แรกรักก็หอมหวาม        ฤก็ปานน้ำตาลหยด
รักแล้วมิเลี้ยวลด         และประจักษ์คำว่าหึง
จากกันก็ห่วงหา         ฤก็ว่าจะนึกถึง
ห่างไปก็แต่พึง              มิบ่วาง ธ ทั้งปวง
เศร้าโศกสลดนาน         ก็สะท้านหทัยทรวง
แม้นว่าจะหลอกลวง      และหทัยก็ทนยอม
ด้วยรักฤทัยรอน         บ่จะประนอม
ถึงแม้นจะตรมตรอม       ละก็ว่าจะแข็งใจ
หัวใจก็ลุ่มหลง              และก็คงจะคลั่งไคล้
คิดว่ามิหวั่นไหว         จะละมันมิลืมตน
ลุ่มหลงและงมงาย        ก็มิวายจะสับสน
ดั่งจิตสิต้องมนตร์         มิสุขีประหนึ่งบ่วง
รักน่าขยาดกลัว         ฤ จะมัวทำให้หวง
หนึ่งในหทัยทรวง         ก็บ่มีฤความสุข
หัวใจจำมีเพลิง         ก็ระเริงจำถูกปลุก
ชลใหลประเทาทุกข์       อุระดุจพระเพลิงเผา

แต่งเละมาก5555 มันยากจริงๆ
ช่วยเกลาๆหน่อยน้ะค่ะ ผิดถูกตรงไหนบ้าง
ขอบคุณล่วงหน้าค้าาา