ฉันคิดว่าเรื่องของฉันก็คงไม่มีใครอยากจะรู้หรือเข้ามาอ่านมากมายนัก แต่ฉันคิดว่าทุกๆคนก็มีสิทธิ์จะทำอะไรก็ได้ตามใจเรา แล้ววันนี้เรื่องของฉันก็ไม่ได้ยาวมากมาย แค่อยากจะบอกกับพี่ว่า "ก็รักไง ผิดเหรอ"
ฉันเป็นเด็กหน้าตาธรรมดามาก ผมยาวตาโต หน้าเป็นสิว เฮ้ออออ ชีวิตฉัน แต่มันก็ไม่แปลกนี่นาที่ฉันจะมีความรู้สึกดีๆให้กับใครคนนึงไม่ใช่หลอ เค้าคนนั้นอ่ะหลอเค้าชื่อ..พี่โต้ง..เค้าทำงานอยู่คนละแผนกกับฉัน ส่งสัยใช่ไหมหล่ะอยู่คนละแผนกแล้วเจอกันได้ยังไง...ก็พี่เค้ามีหน้าที่ต้องเดินมาเปลี่ยนป้ายราคาสินค้าทุกวันยังไงเล่า แล้วโอกาสแบบนั้นก็มีมาไม่บ่อยนัก โอ๊ยยยยย ฉันนี่เพ้อเจ้ออะไรใหญ่แล้ว...ตั้งแต่เข้าไปทำงานฉันยังไม่เคยได้เอ่ยปากคุยกะพี่เค้าเลย..แต่เอะ!! ฉันรู้จักชื่อพี่เค้าได้ยังไงอะหลอ..ก็
"ไอ้โต้ง....ขึ้นไปช่วยน้องเค้าหยิบกล่องนั้นทีดิ" นั่นแหละเหตุการณ์นั้นเลยที่ทำให้ฉันประทับใจพี่เค้ามากเลย...แต่ฉันก็ไม่กล้าคุยกะพี่เค้าอยู่ดีเอาจริงๆนะพี่เค้าหน้าตาดี ตรงสเป็กฉันเลยแหละฉันถึงเขินไงเล่า 2 เดือนผ่านไปฉันก็ยังไม่กล้าคุยกะพี่เค้าอยู่ดี...แต่แล้ววันนึงพี่เค้าก็เริ่มเหมือนจะรู้ว่าฉันแอบชอบเค้า
เค้าเริ่มเข้ามาใกล้ มาชวนคุย แต่ฉันก็เดินหนีพี่เค้าหน้าตาเฉยเลย เฮ้ออออ ฉันมันแย่มากเลยใช่ไหมหล่ะโอกาสมาถึงขนาดนี้แล้วแต่ก็อย่างว่าแหละ ฉันมันคนขี้อาย....แต่ความพยายามของพี่เค้าก็สำเร็จนะ วันนี้ฉันนึกขึ้นมาได้ว่า"ฉันจะต้องหาทางคุยกะพี่เค้าให้ได้"...ทันใดนั้นเองสมองอันชาญฉลาดของฉันมันก็นึกขึ้นมาได้ว่า "อ้อ!! เราลองค้นหาชื่อพี่เค้าในเฟสดูดีกว่า เผื่อเจอ" ชื่อแรก..โต้ง (ไม่เจอ เจอแต่ใครก็ไม่รู้)
ชื่อสอง..tong (เจอ!! แต่แก่จัง ไม่ใช่หลอก)
ชื่อสาม..ไอ่โต้ง (เฮ้อ!!) แย่ๆวันนี้ปาเข้าไป 3 ชื่อ ไม่ใช่สักคน
วันนี้เป็นอีกวันที่ฉันนอน คิดถึงพี่เค้า ทั้งคืน นอนคิดชื่อเฟสพี่เค้านะ...แต่อีกใจนึงก็คิดว่าพี่เค้าคงไม่ได้เล่นเฟสรึป่าวน้าาาา!!...เฮ้อคืนนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกันพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ยังไงสะฉันจะต้องหาชื่อเฟสพี่เค้าให้ได้ แน่นอน สู้สู้
