแล้วใช่มั๊ย?
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความคิดเห็นนะคะ คนที่จะว่าเรา ว่าได้ เพราะเรารู้ตัวดีอยู่ว่าเราทำผิด เราจะไม่มาเถียงอะไร เราไม่ค่อยได้เล่นพันทิป ถ้าเขียนอะไรไม่เข้าใจสามารถบอกได้นะคะ
How long will you...ถ้าคุณทำผิดแบบเรา คุณจะยอมรอเค้าให้อภัยนานแค่ไหนคะ?
ขอแทนตัวเราว่าเรานะคะ
เรามีเรื่องจะเล่าให้ฟัง และอยากฟังความคิดเห็นของทั้งฝ่ายชายว่าถ้าเป็นคุณ คุณให้อภัยได้มั๊ย และฝ่ายหญิง ถ้าเป็นคุณ คุณจะทนมั๊ย
ขอบอกก่อนเลยนะคะว่าเราไม่ใช่คนดี เราเป็นผู้หญิงเห็นแก่ตัวคนนึงที่ทำผิดและสำนึก ที่สับสนว่า เราควรทำยังไงต่อไปดี เริ่มเลยนะคะ
เราคบกับแฟนคนปัจจุบัน (ขอแทนว่า D) มา 1 ปี กับอีกเกือบ 5 เดือนคะ เราอยู่กันคนละประเทศ เจอกันปีละ 2 ครั้ง เราเจอกันตอนเรียนภาษาที่อเมริกา ไม่คิดว่าจะจริงจัง แต่พอถึงจุดนึงก็เริ่มเริ่มคิดวางแผนอนาคตบ้างอะไรบ้าง เราอายุ 24 แฟน อายุ 21 ค่ะ ยอมรับว่าเด็กกันอยู่ ในช่วงที่คบกัน 2 เดือนแรก ยังไม่ได้แยกประเทศกัน เรามีปัญหาทะเลาะกันครั้งใหญ่ 1 ครั้ง เพราะเราดันเมาแล้วมีคนมาจูบเรา ซึ่งเราก็ยอมรับผิด เค้าก็ค่อนข้างฝังใจ แต่ก็ให้อภัยก่อนแยกกัน แฟนเราจะมีปัญหาเรื่องขี้ระแวง ขี้หึง ค่อนข้างเยอะ เนื่องมาจากพื้นฐานทางบ้านของเค้า เราก็พยายามเข้าใจ ตลอดเวลาที่คบกัน จะทะเลาะกัน 2 เรื่องหลักๆ คือ เค้าขี้หึงมากไป ชอบบังคับและตั้งกฎกติกาให้เราทำตาม หรือ เราขี้หงุดหงิดขี้รำคาญมากไป เรื่องเล็กๆน้อยๆก็จะหงุดหงิดใส่เค้าค่ะ เรื่องอื่นๆก็จะมีบ้างประปราย ส่วนอีกเรื่องที่เป็นประเด็นบ่อย ก็เพราะเรื่องจูบนี่แหละค่ะ ที่เค้ายังฝังใจ จะเอามาพูดซ้ำๆ เค้าบอกว่าเค้าให้อภัย แต่เค้ายังลืมไม่ได้ เค้าจะขุดคุ้ยอยู่เรื่อยๆ ทำให้เราก็เสียใจเพราะเรารู้สึกผิดและรู้สึกว่าเค้าไม่ไว้ใจเรา
เราสองคน ถึงแม้จะมีปัญหาทะเลาะกัน แต่ก็รักกันมากค่ะ คุยสไกป์ทุกวัน พยายามเชื่อมความสัมพันธ์ให้ดีอยู่เสมอ คิดถึงเรื่องอนาคตร่วมกัน วางแพลนที่จะแต่งงานในอนาคตข้างหน้า เราเคยมีประสบการณ์ความรักที่ไม่ดีมา เค้าจะคอยบอกเสมอว่าเค้าไม่เหมือนคนอื่น และไม่มีวันทิ้งเรา ให้เราเชื่อในตัวเค้า ถึงแม้ว่าจะทางไกล แต่เราก็ไว้ใจกันค่ะ ไม่เคยมีเรื่องนอกใจหรือเรื่องให้ต้องระแวง เราต่างเชื่อใจกันและซื่อสัตย์ต่อกันทั้งคู่ เราไม่เคยนอกใจเค้า เค้าก็ไม่เคยนอกใจเรา
ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อช่วงซัมเมอร์ที่ผ่านมาเรากลับไทย และได้เดินสายเจอเพื่อนมากมาย หนึ่งในนั้นคือ แก๊งเพื่อนม.ปลาย ทำให้เราได้เจอกับแฟนเก่าค่ะ (ขอแทนว่าX) ขอท้าวความเล็กน้อย แฟนเก่าคนนี้เรารู้จักตั้งแต่ ม.4 มาเป็นแฟนกันตอน ม.5 เรากับ x คบกับ เกือบ 2 ปี เลิกกันตอนจบม.6 ด้วยสาเหตุอะไรไม่ชัด รวมๆกันหลายเรื่อง ช่วง 4 ปีที่เราเรียนมหาลัย เราเองก็มีแฟน เค้าเองก็มีแฟน แต่จะต้องมีเหตุการณ์เกิดขึ้นระหว่างเราสองคนตลอด เราลืมเค้าไม่เคยได้เลย มีหลายครั้งที่จะรีเทิร์นแต่ก็เป็นช่วงเวลาที่ไม่ตรงกัน ตอนใกล้จบปี 4 เราตั้งใจจะกลับไปแต่เค้าไม่รอแล้ว เราเลยเสียใจหนักมาก เลยตัดขาดการติดต่อทุกอย่างไป 2 ปีเต็มๆ จนกระทั่งเรามาเจอ D การที่เราคบกับ D มันดีมากจนเรารู้สึกว่าเราลืม X ได้จริงๆ ทั้งๆที่เราใช้เวลาในการลืมเค้ามา 5 ปีกว่า แต่ก็ทำไม่ได้
กลับมาที่ซัมเมอร์ พอเราเจอ X ตอนแรกก็ไม่อยากคุย แต่พอได้คุยกัน ความรู้สึกทุกอย่างก็กลับมาหมด เหมือนตอนที่ยังคบกันอยู่ พอดีกับ เราทะเลาะกับ D เรื่องเดิมๆอีก เราเลยยิ่งปล่อยตัวปล่อยใจ เราติดต่อกับ X อยู่อาทิตย์นึง ทั้งแชท โทรศัพท์ เค้าเองก็มีแฟนแล้ว แต่เราทั้งคู่ยังรู้สึกดีดีกันอยู่ ก็คุยกันว่าอยากกิ๊กกัน แต่ก็ยังไม่แน่ใจ เรานัดกินข้าวกัน ความใกล้ชิดกันทำให้มันถึงจุดนึงที่เกิดอะไรที่มันเกินเลยไป พอหลังจากวันนั้น D มาเมืองไทย เราเลยขอให้หยุดทุกอย่าง เราจะติดต่อเค้ากลับไปเองถ้าเรายังอยากคุยกับเค้าอยู่
ช่วงที่ D อยู่เมืองไทย เราไปเที่ยวกันตามปกติ เรามีเรื่องทะเลาะกันหลายเรื่อง คงเป็นเพราะเราเองที่เปลี่ยนไป X กับเราติดต่อกันบ้าง ส่วนใหญ่เป็นเวลาที่เราหงุดหงิดกับ D แต่ X เองก็เริ่มจะรุกเรามากเกินไป เริ่มเกินขอบเขตที่เราเคยคิดไว้ และคิดเรื่องอนาคตจริงจังมากเกินไป ก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวเรา ทั้งๆที่ก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน จนถึงจุดนึงที่เราก็อึดอัดและคิดว่าคงไม่ไปต่อ บวกกับเรากับ D ได้ใช้เวลาร่วมกัน ทำให้เรารู้ใจตัวเองมากขึ้น เห็นว่าเรารักใครจริงๆ เราจึงตัดสินใจจะยุติทุกอย่างเละเลือกจะซื่อสัตย์กับ D
