บทที่ผ่านมาครับ  

       บทที่ ผ่านมาครับ  
                           บทที่ ๑๐.๑ http://ppantip.com/topic/34127915
                           บทที่ ๙  http://ppantip.com/topic/34098791
                           บทที่ ๘   http://ppantip.com/topic/34059166
                           บทที่ ๗  http://ppantip.com/topic/34023184
                           บทที่ ๖   http://ppantip.com/topic/33997295
                            บทที่ ๕  http://ppantip.com/topic/33890584
                            บทที่ ๔  http://ppantip.com/topic/33801635
                            บทที่ ๓  http://ppantip.com/topic/33754491
                            บทที่ ๒ http://ppantip.com/topic/33703660
                            บทที่ ๑ http://ppantip.com/topic/33669696
                            บทนำ   http://ppantip.com/topic/33635644

   จากเด็กดีทั้งหมดครับ    http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1350561

  หลังจากลงบทที่ ๑๐ ครบหนึ่งสัปดาห์ ผมขอลบส่วนต้นๆ ในพันทิปนะครับ เพราะถึงเวลารีไรท์ ตรวจทานเพื่อขั้นตอนต่อไปครับ



  มาลงต่อเนื่องจากที่บอกเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาแล้วนะครับ บทนี้จะแสดงถึงปมทับซ้อนของตัวละคร และมีจุดเปลี่ยนแปลงนำไปสู่คดีใหญ่ในตอนต้นเรื่อง
ขอบคุณทุกการติดตามมากๆ ครับ  ปลื้มใจมาก






  บทที่ ๑๐.๒  ชิ้นส่วนที่หายไป


    หลังรับประทานอาหารกับอรัญด้วยความหวานฉ่ำ ฝันรักได้ยานวดข้อเท้าจนอาการดีขึ้น จากนั้นหล่อนก็เดิมตามแผน ไม่ใช่การถ่ายรูปตามอาคารสถานที่ หากเป็นการประกบอรัญชนิดที่หายใจรดต้นคอกัน และเขาก็เหมือนจะพร้อมบริหารเสน่ห์ ดังนั้นตั้งแต่ห้องอาหารไปจนถึงอาคารเอนกประสงค์ ทั้งคู่จึงตกเป็นเป้าสายตาใครต่อใคร รวมถึงร่างสมสวนที่ขับรถกอล์ฟตามติดมิห่าง พอสบโอกาสก็แสดงตัวพร้อมเสียงกรี๊ดแหลมแสบแก้วหู



    “คุณอรัญ ทำไมปล่อยให้น้ำรออยู่บนตึกตั้งแต่เช้า โทรบอกสักคำไม่ได้หรือคะ”


    ฝันรักยกมือปิดหน้าตนเองโดยอัตโนมัติ กลัวครูสาวจำตนได้ และด้านหลังเธอยังมีแมวเหมียวตามก้นมิห่าง อีกฝ่ายจ้องหล่อนเขม็งราวกับกำลังจับผิดคนปลอมตัวเป็นช่างภาพ  


    “นั่นไงคะ ยายหน้าแบ๊ว นมโต ที่แมวเหมียวได้ยินเด็กๆ พูดกันว่าทำเป็นสำออยให้คุณอรัญอุ้มไปไหนมาไหน ดู๊ ดู ตั้งแต่เช้าจนบ่ายยังตามตอแยผู้ชายไม่เลิก หน้าด้าน หน้าทนจริงๆ ผู้หญิงสมัยนี้” สาวอวบผู้สวมชุดเมดกระโปร่งสั้นสีดำเหนือเข่า ชี้นิ้วไปทางฝันรัก พลางยิ้มเยาะ หากหล่อนพยายามไม่เก็บมาเป็นอารมณ์ ตอนนี้ต้องสงบปากสงบคำ เพื่อไม่ให้แมวเหมียวผิดสังเกต


    “อย่าสาระแน! ฉันไม่ได้ถาม” น้ำนวลหันไปต่อว่าคนของตน ดวงตาครูสาวประหนึ่งมีลูกไฟพุ่งทะลุแผดเผาฝันรัก


    “ใครปล่อยให้เธอเข้ามาถ่ายรูปในโรงเรียนนี้มิทราบ!” เสร็จจากแมวเหมียวครูสาวจึงหันมาไล่บี้ฝันรัก ยิ่งเห็นอรัญให้ความสนใจหล่อนเป็นพิเศษ หัวใจยิ่งเจ็บหนึบ หลายคืนก่อนความหวานยังเคลือบหัวใจ หากมาวันนี้เหตุใดเขาถึงได้ตีตัวออกห่าง