((ติดตามตอนต่อไป))
รักเธอ ผิดเหรอ
ฉันเป็นเด็กหน้าตาธรรมดามาก ผมยาวตาโต หน้าเป็นสิว เฮ้ออออ ชีวิตฉัน แต่มันก็ไม่แปลกนี่นาที่ฉันจะมีความรู้สึกดีๆให้กับใครคนนึงไม่ใช่หลอ เค้าคนนั้นอ่ะหลอเค้าชื่อ..พี่โต้ง..เค้าทำงานอยู่คนละแผนกกับฉัน ส่งสัยใช่ไหมหล่ะอยู่คนละแผนกแล้วเจอกันได้ยังไง...ก็พี่เค้ามีหน้าที่ต้องเดินมาเปลี่ยนป้ายราคาสินค้าทุกวันยังไงเล่า แล้วโอกาสแบบนั้นก็มีมาไม่บ่อยนัก โอ๊ยยยยย ฉันนี่เพ้อเจ้ออะไรใหญ่แล้ว...ตั้งแต่เข้าไปทำงานฉันยังไม่เคยได้เอ่ยปากคุยกะพี่เค้าเลย..แต่เอะ!! ฉันรู้จักชื่อพี่เค้าได้ยังไงอะหลอ..ก็
"ไอ้โต้ง....ขึ้นไปช่วยน้องเค้าหยิบกล่องนั้นทีดิ" นั่นแหละเหตุการณ์นั้นเลยที่ทำให้ฉันประทับใจพี่เค้ามากเลย...แต่ฉันก็ไม่กล้าคุยกะพี่เค้าอยู่ดีเอาจริงๆนะพี่เค้าหน้าตาดี ตรงสเป็กฉันเลยแหละฉันถึงเขินไงเล่า 2 เดือนผ่านไปฉันก็ยังไม่กล้าคุยกะพี่เค้าอยู่ดี...แต่แล้ววันนึงพี่เค้าก็เริ่มเหมือนจะรู้ว่าฉันแอบชอบเค้า
เค้าเริ่มเข้ามาใกล้ มาชวนคุย แต่ฉันก็เดินหนีพี่เค้าหน้าตาเฉยเลย เฮ้ออออ ฉันมันแย่มากเลยใช่ไหมหล่ะโอกาสมาถึงขนาดนี้แล้วแต่ก็อย่างว่าแหละ ฉันมันคนขี้อาย....แต่ความพยายามของพี่เค้าก็สำเร็จนะ วันนี้ฉันนึกขึ้นมาได้ว่า"ฉันจะต้องหาทางคุยกะพี่เค้าให้ได้"...ทันใดนั้นเองสมองอันชาญฉลาดของฉันมันก็นึกขึ้นมาได้ว่า "อ้อ!! เราลองค้นหาชื่อพี่เค้าในเฟสดูดีกว่า เผื่อเจอ" ชื่อแรก..โต้ง (ไม่เจอ เจอแต่ใครก็ไม่รู้)
ชื่อสอง..tong (เจอ!! แต่แก่จัง ไม่ใช่หลอก)
ชื่อสาม..ไอ่โต้ง (เฮ้อ!!) แย่ๆวันนี้ปาเข้าไป 3 ชื่อ ไม่ใช่สักคน
วันนี้เป็นอีกวันที่ฉันนอน คิดถึงพี่เค้า ทั้งคืน นอนคิดชื่อเฟสพี่เค้านะ...แต่อีกใจนึงก็คิดว่าพี่เค้าคงไม่ได้เล่นเฟสรึป่าวน้าาาา!!...เฮ้อคืนนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกันพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ยังไงสะฉันจะต้องหาชื่อเฟสพี่เค้าให้ได้ แน่นอน สู้สู้
((ติดตามตอนต่อไป))