พอเรากลับมาที่อเมริกา เราบอกหยุดความสัมพันธ์กับ X ไปทันที เรารู้สึกผิดมาก แต่ทุกคนบอกเราว่าอย่าบอก D ถ้าบอก เค้าเลิกแน่ เพราะเค้าพูดตลอด ถ้าเรานอกใจเค้า เค้าจะเลิก แต่สุดท้าย เราก็ทนความรู้สึกผิดไม่ไหวและเราไม่อยากโกหกเค้าไปตลอดชีวิต เลยตัดสินใจบอกเค้าไปซึ่งเราทำใจละว่าเลิกแน่ เค้าก็โกรธ เสียใจ ช็อค เราเองก็ร้องไห้หนักมาก เสียใจ รู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไป ช่วงแรกๆแย่มาก เค้าไม่ติดต่อเราเลย เราคิดว่าเลิกแน่ๆ ซักพัก เค้าเริ่มพูดอะไรแปลกๆ จนสุดท้าย เค้าสารภาพว่า ช่วง 2 เดือนแรกที่คบกันที่ยังไม่แยกกัน เค้านอกใจเราเหมือนกัน เค้ามีคนอื่นอีก 2 คน และนัดเจอกันเวลาที่เราไม่ว่าง ไปเที่ยว ไปมีอะไรกัน พอเราแยกกันเค้าก็ยังติดต่ออยู่ จนซักพักเค้าตัดสินใจที่จะจริงจังกับเรา จึงหยุดติดต่อไป และหลังจากนั้นก็ไม่มีใครอีก เรื่องต่างๆเกี่ยวกับตัวเค้าที่เราเคยรับรู้ในช่วงเวลานั้นเป็นเรื่องที่เค้ากุขึ้นมาทั้งหมด แต่เค้าบอกว่าเค้าเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วจริงๆ เราเองก็ช็อคไปเหมือนกัน ไม่คิดว่าเค้าจะโกหกเราไว้เยอะขนาดนี้
พอคุยกัน ด้วยความที่เรารักเค้ามาก เราบอกเราให้อภัย เราจะไม่เอาเรื่องในอดีตมาคิด จะพยายามเริ่มต้นใหม่ แต่กลับเป็นเค้าเองที่บอกว่า เค้าไม่รู้จะให้อภัยเราได้มั๊ย เค้ารู้สึกไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เรากับเค้าลองพยายามเริ่มใหม่ดู แต่ก็เหมือน ต่างคนต่างเจ็บทั้งคู่ เค้าบอกว่าเค้าคบได้นะ แต่เค้าขอไม่สัญญา ไม่การันตีอะไรทั้งสิ้น เลิกคิดเรื่องอนาคต เรื่องที่เราเคยคิดกันไว้ เค้าจะไม่สัญญาอะไรอีกแล้ว เราก็พยายามทำใจรับให้ได้ ช่วงที่ลองๆคบกันมา เค้าก็จะหยิบเอาความผิดเรามาพูดอยู่บ่อยครั้ง เราก็พยายามไม่พูดอะไร เราเข้าใจว่าเค้าเป็นคนแบบนี้ จนถึงวันนึง เรารู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิม เราถามเค้าว่า ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมไม่เป็นไร แต่ เค้ารักเราไม่เหมือนเดิมด้วยใช่มั๊ย เค้าบอก ใช่ เค้ารักเราไม่เหมือนเดิมแล้ว เราเหมือน เส้นด้ายเส้นสุดท้ายมันขาด เพราะ เราก็เจ็บกับสิ่งที่เค้าทำ และเราต้องมาเจ็บกับสิ่งที่เค้าพูด พอได้ยิน เราก็เหมือนมันไม่ไหวอีกต่อไป
