ห้องนอนเดิมๆกลับไม่มีเธออยู่แล้ว J&A
“ ผมกับแฟนคบกันมา 3 ปี "
แฟนผมเป็นคนที่เอาแต่ใจแล้วก็ขี้บ่นมาก
ตลอดเวลาที่เราคบกัน
ผมเองก็แอบนอกใจเธออยู่1ครั้ง
พอจับได้ผมก็เลิก..
ตั้งแต่นั้นเธอก็ไม่เคยไว้ใจผมอีกเลย..!!!
เราเคยจะ “เลิก” กันหลายครั้งเพราะเรื่องทั่วไปของชีวิตคู่
แต่ผมก็ทำไม่ได้
บางที ถ้าตัดเรื่องความขี้บ่นออกไป
เธอจะเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากทีเดียว
เธอปากร้าย แต่เธอก็รักผม
เธอให้อภัยทุกครั้งที่ผมทำผิด
และเป็นกำลังใจที่ดีให้ผมเสมอ
ถ้ามองที่ “เจตนา” ที่เธอขี้บ่นก็เพราะรักผม
ผมเลยมองข้ามข้อเสียของเธอไป..
และครั้งนี้ก็เหมือนกัน..เราทะเลาะกันหนักมาก
ด้วยเรื่องเดิมๆ..
เธอโมโหมาก เธอเก็บเสื้อผ้ากลับบ้าน
ผมไม่ได้โทรหาเธอ1อาทิต มารู้อีกทีเธอบอกเป็นแฟนกันอย่าให้โกรธกันเลยข้ามวัน
ผมโครตเสียใจมาก
แต่ด้วยทิฐิโง่ๆของผม
ผมปล่อยให้เวลามันผ่านไป..
ผมกลับมาง้อเขาหลังจากที่หายไปหลายวัน
ผมและเธอคุยกันเราอยากไปเที่ยวด้วยกันอีกหลายๆที่คงสนุกน่าดูผมและเธอตกลงกันจะไปทะเลวันที่10-12-57
ทุกอย่างเป็นไปอย่างแฮบปี้สุดสนุกกันมาก
ไม่ทะเลาะกันเลยในทริปครั้งนี้
ผม เข้าไปกอดเธอพร้อมกับ “ขอโทษ”
เธอเงียบและหันมายิ้มให้ผม
พร้อมกับบอกเรารักกันแต่ไม่ได้ครอบครองกัน
ผมได้แต่ยืนอึ้งอยู่อย่างนาน...
หลังจากนั้นผมไปเจอข้อความบางอย่างที่เธอเคยโพสไว้...
...ทำไม..ทุกครั้งที่คุณมีปัญหาฉันจะอยู่ช่วยคุณแก้ปัญหา
...ทำไม..ตอนที่คุณมีคนอื่น ฉันก็ยังให้อภัยคุณ
และทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน..ฉันก็ยังอยู่กับคุณ..
แล้ว...
ทุกครั้งที่ฉันมีปัญหา...
ทุกครั้งที่ฉันต้องการกำลังใจ..
ทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน..
คุณอยู่ไหน...???
ทำไม..ถึงปล่อยให้คนที่รักคุณ
ต้องเผชิญปัญหาอยู่คนเดียว...???
เพราะฉันเริ่มไม่แน่ใจว่า..
ฉันจะ”อภัย”ให้คุณได้จนถึงเมื่อไหร่
วันนึงความอดทนของฉันก็คงหมดลง
ถึงตอนนั้น ฉันคง “หมดรัก”
และเรื่องของเราคง “จบไม่ดี”..
เธอบอกความรักของเราขอเก็บเป็นความทรงจำอันงดงามที่แสนสุขที่สุดกับคุณแบบนี้ดีกว่า
ฉันไม่อยากทำร้าย “เรา” ด้วยคำว่า
“อภัย”...ไปตลอดชีวิต
...เธอพยามยามเข้าใจผมทุกอย่างตั้งแต่เราคบกัน
แต่ผมไม่เคยมองที่เจตนาดีๆนั้นเลย..
