จขกท.นอนคิดอยู่มาหลายคืนแล้วว่าจะตั้งกระทู้นี้ดีมั้ย ในที่สุดก็ตัดสินใจได้......
วันศุกร์ที่ 4 กันยายนที่ผ่านมา เวลาประมาณ4-5โมงเย็น จขกท.ได้ขึ้นรถตู้สายจตุจักร-มีนบุรี ที่จอดอยู่หน้า MRTจตุจักรเพื่อกลับบ้าน ขึ้นไปปุ๊บ เราก็ไปนั่งแถวแรก เขยิบชิดขวาเข้าในสุด ทันใดนั้น ก็มีนักเรียนกางเกงน้ำเงิน น่าจะอยู่ม.4-ม.5ได้ ผมแอบเกรียนนิดนึงเดินขึ้นมา แล้วมานั่งข้างๆเรา ทั้งๆที่รถทั้งคันว่างมาก ไอเราก็ไม่ได้คิดอะไร คิดแค่ว่าน้องเค้าคงอยากจะลงง่ายๆ เราก็เหลือบๆด้วยหางตานิดนึงว่ามาจากโรงเรียนอะไร แล้วก็เห็นชื่อโรงเรียนปักที่หน้าอก ก็อ่อเอออัสสัมชัญเนอะ
พอนั่งไปซักพักน้องก็เปลี่ยนจากการเล่มเกมในโทรศัพท์อย่างเคร่งเครียดมาเป็นหลับแทน เราก็หลับๆตื่นๆ แต่ไอตอนเราตื่นเนี่ย เราก็เห็นน้องเค้าหลับ แต่พีคสุด!!!! เขาหลับแบบเอียงมาทางเราจนหัวจะซบไหล่ได้แล้วววว!!!!! ทั้งๆที่เบาะก็มีที่พิงนี่นา แบบเข้ามาใกล้มากๆ ตอนแรกเราก็เขยิบหนีนิดนึง แต่รู้สึกว่ายิ่งเขยิบออกยิ่งเข้ามาใกล้ (แบบนี้เรียกว่าอ่อยมั้ยเนี่ย แต่เรามโนเองมั้ยอีกเรื่องนึงนะ55555555) ตอนนั้นรู้สึกอย่างเสนอไหล่ให้ซบมากค่ะ แต่เกรงใจ
เป็นแบบนี้ตลอดทาง จนใกล้ๆจะถึงเซนทรัลรามอินทรา น้องก็หยิบเงินขึ้นเตรียมจ่ายค่ารถ เราก็แบบ เอ้ย จะลงแล้วหรอฟระ *นึกในใจ* ยังไม่ได้รู้จักกันเลยนะ5555555555555555 แล้วก็เก็บมาคิดทุกวั๊นทุกวันว่าทำไมตอนนั้นไม่ขอไลน์หรืออะไรเพื่อติดต่อกันได้ .......
***ถ้าหนูคนไหนรู้ตัวว่าเป็นคนที่กล่าวถึง ช่วยหลังไมค์มาหาด้วยค่ะ ยังอยากรู้จักอยู่นะ
***
ปล.1 เราได้แอบถ่ายรูปคู่เก็บไว้ในเครื่องด้วยแหละอิอิ5555555555555ร้ายกาจ
ปล.2 เราไม่รู้ว่าอัสสัมชัญมีอัสสัมชัญไหนบ้าง รู้สึกจะมีอัสสัมที่เป็นชายล้วนกับสห(หรือเปล่านะ) เราไม่แน่ใจว่าคนที่เจออยู่อัสสัมไหน ฮือออ
ตามหานักเรียน"อสช"บนรถตู้สาย"จตุจักร-มีนบุรี"ค่ะ
วันศุกร์ที่ 4 กันยายนที่ผ่านมา เวลาประมาณ4-5โมงเย็น จขกท.ได้ขึ้นรถตู้สายจตุจักร-มีนบุรี ที่จอดอยู่หน้า MRTจตุจักรเพื่อกลับบ้าน ขึ้นไปปุ๊บ เราก็ไปนั่งแถวแรก เขยิบชิดขวาเข้าในสุด ทันใดนั้น ก็มีนักเรียนกางเกงน้ำเงิน น่าจะอยู่ม.4-ม.5ได้ ผมแอบเกรียนนิดนึงเดินขึ้นมา แล้วมานั่งข้างๆเรา ทั้งๆที่รถทั้งคันว่างมาก ไอเราก็ไม่ได้คิดอะไร คิดแค่ว่าน้องเค้าคงอยากจะลงง่ายๆ เราก็เหลือบๆด้วยหางตานิดนึงว่ามาจากโรงเรียนอะไร แล้วก็เห็นชื่อโรงเรียนปักที่หน้าอก ก็อ่อเอออัสสัมชัญเนอะ
พอนั่งไปซักพักน้องก็เปลี่ยนจากการเล่มเกมในโทรศัพท์อย่างเคร่งเครียดมาเป็นหลับแทน เราก็หลับๆตื่นๆ แต่ไอตอนเราตื่นเนี่ย เราก็เห็นน้องเค้าหลับ แต่พีคสุด!!!! เขาหลับแบบเอียงมาทางเราจนหัวจะซบไหล่ได้แล้วววว!!!!! ทั้งๆที่เบาะก็มีที่พิงนี่นา แบบเข้ามาใกล้มากๆ ตอนแรกเราก็เขยิบหนีนิดนึง แต่รู้สึกว่ายิ่งเขยิบออกยิ่งเข้ามาใกล้ (แบบนี้เรียกว่าอ่อยมั้ยเนี่ย แต่เรามโนเองมั้ยอีกเรื่องนึงนะ55555555) ตอนนั้นรู้สึกอย่างเสนอไหล่ให้ซบมากค่ะ แต่เกรงใจ
เป็นแบบนี้ตลอดทาง จนใกล้ๆจะถึงเซนทรัลรามอินทรา น้องก็หยิบเงินขึ้นเตรียมจ่ายค่ารถ เราก็แบบ เอ้ย จะลงแล้วหรอฟระ *นึกในใจ* ยังไม่ได้รู้จักกันเลยนะ5555555555555555 แล้วก็เก็บมาคิดทุกวั๊นทุกวันว่าทำไมตอนนั้นไม่ขอไลน์หรืออะไรเพื่อติดต่อกันได้ .......
***ถ้าหนูคนไหนรู้ตัวว่าเป็นคนที่กล่าวถึง ช่วยหลังไมค์มาหาด้วยค่ะ ยังอยากรู้จักอยู่นะ ***
ปล.1 เราได้แอบถ่ายรูปคู่เก็บไว้ในเครื่องด้วยแหละอิอิ5555555555555ร้ายกาจ
ปล.2 เราไม่รู้ว่าอัสสัมชัญมีอัสสัมชัญไหนบ้าง รู้สึกจะมีอัสสัมที่เป็นชายล้วนกับสห(หรือเปล่านะ) เราไม่แน่ใจว่าคนที่เจออยู่อัสสัมไหน ฮือออ