สวัสดีค่ะ หนูชื่อแบรล์(นามสมมุติ)นะค่ะ ครอบครัวมีปัญหาตั้งแต่เด็กค่ะ พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ จากนั้นแบรล์ก็ถูกญาติๆนำไปเลี้ยงค่ะ แม่ไปทำงานต่างจังหวัดค่ะ จนวันนึงแม่พบรักกับชายคนใหม่ จึงรับเราไปอยู่ด้วยค่ะ แบรล์ไม่รู้สึกรังเกียจหรืออะไรพ่อใหม่เลย แม่ให้เรียกเค้าว่าพ่อค่ะ แบรล์ก็เรียกตั้งแต่ประถมต้นเลยค่ะ จนแบรล์เริ่มโตเป็นสาวมัธยมต้นค่ะ พ่อเลี้ยงของแบรล์ชอบเมาค่ะทั้งกินเหล้าสูบบุหรี่ แบรล์เป็นลูกคนโตค่ะ มีน้องชายที่เกิดจากพ่อเลี้ยงและแม่1คนค่ะ ด้วยความที่แบรล์โตเป็นสาว เวลาพ่อเมาพ่อจะเข้ามาลวนลามแบรล์ถึงห้องนอนค่ะ ตอนนั้นแบรล์ยังเด็กแบรล์ไม่กล้าบอกใครเลยค่ะกลัวมาก เวลาพ่อเข้ามาจับเนื้อต้องแบรล์ แบรล์จะดิ้นให้เค้ารู้ว่าเราเริ่มรู้สึกตัวอ่ะค่ะ เป็นแบบนี้มาเป็นระยะๆค่ะ เพราะแบรล์ไปเรียนต่างจังหวัดค่ะ วันหยุดหรือปิดเทอมถึงกลับมาอยู่บ้านค่ะ บางอาทิตย์ที่มีงานก็ไม่ได้กลับค่ะ ทุกทีที่กลับมาก็เจอพ่อลวนลามแบบนี้ตลอดค่ะ จนแบรล์จบม.6แล้ว ไปเรียนต่อมหาลัยต่างจังหวัดค่ะ แต่ไปไม่รอดค่ะ ไม่ใช่คนที่เรียนแย่นะค่ะ ที่1ที่2ตลอดจนได้รับใบประกาศนักเรียนดีเด่นตอนจบค่ะ แต่ไปไม่รอดเพราะมหาลัยนั้นอยู่ในเมืองค่ะค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง แบรล์หางานทำค่ะ สมัครไว้หลายที่แต่ยังไม่มีที่ไหนติดต่อมา จนทางบ้านเริ่มส่งเงินไม่ไหวค่ะ เนื่องจากค่ากิจกรรมรับน้องและค่าหอ ค่ามัดจำ หมดไปเยอะค่ะ สงสารทางบ้านค่ะเลยกลับมาอยู่บ้านทำงานที่บ้าน รอเรียนปีการศึกษาใหม่ค่ะ ไม่เคยอายเพื่อนหรืออะไรนะค่ะ เพราะเค้าไม่ได้หาให้เรากิน แบรล์แคร์แค่ครอบครัวแบรล์ค่ะ แต่กลับมาถึงบ้านก็เกิดปัญหาอีกค่ะ คือปัญหาถูกลวนลามอยู่เหมือนเดิม มีอยู่วันนึงแบรล์อาบน้ำอยู่พ่อเลี้ยงแอบส่องดูแบรล์ค่ะ ครั้งแรกตกใจมาก ครั้งที่สองแบรล์ไม่ยอมถอดเสื้อผ้าเลยค่ะแล้วยืนดูจะเจออีกมั้ย ปรากฏว่าเจออีกค่ะ แบรล์ทนไม่ไหวจึงไปบอกแม่ และบอกแม่ว่าค่อยๆคุยอย่าพึ่งใจร้อน แต่แม่แบรล์ใจร้อนค่ะรีบลงไปคุยทันที พ่อเลี้ยงก็โกหกค่ะว่าเค้าไม่ได้ทำ ผีรึป่าว? แม่บอกแบรล์ว่าเจอครั้งหน้าให้สาดน้ำใส่เลยถ้าคิดว่าใช่ เหมือนแม่ยังไม่ค่อยเชื่อแบรล์ค่ะ จนมีวันหนึ่งแบรล์นอนอยู่ แม่แอบดูแบรล์อยู่อีกห้องนึงค่ะ แล้วพ่อก็มาทำจริงๆค่ะ แม่เห็นพ่อเลี้ยงนั่งอยู่ข้างเตียงแบรล์อยู่นานสองนาน