วันนี้..เธอได้เจอคนที่พร้อมจะดูแลเธอแล้ว
และผม..ก็ไม่มีอะไรจะพูดนอกจาก
"คงไม่ทัน"
"คงไม่ทัน"
“ ผมกับแฟนคบกันมา 3 ปี "
แฟนผมเป็นคนที่เอาแต่ใจแล้วก็ขี้บ่นมาก
ตลอดเวลาที่เราคบกัน
ผมเองก็แอบนอกใจเธออยู่1ครั้ง
พอจับได้ผมก็เลิก..
ตั้งแต่นั้นเธอก็ไม่เคยไว้ใจผมอีกเลย..!!!
เราเคยจะ “เลิก” กันหลายครั้งเพราะเรื่องทั่วไปของชีวิตคู่
แต่ผมก็ทำไม่ได้
บางที ถ้าตัดเรื่องความขี้บ่นออกไป
เธอจะเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากทีเดียว
เธอปากร้าย แต่เธอก็รักผม
เธอให้อภัยทุกครั้งที่ผมทำผิด
และเป็นกำลังใจที่ดีให้ผมเสมอ
ถ้ามองที่ “เจตนา” ที่เธอขี้บ่นก็เพราะรักผม
ผมเลยมองข้ามข้อเสียของเธอไป..
และครั้งนี้ก็เหมือนกัน..เราทะเลาะกันหนักมาก
ด้วยเรื่องเดิมๆ..
เธอโมโหมาก เธอเก็บเสื้อผ้ากลับบ้าน
ผมไม่ได้โทรหาเธอ1อาทิต มารู้อีกทีเธอบอกเป็นแฟนกันอย่าให้โกรธกันเลยข้ามวัน
ผมโครตเสียใจมาก
แต่ด้วยทิฐิโง่ๆของผม
ผมปล่อยให้เวลามันผ่านไป..
ผมกลับมาง้อเขาหลังจากที่หายไปหลายวัน
ผมและเธอคุยกันเราอยากไปเที่ยวด้วยกันอีกหลายๆที่คงสนุกน่าดูผมและเธอตกลงกันจะไปทะเลวันที่10-12-57
ทุกอย่างเป็นไปอย่างแฮบปี้สุดสนุกกันมาก
ไม่ทะเลาะกันเลยในทริปครั้งนี้
ผม เข้าไปกอดเธอพร้อมกับ “ขอโทษ”
เธอเงียบและหันมายิ้มให้ผม
พร้อมกับบอกเรารักกันแต่ไม่ได้ครอบครองกัน
ผมได้แต่ยืนอึ้งอยู่อย่างนาน...
หลังจากนั้นผมไปเจอข้อความบางอย่างที่เธอเคยโพสไว้...
...ทำไม..ทุกครั้งที่คุณมีปัญหาฉันจะอยู่ช่วยคุณแก้ปัญหา
...ทำไม..ตอนที่คุณมีคนอื่น ฉันก็ยังให้อภัยคุณ
และทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน..ฉันก็ยังอยู่กับคุณ..
แล้ว...
ทุกครั้งที่ฉันมีปัญหา...
ทุกครั้งที่ฉันต้องการกำลังใจ..
ทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน..
คุณอยู่ไหน...???
ทำไม..ถึงปล่อยให้คนที่รักคุณ
ต้องเผชิญปัญหาอยู่คนเดียว...???
เพราะฉันเริ่มไม่แน่ใจว่า..
ฉันจะ”อภัย”ให้คุณได้จนถึงเมื่อไหร่
วันนึงความอดทนของฉันก็คงหมดลง
ถึงตอนนั้น ฉันคง “หมดรัก”
และเรื่องของเราคง “จบไม่ดี”..
เธอบอกความรักของเราขอเก็บเป็นความทรงจำอันงดงามที่แสนสุขที่สุดกับคุณแบบนี้ดีกว่า
ฉันไม่อยากทำร้าย “เรา” ด้วยคำว่า
“อภัย”...ไปตลอดชีวิต
...เธอพยามยามเข้าใจผมทุกอย่างตั้งแต่เราคบกัน
แต่ผมไม่เคยมองที่เจตนาดีๆนั้นเลย..
วันนี้..เธอได้เจอคนที่พร้อมจะดูแลเธอแล้ว
และผม..ก็ไม่มีอะไรจะพูดนอกจาก
"คงไม่ทัน"