เพราะว่าอัตราส่วนของไอโซโทปกัมมันตภาพกับไอโซโทปเสถียรของธาตุแต่ละชนิดในธรรมชาติมีค่าคงที่
เมื่อนำดินเหนียวมาปั้น ธาตุกัมมันตภาพที่ปะปนอยู่ในแจกันมีการสลายตัวไปพร้อมๆ กับที่ยังอยู่ในดิน แต่ในดินยังคงมีปริมาณคงที่จากการสลายตัวของธาตุที่หนักกว่า ส่วนธาตุกัมมันตภาพที่อยู่ในแจกันไม่มีการเติมเพราะมันถูกแยกออกจากดินแล้ว
ดังนั้นปริมาณของธาตุกัมมันตภาพที่อยู่ในแจกันก็ลดลงไปเรื่อยๆ
ค่าครึ่งชีวิตของธาตุกัมมันตภาพทุกตัว เรารู้หมดแล้ว เมื่อหาปริมาณของธาตุกัมมันตภาพที่อยู่ในแจกัน เทียบกับธาตุกัมมันตภาพชนิดเดียวกันในธรรมชาติ ก็จะรู้ว่า ธาตุกัมมันตภาพในแจกันสลายตัวไปมากเท่าใดแล้ว ทีนี้ก็คำนวณอายุของแจกันจากค่าครึ่งชีวิตของธาตุนั้นได้

อย่างเช่น C14 มีค่าครึ่งชีวิต 5,200 ปี ถ้าเราวัดปริมาณ C14 ในเนื้อเยื่อไม้โบราณเทียบกับเนื้อไม้ที่ยังมีชีวิตได้เป็นสัดส่วน 1:8 หรือ 12.5%
ปริมาณธาตุลดลงเหลือ 50 % ใช้เวลา 5,200 ปี
ปริมาณธาตุลดลงเหลือ 25 % ใช้เวลา 10,400 ปี
ปริมาณธาตุลดลงเหลือ 12.5 % ใช้เวลา 15,600 ปี