    ฝันรักสูดลมหายใจลึก หล่อนชูบัตรช่างภาพของสมาคมศิษย์เก่าไหมทองอินเตอร์เนชันแนลสคูล


ที่ห้อยคอไว้ กระนั้นยังไม่กล้าสบสายตาตรงๆ กับน้ำนวล


    “คือดรีมได้รับจดหมายจากทางผู้ใหญ่ให้มาช่วยงานถ่ายภาพและทำวีดีโอในโรงเรียน จดหมายน่าจะมาถึงตั้งหลายวันแล้ว บังเอิญครูน้ำไม่สบาย เจ้าหน้าที่เลยให้ดรีมไปรายงานตัวกับฝ่ายบุคคลแทนค่ะ” ฝันรักบอกตามขั้นตอนที่เตรียมไว้ หากน้ำนวลแสดงออกให้เห็นทางสีหน้าว่าไม่เชื่อง่ายๆ สมกับเป็นครูสาวผู้มีตาสับปะรด  


    “ถึงอย่างไร เธอก็ควรแจ้งฉันก่อนที่นี่ทำงานเป็นระบบ ใครจะไปจะมาฉันต้องรู้ต้องเห็น ไม่เช่นเดินข้ามหัวฉันอย่างนี้” น้ำนวลหวีด อรัญซึ่งยืนวางมาดหล่อเห็นสถานการณ์น่าเวียนหัวของผู้หญิงจึงหาทางไกล่เกลี่ย


     “ครูน้ำครับ อันที่จริงคุณดรีมก็เข้ามาช่วยงานคืนสู่เหย้าเหมือนผม ทุกคนอยากให้งานนี้ออกมาดี ตอนนี้เราควรจับมือกันไว้ดีกว่า อย่าเอาเรื่องหยุมหยิมมาทำให้หมองใจเลย ครูน้ำเพิ่งหายป่วย รักษาสุขภาพเอาไว้ดีกว่านะครับ” ประโยคสุดท้ายชายหนุ่มทอดน้ำเสียงห่วงใยน้ำนวล และเขาสายตาคมมากด้วยเสน่ห์ถึงเธอด้วย


    “ก็ ยายช่างภาพ หน้าวอกเป็นลิงเนี่ย ทำงานไม่เป็นระบบ ปล่อยไว้แบบนี้ เดี๋ยวมีคนทำตาม ต่อไปใครจะเคารพน้ำละคะ” น้ำนวลทำตะบึงตะบอนใส่อรัญ กิริยานั้นแสดงออกให้เห็นว่าคลายความโมโหลงไปมากโข ชายหนุ่มเป็นผู้ขจัดปัญหาได้อย่างดีเลิศ เขาเดินเข้าไปใกล้น้ำนวล แตะข้อศอกเธอพลางบุ้ยใบ้ให้ออกเดินไปด้วยกัน


     ฝันรักมองภาพนั้นแล้ว ทั้งอึ้งและสับสน เมื่อครู่ยังหวานหยดใส่หล่อนพอมีเหยื่อรายใหม่พ่อคุณก็ย้ายข้างทันที


    “โฮ๊ะๆ มีคนตกกระป๋องแล้ว น่าสงสารจริ๊ง” แมวเหมียวเดินเอาไหล่มาชนฝันรัก ก่อนจะก้าวตามหลังครูสาวและหนุ่มหล่อขึ้นไปยังชั้นสามของอาคารเอนกประสงค์





    ฝันรักลอบถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ต้องประสบชะตากรรมอยู่ท่ามกลางผู้หญิงที่ส่งพลังห้ำหั่นกัน หล่อนอยากลาขาดจากการติดตามอรัญ เลยเดินเลี่ยงไปยังส่วนเวทีปล่อยชายหนุ่มและครูสาวหยุดเติมความหวานให้กันบริเวณชั้นสองซึ่งเป็นห้องทำกิจกรรม


    หญิงสาวสืบเท้าไปยังเวทีการแสดง หัวใจเต้นในจังหวะแปลกๆ ต้นเหตุมาจากเสียงเพลงคล้ายคำสวด สูงๆ ต่ำๆ  ดังเป็นจังหวะจากเนิบช้าและเปลี่ยนเป็นเร่งเร้า บางคราวคล้ายการสบถ คำสาปแช่ง ชั่วขณะหนึ่งฝันรักได้ยินเสียงร้องครวญครางแผ่วเบาแทรกออกมาด้วย  