เราพยายามขอเลิกกับเค้า เพราะเราทนทุกอย่างได้ แต่การที่รักเค้าเปลี่ยนไป เราคิดว่า ยังไงก็คงไปไม่รอดแล้ว เค้าพยายามขอร้องเราว่าอย่าเลิก สุดท้ายเราก็เลิกกับเค้า ผ่านไป 2 3 ชั่วโมง เราพยายามกลับไปง้อเค้า เค้าโกรธเรามากกับสิ่งที่เราทำ เราถึงขั้นทำร้ายตัวเองเพื่อให้เค้ายอมคุยกับเรา แต่ทุกอย่างก็ยิ่งแย่ลงไปใหญ่ เค้าขอห่างๆกัน 1 อาทิตย์ เพื่ออยู่กับตัวเองและคิดว่ายังอยากกลับมาคบกันมั๊ย ช่วงนั้นเราได้คุยกับพ่อ เราเองก็มีสติมากขึ้น มองอะไรตามความเป็นจริงมากขึ้น ในช่วง 1 อาทิตย์ที่ห่างกัน เราพยายามมานั่งคิดว่า เราจะทำอะไรได้บ้างให้เรากลับมาคบกันได้อีก เราต้องลดอะไร ปล่อยวางอะไร เปลี่ยนแปลงอะไร เรานั่งสำรวจตัวเองว่า เรายังต้องการเค้าอยู่มั๊ย เมื่อในตอนนี้เราก็ได้เห็นสิ่งที่เค้าทำ สุดท้าย เรารู้สึกว่า ความรู้สึกของเราไม่ได้เปลี่ยนไปเลย เรายังรักเค้าเหมือนเดิม ยังอยากสร้างอนาคตร่วมกันกับเค้า ทุกอย่างสำหรับเรายังเหมือนเดิม
จนสุดท้าย พอได้เวลาคุยกัน เค้ากลับบอกว่า เค้าไม่รู้ เค้าว่าเราต่างๆนานา พูดว่าเราแย่ยังไงบ้าง ทำกับเค้าไม่ดียังไงบ้าง เราก็เงียบ รับฟัง ยอมรับทุกอย่าง บางเรื่องเราก็รู้ว่าจริง บางเรื่องเราก็ไม่รู้ตัวว่าเราทำแบบนั้น เราไม่เถียงเค้า ไม่เอาเรื่องไม่ดีของเค้ามาพูดเลย เงียบ ฟัง ขอโทษ อย่างเดียว เค้าบอกใจนึงเค้าอยากเลิกเพราะสิ่งต่างๆที่เราทำ อีกใจนึงเค้าก็ไม่อยากเสียเราไป จนสุดท้าย เราหลับไปพร้อมกันหน้าสไกป์
ตื่นเช้ามา เค้าบอก เค้าขอลองไปต่ออีก 1 อาทิตย์ เค้าเห็นเราหลับ แล้วกอดเสื้อเค้า เค้าทิ้งเราไปไม่ได้ เราก็บอกเค้าว่า เราโอเค อย่าอยู่กับเราแค่เพราะสงสารเรานะ หรือ เพราะเราทำร้ายตัวเอง เค้าบอก เค้าอยากจะลอง เราบอก เราไม่ขออะไรเลย ขออย่างเดียวคือ อย่าทำร้ายกัน อย่าพูดไม่ดีใส่กัน จะไม่เหมือนเดิม จะไม่ไว้ใจ ไม่สัญญาอะไร เราโอเคหมด เค้าก็โอเค
