คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 14
คุณ จขกท. มีแนวคิดแบบนี้ มีความรู้สึกแบบนี้ สมควรบวชได้แล้วนะครับ ..แต่อย่าเอ่ยปากบอกใครว่าจะบวชไม่สึก ... หาทางบวชอีกที เรียนหลักธรรมขั้นต้นพอควร ให้จบแค่นักธรรมเอกก็พอ การเรียนนักธรรมเขาเรียนกันเฉพาะตอนเข้าพรรษา ปีละแค่ ๓-๔ เดือนเท่านั้น เวลาที่เหลือนอกนั้น ก็ฝึกภาวนาให้เต็มที่ไปเลย แล้วมุ่งหน้าออกป่า ไปอยู่ตามสำนักวัดป่าที่ดีๆ ถูกกับจริตคุณ มีครูบาอาจารย์ดีๆ แล้วฝึกภาวนาให้เต็มที่ อย่าไปสนใจอย่างอื่นๆภายนอก อย่าสนใจเรื่องอะไรหรือบุคคลใดๆที่ผิดๆ ซึ่งไม่ใช่เรื่องของคุณ ... มุ่งลงไปที่ศูนย์กลางใจของคุณให้ได้ ทุกๆอย่างอยู่ที่จุดนั้น กิเลสทั้งหลาย ธรรมะทั้งหมด มรรคผลนิพพานอยู่ที่ศูนย์กลางใจของคุณนั่นแหละ
แสดงความคิดเห็น
อยากบวชแต่มีเรื่องเดียวที่ตัดไม่ได้ต้องทำไงครับ
ความคิดตอนนี้คือ อยากบวชนะ อยากบวชแบบไม่สึกเลย แต่ไม่กล้าพูดบอกพ่อ แม่แล้ว ที่ผ่านมา 2 ครั้งหลัง พลาดมากๆ ครั้งที่ 2 แฟน มาวนหน้าวัด ครั้งแรกมาพร้อมแม่แฟน ครั้ง 2 เอาจดหมายมาให้ แล้วบอกอะไรไม่รู้จำไม่ได้ เห็นแล้วก็เลยอยากสึก ครั้งที่สาม แฟนพยายาม โทรมาคุย พยายามยั่วโมโห ส่งรูปไม่ควรมาให้ดู แล้วบอกว่าผมปราชิกแล้ว จน หลังๆ บอกสึกเหอะ ผมก็ยังไม่สึก แฟนเลยโกนหัวเลยแล้วมาหาผมที่วัดตอนกลางคืน วันรุ่งขึ้นผมเลยสึก
ผมเบื่อหน่ายมากครับ ที่อยากบวชเพราะผมเบื่อ หน่าย ครับ ไหนพ่อ แม่ ต้องพลัดพรากกันในอนาคต แล้วตัวผมคือ จะมีแค่ เกิด สืบพันธ์ แก่ ตาย แค่นี้เอง แล้วคู่ครองจะไว้ใจกันได้มั้ย ผมจะบันดาลโทสะ จะฆ่าเธอมั้ย เธอจะปันใจให้ใครมั้ยในวันข้างหน้า ไหนจะเเก่เหี่ยวไม่น่าดูในวันข้างหน้า ไหนถ้ามีลูก ก็ต้องทุกข์ ขนาดไหน ตอนนี้สับสนมากครับ คนจะมองจับจดนะ ผมก็ยอมรับ แต่ลึกๆ คือผมอยากออกจากทุกข์ครับ