ย่านสะพานเหลืองตกเย็นมาจะมีร้านข้างข้างทางออกมาขายเยอะมาก เเล้วเว้นที่ให้คนเดินเเยยเดินสวนกันลพบาก ยังๆๆยังไม่พอ มอเตอร์ไซต์ขึ้นมาวิ่งอีกเเล้วยังไง มันบีบเตรไล่คร่าาาาา บางทีมันก็เร่งเครื่องให้เรากระโดดหลบบางทีก็เกี่ยวเสื้อเกี่ยวกระเป๋า คืออยู่หอที่นี่มาเป็นปี ไม่มีปรับปรุงเปลี่ยนเเปลง บนทางเท้าก็เคลือบไปด้วยรอยน้ำมันคราบอาหารดำๆดูลื่นๆ ยังๆๆยังไม่พอน่ะ คือเเถวสะพานเหลืองไม่ได้มีบ้านเดี่ยวๆไงมันเป็นตึกเเถว พวกคุณป้าคุณลุงทั้งหลายเอาน้องหมาน้องเเมวถ่ายตามทางเดินเเล้วไม่เก็บ
เเละอีกอย่างที่สงสัย คือจะมีคนบ้าคนเร่ร่อนเยอะมากทั้งเด็กเเล้วผู้ใหญ่ เออเราก็สงสารก็เลยจะซื้อข้าวให้ เราก็จะซื้อเเกงถุงกับข้าวให้ ยังไงรู้มะเค้าเลือกจะเอานั่นเอานี่ เออๆๆไม่เป็นไรให้เค้าไป ไงมะจะจ่ายตังเเระนางจะเอาเพิ่ม เลือกเเต่ของเเพงทั้งน้าน เรานี่หน้าชาเลย เรานี่กินข้าวน้ำพริกผักต้มคร่า
ขอทานบางทีให้ตังสิบบาทเออสงสารเด็ก นางคืนคร่าบอกขอยี่สิบไม่ได้ไม่เอา เงิบคร่า เเล้วไง บังเอิญมากๆพอเราให้ตังเด็กน้อยตัวมอมเเมมไปเเล้วไงค่ะ เราดันไปเจอกันในเซเว่นคร่า พวกนางไปซื้อของเล่นของกินกันหรูหรา เเล้วมันก็พูดกันว่าวันนี้พอเเค่นี้เเหละเด๋วพรุ่งนี้เอาใหม่ วันนี้ได้น้อยอะ อย่างกินอยากได้นั่นนี่ด้วย นางก็หอบถุงขนมถุงเบอเล่อเเบบชั้นกินคนเดียวได้สามวันออกไป T^T เเต่ก็ไม่ได้รู้สึกเสียดายน่ะ เเต่มันรู้สึกว่าเงินที่เราให้มันดูไม่มีค่าโดนหลอกไงไม่รู้

ปล. คือย้ายหอออกจากตรงนั้นมาเดือนนึงเเระไม่รู้มีการเปลี่ยนเเปลงไปมั่งยังน่ะ

ปล. หลายพื้นที่ในกทม ก็เป็นเเบบนี้ไง เอือมอะ อยากเห็นความเปลี่ยนแปลง