นั่งรถเมล์กลับบ้าน บนรถคนน้อยไม่ค่อยมี เราก็ขึ้นไปนั่งหลังสุดชิดหน้าต่าง (ชอบดูวิวข้างทาง) นั่งได้2ป้ายก็มีผู้ชายวัยทำงานหน้าตาค่อนข้างดีเดินขึ้นมานั่งข้างเรา นี่ก็งงว่าเบาะอื่นก็ว่างเยอะแยะ แต่เขาอาจชอบนั่งข้างหลังเหมือนกันมั้ง 

แล้วคือนั่งแปปเดียวน่าจะไม่ถึง3นาที อยู่ๆเขาก็หลับ หลับจริงจังแล้วเอาหัวมาซบไหล่เรา นี่ก็เกรงใจไม่กล้าบอก เราเลยเขยิบให้เขารู้สึกตัวเอง ทีนี้เขาก็กลับมานั่งปกติไม่นานแล้วก็เอาหัวมาซบเราอีก  เราก็สงสารเหมือนจะง่วงจริงก็ปล่อยไว้สักพัก แล้วเขาก็เริ่มขยับเบียดขึ้นเรื่อยๆ แต่โชคดีว่าถึงป้ายลงเราพอดี ก็เลยบอกเขาว่าขอโทษนะคะ พอดีจะลงแล้ว เขาก็ครับๆแล้วเอาตัวเองออกไป

อยากทราบว่ามีคนที่ง่วงจริงจังถึงกับซบไหล่คนแปลกหน้าเลยเหรอคะ  ?