สวัสดีค่ะ อยากรบกวนเพื่อนๆพี่ๆชาว Pantip ชุ่่กว่าจะเขียนกระทู้นี้ได้ เพราะเพิ่งร้องไห้จบไป เหมือนเช่นเคยทุกๆวันทุกๆคืน เรื่องนี้อาจจะเล็กน้อยสำหรับบางคนบางคู่ก็ได้ค่ะ ฉะนั้นเราจึงอยากได้ข้อคิดคำปรึกษา วิธีการ หรืออะไรก็ได้ เริ่มเลยละกันนะค่ะ เรากับสามีคบกันมานานตั้งเเต่สมัยเป็นเพื่อนจนกระทั่งเเฟนเเละเเต่งงาน คู่ของเราคบกันไม่เหมือนคู่ทั่วไป(อันนี้บางท่านอาจเหมือนเรา) เพราะว่าสามีเราเป็นชาวต่างชาติ เมื่อก่อนเราทำงานสายการบินเเละจะเลือกไปทำงานโซนเเถบบ้านสามีเราบ่อยๆเพื่อพบเจอกันเวลาที่เราไปทำงาน เป็นอย่างงี้มาตลอดหลายปี เราเป็นคนขี้เหงานะบางทีมีเเฟนเราอยากใกล้ชิดบ้างเที่ยวบ้าง หวานบ้าง บ่นมาตลอดหลายปี จนกระทั่งปีนี้เเฟนขอเเต่งงาน เเละเราต้องให้สัญญากับเเฟนก่อนหน้านี้ถ้าเเต่งงานต้องเลิกทำงานเพราะเเฟนเห็นเราเหนื่อยมามากพอเเล้ว เราก็เลื่อนๆมาหลายปี จนปีนี้เเล้วก็เเต่งกันสักทีเมื่อต้นปี เเละหยุดทำงาน!!! เเต่ประเด็นคือ สามีอันเป็นที่รักหมาดๆใหม่ๆต้องกลับบ้านด่วนเพราะเนื่องจากพี่ชายสามีจะเเต่งงานเเละจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศเเต่ไม่มีคนคอยดูเเลเเม่เนื่องจากสงครามบ้านเมืองสามีทำให้ประชากรย้ายออกมากเเละสามีต้องกลับไปพูดคุยกับพี่น้องเเละดูเเลเเม่ก่อน เราเสียใจมากเเต่ก็เข้าใจ เเละเราคิดว่าเราจะตามไปอีกที นี่ก็เป็นเวลา8เดือนกว่าเเล้วที่เรายังไม่ได้ไปเพราะสามีบอกว่าไม่อยากให้มาเป็นห่วงกลัวเป็นอะไรไป เเต่เราอ่ะพร้อมที่จะไปอยู่นั้นเเละเคียงข้างเพราะเราเลือกเเล้วเลือกหยุดทำงานหยุดทุกอย่าง เป็นเเม่บ้านนั่งง่อยมาเป็นเพลานานเเละเริ่มเบื่อเหนื่อยล้า ร้องไห้ คิดถึง เวลาไม่ตรงกันรอตาโบ๋ก็ยอม เเต่สามีจะคุยทุกวัน ทุกคืน คุยกับบ้านสามี เเละเราก็คุยเรื่องจะย้ายมาไทยหรือไปอเมริกาหรืออังกฤษ คือเราสับสนเเละเราเป็นคนคิดมากอยู่เเล้ว เราเพิ่งเเต่งงานเเต่เรากลับไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้ใช้ชีวิตคู่หรือทำอะไรด้วยกันตามที่วาดกันไว้ เเละสามีบอกว่ายังไปไหนไม่ได้เพราะเป็นห่วงเเม่ เราได้เเต่เสียใจเเละเงียบ เเต่ใจจริงเราอยากถามพี่น้องของสามีด้วยซ้ำว่าสามีเราก็มีครอบครัวเเต่งงานเเล้วเหมือนกันทำไมไม่ช่วยกัน ย้ายไปโดยปล่อยเเม่ไว้ เราบอกสามีเอาเเม่มาอยู่เมืองไทยด้วยกันก่อนเเละถ้าสงครามลดลงบ้างค่อยกลับไป สามีเราก็ทำเรื่องเดินเรื่องเอกสารเเต่เนื่องจากนานพอสมควรกว่าจะได้เพราะประเทศของสามีไม่มีสถานฑูตของไทย เราได้เเต่รอ เเต่สามีกับเราจะบอกรักกันตลอด เราคบกันมานานให้ความไว้ใจกันตลอด เเต่ตอนนี้สภาพจิตใจเราเเย่เเล้วเเย่มาก ร้องไห้ตาบวมทุกวันนอนเช้า ไม่ทานอะไร คิดมาก หรือเราบ้าไปแล้ว เราเลยอยากขอคำปรึกษาสำหรับคู่ที่คล้ายเราก็ได้ ทำใจกันยังไง หรือมีวิธีไหนที่ทำให้ใจสงบสบายบ้างไหมไม่คิดมาก ช่วยบอกวิธีทีค่ะ ไม่ไหวเเล้วจริงๆเหมือนนกเค้าเเมวมากขึ้นเเล้วทุกวัน บางวันฝันร้ายว่าสามีทิ้งผวาตลอด ยังไงรบกวนเพื่อนๆช่วยเเชร์ความคิดเห็นกันด้วยนะค่ะ
ป.ล เราทำทุกอย่างเเล้วนะ ไปเที่ยวกับเพื่อนหากิจกรรมทำ ไปเรียนอะไรที่ชอบฆ่าเวลา ไปเที่ยวเมืองนอกกับเพื่อน ยังไงก็ยังเป็นเหมือนเดิมง่ะ
อย่าบอกให้สวดมนต์นะเราเเต่งงานเปลี่ยนศาสนาเเล้ว เราลองเเล้ววูบเลย!! ทำไงดีอ่าา