เมื่อวานนี้จับผิดได้หนึ่งฉาก:
หนูใหญ่วิ่งถือซอหนีออกมาจากบ้านบริพัตร แล้วเกือบโดนรถของพ่อเลี้ยงศรที่เฉิดเฉลานั่งมาด้วยเฉี่ยวชน
...ผ่านไป 1 เดือน...
พ่อเลี้ยงศรกับเฉิดเฉลามาบ้านบริพัตร ได้ยินเสียงเพลงจากซอสามสายเลยอยากรู้จักคนสีซอ
พ่อเลี้ยงศรถามว่า "เป็นเด็กที่วิ่งตัดหน้ารถเราเมื่อวานรึเปล่าครับ"

****
เอิ่มมมม เมื่อวานหรือ 1 เดือนที่แล้วกันแน่ครับ ?
ที่จริงต้องถามว่า "เป็นเด็กที่วิ่งตัดหน้ารถเราวันก่อนรึเปล่าครับ" ใช่มั้ย (ในเรื่องย่อระบุถูกต้องนะ)

แล้วละครตั้งใจสร้างเป็นยุคไหน ดูจากพร็อพประกอบฉาก (มีไอโฟน) แล้วไม่ใช่ละครพีเรียด
ถ้าตั้งใจสร้างเป็นปัจจุบันก็แล้วไป .. แต่จะเท่ากับว่ารุ่นลูกคืออนาคตอีกเกือบ 20 ปีข้างหน้า

ส่วนเนื้อหาละคร และบทโทรทัศน์ของ วรพันธ์ รวี .. อันนี้เข้าใจว่าเป็นสไตล์
ถ้าเป็นไปได้อยากให้ลดๆ การพูดคนเดียว+คิดในใจ และปรับซาวด์ให้ทันสมัยกว่านี้หน่อย
อันนี้บางฉากรู้สึกเหมือนดูละครยุคอนาล็อกยังไงอย่างงั้น

โปรดักชั่นของดีด้าเหมือนจะดูดีขึ้น ภาพสวยแจ่ม (แต่สียังไม่ค่อยสม่ำเสมอ) ละครก็สนุกใช้ได้
แต่พอเก็บรายละเอียดพวกนี้ไม่หมด เลยทำให้ละครขาดความสมเหตุสมผล ไม่มีความน่าเชื่อถือ
เป็นค่ายที่ทำงานไว แต่ยังขาดความปราณีต อยากให้ใส่ใจในรายละเอียดมากกว่านี้ครับ
(ฝากไปถึงกองละครเรื่อง โนราห์ ที่กำลังถ่ายทำอยู่ด้วย รอดูเรื่องนี้อยู่เช่นกัน)