จากตอนนั้น มา ก็ 5 วัน จนถึงปัจจุบันที่เรากำลังพิมพ์อยู่นี้ ความสัมพันธ์ของเรานั้น โอเค คุยกันตามปกติ มีเวลาให้กัน แชทกันเวลาว่าง ถามไถ่เรื่องทั่วไป พยายามเป็นปกติเหมือนก่อนเกิดเรื่อง แต่ เราก็รู้สึกได้ ว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เค้ารักเราอยู่มั๊ย เราตอบไม่ได้ เราเคยทำใจไว้แล้วว่า มันคงไม่เหมือนเดิม แต่แล้วมันจะมีวันเหมือนเดิมมั๊ย หรือ ดีขึ้น แล้วเราต้องรอไปอีกนานแค่ไหน เค้าบอกว่า เค้าไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกยังไงแต่เค้ายังไม่อยากจบตอนนี้ แค่รู้สึกว่า เวลาเห็นเรานอนแบบนั้น เค้ารู้ว่าเค้าทิ้งเราไม่ได้ เค้าบอกว่าเค้ายังรักเราอยู่ เราเสนอ open relationship ให้เค้า เผื่อเค้าอยากหาความสุขกับผู้หญิงคนอื่น เค้าไม่เอา เรารู้ว่าเราโทษเค้าไม่ได้ เราเป็นคนผิดเอง ถึงแม้เค้าจะเคยทำไม่ดีต่อเราในอดีตแต่เราก็เลือกที่จะไม่ใส่ใจ เราก็อยากให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ อยากให้เค้ากลับมาร่าเริง สดใส เหมือนเดิม แต่เราต้องทนไปอีกนานแค่ไหน แล้ว มันเป็นไปได้จริงๆหรอ ที่ความสัมพันธ์ของเราจะกลับมาดีได้เหมือนเดิม? แม่เราบอก เหมือนกลับไปเริ่มที่ 0 อีกครั้ง ไม่ต้องคิดเรื่องอนาคต ตั้งใจเรียนรู้นิสัยกันใหม่อีกที ดูว่าคนนี้ยังเป็นคนที่ใช่อยู่มั๊ย แต่สำหรับเรา เรารู้สึกว่านี่มันคือ ติดลบเลยด้วยซ้ำ
เราเคยอ่านพันทิป ที่ผู้หญิงนอกใจ แล้วผู้ชายให้อภัยได้ คุณผู้ชายคิดว่าสาเหตุอะไรที่จะทำให้คุณยอมให้อภัย คุณไม่รู้สึกว่าผู้หญิงของคุณสกปรกหรือแปดเปื้อนหรอ แล้วมันส่งผลต่อความสัมพันธ์มากแค่ไหน มันเป็นไปได้หรอ ที่มันจะกลับไปดีได้เหมือนเดิม ในฐานะผู้หญิง คุณจะรอไปเรื่อยๆมั๊ย รอไปจนกว่าเค้าจะขอบอกเลิกเราไปเอง คิดว่าต้องรอจนถึงเท่าไหร่ถึงจะพอ ถ้าความรักเค้าไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิม คุณจะยอมคบไปเรื่อยๆมั๊ย คบไปทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว หรือว่าจะพยายามทำให้เค้ารักเราอีกครั้ง มันเป็นไปได้หรอที่จะทำให้เค้ากลับมารักเราเหมือนเดิม เค้าคงคิดว่าเราสกปรกไปแล้ว แก้วที่มันแตกแล้ว มันคงไม่เหมือนเดิมอีกแล้วใช่มั๊ย?
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความคิดเห็นนะคะ คนที่จะว่าเรา ว่าได้ เพราะเรารู้ตัวดีอยู่ว่าเราทำผิด เราจะไม่มาเถียงอะไร เราไม่ค่อยได้เล่นพันทิป ถ้าเขียนอะไรไม่เข้าใจสามารถบอกได้นะคะ