    ขนบนหลังต้นคอลุกชัน หัวใจแทบหยุดเต้น ในหัวมองเห็นภาพต่างๆ วูบวาบซ้อนทับ


    บนเวทีซึ่งเคยเกิดเหตุสยองนองเลือด ตอนนี้ร่างนับสิบจับมือกันและเดินเป็นวงกลม กลุ่มคนเหล่านั้น ดูเหมือนไม่มีความรู้สึกหวาดกลัวอันใด ผิดกับฝันรักที่รับรู้ได้ถึงพลังลี้ลับซึ่งแผ่ขยายออกมา


    ภูเขายืนอยู่กลางวงล้อมของเด็กนักเรียนหญิง ประกอบด้วยเจียหมิงผู้เป็นหัวหน้า และคนอื่นๆ ซึ่งร่วมกันก่อตั้งเพจตามหามือเชือดศพรุ่งทิวา แต่ที่ชวนให้ปวดหัวหนักเข้าก็คือร่างหนึ่งที่สูงผิดปกติในกลุ่ม


     แวบแรกดูคล้ายทอมบอย แต่พิศให้ดีจึงเห็นว่ามีเค้าหน้าสวยหวานอยู่มาก หากบางสิ่งสะกิดใจหล่อนอย่างหนัก กระทั่งร่างนั้นแอบขยิบตาให้ ดวงหน้าหล่อนก็ฉาบด้วยสีแดงจัด


    ‘อีบ้า! สังหรณ์ใจอยู่แล้วเชียว มันต้องเข้ากลุ่มทำเรื่องแผลงๆ ให้ปวดหัวตลอดสิน่า อีตั้งปณิธาน!’


    ฝันรักต่อว่าเขาในใจ ยิ่งเห็นการแต่งตัวและแต่งหน้าเขา ลมก็แทบจะจับ เขาเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนทับด้วยเสื้อไหมพรมสีชมพู แถมกระโปร่งยาวกรอมเท้า ยามนี้เขาสวมวิกผมสีชมพูแปร๋นยาวถึงกลางหลัง  แถมยังเติมสีปาก กันคิ้วให้โก่ง การปลอมตัวเข้ากับทีมเซเลอร์มูนอย่างที่เขาบอกจริงๆ


    ตั้งปณิธานทำหน้าเคลิ้มประหนึ่งเกิดอุปาทานหมู่ พอสังเกตว่าฝันรักอาจทำลายพิธีกรรมบนเวที  เขาก็ทำปากขมุบขมิบก่อนเสียงเขาจะถูกส่งมาถึงหล่อน
    “อย่าทำให้เสียเรื่องคุณดรีม นิ่งๆ เข้าไว้”


    “แล้วนายขึ้นไปทำสวรรค์วิมานอะไรบนนั้น ไม่เข้าท่าสักนิด” หญิงสาวออกอาการหวั่นวิตกกลัวเขาถูกจับได้


    “เฮอะ ตัวเองละ ‘อ่อย’ ผู้ชาย จนน่าเกลียด ไม่รู้หรือไงนี่มันโรงเรียน ไม่ใช่โรงแรมม่านรูด!” ตั้งปณิธานจัดเต็มใส่ฝันรัก คนได้ยินยังตกใจเหวอไปชั่วขณะ กว่าจะคลำหาเสียงตนเองพบ


“พูดจาให้มันดีๆ เดี๋ยวเถอะ แม่จะขึ้นเวทีไปตบให้หน้าหงาย ร้องหาทางกลับบ้านไม่เป็นเลย” ฝันรักว่าพร้อมกับแสดงท่าทางให้เขาเห็น นับวันอาการปีนเกลียวและตาขวางๆ ยามที่เห็นหล่อนอยู่ใกล้ผู้ชายมีให้เห็นบ่อยครั้ง  


“ช่วยไม่ได้ ผมเจอมนุษย์ป้าอย่างเจ้ก่อนใคร เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะเป็นไอ้ดำมาดแมนหรือตาหนวดหน้าแขกถ้าคิดจะลากเจ้เข้าป่า เข้าถ้ำที่ไหน พวกมันต้องข้ามศพผมไปก่อน!” เอ่ยจบก็ไม่ยอมให้หล่อนได้แว้ดใส่ เขาปิดบทการสนทนา และร้องเพลงประสานเสียงเด็กสาวในกลุ่ม ราวกับว่าก่อนหน้านี้ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น


    ฝันรักสบถอยู่สองสามคำ แต่จู่ๆ แมวเหมียวก็โผล่มาทางด้านหลังโดยไม่ไห้สุ้มให้เสียงหล่อนเลยปั้นสีหน้าเรียบเฉยทำเป็นยกกล้องถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อย