แม่แอบร้องไห้ด้วยค่ะ วันต่อมาแม่คุยให้แบรล์ฟังเรื่องที่แม่แอบดูแบรล์ แม่ร้องไห้กับแบรล์ค่ะและเรียกพ่อมาคุย วันนั้นเราเปิดใจคุยกันค่ะ แบรล์ไม่โกรธที่พ่อทำค่ะ แต่แบรล์เสียความรู้สึก แบรล์ยังรักพ่อเลี้ยงเหมือนพ่อแท้ๆเหมือนเดิม แบรล์ขอให้เค้าเลิกดื่มค่ะ เพราะแบรล์คิดว่ามันเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้ แบรล์คิดว่าเพราะเมาเค้าเลยไม่รู้สึกตัวว่าทำอะไรลงไป เพราะตอนที่พ่อไม่เมา เค้าดีมากเลยค่ะ ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้ แต่พ่อก็เลิกไม่ได้ค่ะ ทุกวันนี้เค้าไม่มาลวนลามแบรล์ที่ห้องค่ะ แต่เค้าจะแอบดูเวลาแบรล์อาบน้ำค่ะ หลังจากที่เปิดใจคุยกันแบรล์เจอเค้าแอบดูอีก2ครั้งค่ะ แบรล์ไม่กล้าสาดน้ำค่ะ แบรล์กลัวจับได้คาหนังคาเขาแล้วจะทำให้เกิดปัญหาและไม่อยากให้แม่คิดมากอีกค่ะ แบรล์เลยเลี่ยงเวลาอาบน้ำ รอให้เค้ากินเหล้าเสร็จแล้วหลับก่อนแบรล์ถึงจะอาบน้ำค่ะ ตอนนอนแบรล์ได้ยินเสียงอะไรนิดนึงสะดุ้งตื่นตลอดเลยค่ะ เป็นคนขี้ระแวงไปเลย แบรล์เริ่มทนไม่ไหวค่ะ อยากจะพูดกับแม่ตรงๆว่าจะไปหางานทำและส่งตัวเองเรียนไปด้วย แบรล์ไม่กลัวลำบากค่ะ แต่แบรล์ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน แบรล์ไม่อยากอยู่บ้านเลยค่ะ อยู่แล้วมันไม่มีความสุขค่ะ แต่ยังอยู่เพราะแม่ค่ะ อยากคุยกับแม่ให้รู้เรื่องก่อนจะออกไปอยู่ข้างนอก ไม่อยากให้เราทะเลาะกันค่ะ แต่แม่ไม่อยากรับฟังค่ะ แม่บอกเหนื่อยพอแล้ว ตอนนี้เครียดมากค่ะไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ แบรล์คิดว่าจะไปทำงานอยู่กับเพื่อนสักพัก พอได้เงินเดือนจะนำเงินเดือนไปเช่าหออยู่เองค่ะ และจะเก็บเงินส่งตัวเองเรียนรามค่ะ แบรล์รู้ว่ามันต้องเหนื่อยแน่ๆ แต่คับที่อยู่ได้ แต่อึดอัดใจอยู่ยากค่ะ แบรล์คิดว่าจะออกไปแล้วเขียนโน๊ตไว้ให้แม่ แบรล์ไม่อยากให้แม่ลำบากใจหรือทะเลาะกันกับพ่อหรือแบรล์ค่ะ แบรล์อยากคุยกับแม่ทุกวัน อยากให้แม่เป็นกำลังใจให้แบรล์ อยากได้คำแนะนำค่ะว่าแบรล์ควรทำยังไง คุยกับคนในครอบครัวไม่ได้ กับเพื่อนยิ่งไม่กล้าคุยค่ะ เพราะมันเป็นเรื่องที่ไม่ควรเล่า เพราะเราไม่รู้ว่าเพื่อนคนไหนจริงใจกับเราบ้างค้ะ เล่าไปเค้าก็จะเอาไปนินทาเปล่าๆค่ะ แบรล์ควรทำไงดีค่ะ?
ปล.ขออภัยถ้าผิดพลาดประการใด เพราะเขียนกระทู้ครั้งแรกค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามารับฟังนะค่ะ😢😢