ผมเป็นคนทำงานในย่านใจกลางเมือง ชีวิตจึงค่อนข้างเร่งรีบพอสมควร แต่ในทุกๆ วันผมจะพบเห็นพฤติกรรมคนเดินถนนหลายๆ คนที่ค่อนข้างจะน่าเกลียดมากและส่งผลกระทบต่อผู้อื่นซึ่งอาจจะเป็นเพราะความไม่รู้ วันนี้จึงจขอนำมาบอกกล่าวเพื่อให้ผู้ที่มีพฤติกรรมแบบนี้ได้ทราบและปรับปรุงตัวเองกันนะครับ
1. บันไดเลื่อนขึ้นรถไฟฟ้า... "ถ้าจะยืนเฉยๆ ให้ชิดขวา!"
ผมเจอทุกวันสำหรับกรณีนี้ ทั้งๆ ที่มันก็มีป้ายติดอยู่ว่า "ยืนชิดขวา เดินชิดซ้าย" ทั้งนี้ก็เพื่อให้คนที่เร่งรีบจะไปธุระได้เดินขึ้นไปเพื่อเข้ารถไฟฟ้าเร็วๆ แต่ก็มักจะมีคนชอบยืนชิดซ้ายเฉยๆ ไม่ยอมหลบขวาอยู่ตลอดทำให้คนที่จะรีบไปทำธุระเดินขึ้นไปไม่ได้ ใครมีพฤติกรรมอย่างนี้แก้ไขด่วนนะครับ
2. บนทางเท้า... "ถ้าจะเดินช้าก็หลบข้างหน่อย"
คนบางคนชอบเล่น/คุยโทรศัพท์ขณะกำลังเดิน หรือพวกคู่รักทั้งหลายที่ชอบเดินชิวๆ จูงมือคุยกันกระหนุงกระหนิงไปบนทางเท้า คนพวกนี้ทำเหมือนคนไม่สนใจโลก ประหนึ่งว่าทางเท้านี่เป็นของข้า/เราสองคนแต่ผู้เดียว ไม่นึกสนใจคนที่ต้องเร่งรีบไปทำงานหรือธุระที่เดินจ่ออยู่ข้างหลังแม้แต่น้อย ถ้ามีน้ำใจบ้างก็ช่วยเดินหลบข้างๆ ให้คนเขาได้เดินผ่านไปอย่างสะดวกๆ หน่อยนะครับ
3. บนรถไฟฟ้า... "ขยับได้ก็ช่วยกันขยับหน่อย"
อีกกรณีหนึ่งที่พบเห็นทุกวัน ทุกวันนี้คนใช้บริการรถไฟฟ้าเยอะมากจนแต่ละขบวนแน่นเป็นปลากระป๋อง แต่ปัญหามันอยู่ที่มันไม่ได้แน่นทั้งขบวน แต่มักจะแน่นอยู่แค่ตรงบริเวณประตู! ส่วนตรงกลางๆ นั้นยังว่างชนิดให้คนยืนได้อีกสิบคน ขอบอกนิดหนึ่งว่าตรงกลางของแต่ละโบกี้นั้นสามารถยืนได้สามแถวนะครับคือแถวซ้าย ขวา (จับห่วง) และตรงกลาง (จับเสา) แต่คนที่ยืนจับห่วงแถวซ้ายกับขวามักจะยืนแบบเว้นพื้นที่ข้างหน้าระหว่างตัวเองกับคนนั่งเสียเยอะจนไม่เหลือที่ตรงกลางให้คนขยับเข้าไป และคนส่วนใหญ่ก็ขี้เกียจที่จะเข้าไปด้วย ดังนั้นจึงออกันแน่นอยู่ตรงหน้าประตูกัน อันนี้อยากขอนะครับ มีน้ำใจกันหน่อยขยับเข้าไปได้ก็ขยับเถอะครับ เบียดกันสักหน่อยก็ไม่เสียหาย ให้คนที่เร่งรีบได้ขึ้นไปด้วย อย่าคิดว่า "เข้าไปข้างในแล้วออกลำบาก" หรือ "แค่นี้ก็แน่นแล้วจะเบียดเข้ามาทำไมอีก" กันเลยครับ ถ้าคนเขาไม่รีบจริงๆ คงไม่อยากจะลำบากยัดตัวเองเข้ามาหรอกครับ ก็ช่วยเห็นใจกันนะครับ
ที่นำมาเขียนนี้ก็เพราะหวังว่าคนที่มีพฤติกรรมแบบนี้จะได้แก้ไขปรับปรุงตัวกันเพื่อสังคมที่ดีขึ้น ทุกวันนี้บ้านเมืองก็วุ่นวายกันพออยู่แล้ว ก็ขอให้ทุกคนช่วยกันมีน้ำใจกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตประจำวันกันสักหน่อยเถอะนะครับ
3 พฤติกรรมข้างถนนของคนไทยที่ผมสงสัยว่าเขาไม่รู้เหรอว่าทำคนอื่นเดือดร้อน?
1. บันไดเลื่อนขึ้นรถไฟฟ้า... "ถ้าจะยืนเฉยๆ ให้ชิดขวา!"
ผมเจอทุกวันสำหรับกรณีนี้ ทั้งๆ ที่มันก็มีป้ายติดอยู่ว่า "ยืนชิดขวา เดินชิดซ้าย" ทั้งนี้ก็เพื่อให้คนที่เร่งรีบจะไปธุระได้เดินขึ้นไปเพื่อเข้ารถไฟฟ้าเร็วๆ แต่ก็มักจะมีคนชอบยืนชิดซ้ายเฉยๆ ไม่ยอมหลบขวาอยู่ตลอดทำให้คนที่จะรีบไปทำธุระเดินขึ้นไปไม่ได้ ใครมีพฤติกรรมอย่างนี้แก้ไขด่วนนะครับ
2. บนทางเท้า... "ถ้าจะเดินช้าก็หลบข้างหน่อย"
คนบางคนชอบเล่น/คุยโทรศัพท์ขณะกำลังเดิน หรือพวกคู่รักทั้งหลายที่ชอบเดินชิวๆ จูงมือคุยกันกระหนุงกระหนิงไปบนทางเท้า คนพวกนี้ทำเหมือนคนไม่สนใจโลก ประหนึ่งว่าทางเท้านี่เป็นของข้า/เราสองคนแต่ผู้เดียว ไม่นึกสนใจคนที่ต้องเร่งรีบไปทำงานหรือธุระที่เดินจ่ออยู่ข้างหลังแม้แต่น้อย ถ้ามีน้ำใจบ้างก็ช่วยเดินหลบข้างๆ ให้คนเขาได้เดินผ่านไปอย่างสะดวกๆ หน่อยนะครับ
3. บนรถไฟฟ้า... "ขยับได้ก็ช่วยกันขยับหน่อย"
อีกกรณีหนึ่งที่พบเห็นทุกวัน ทุกวันนี้คนใช้บริการรถไฟฟ้าเยอะมากจนแต่ละขบวนแน่นเป็นปลากระป๋อง แต่ปัญหามันอยู่ที่มันไม่ได้แน่นทั้งขบวน แต่มักจะแน่นอยู่แค่ตรงบริเวณประตู! ส่วนตรงกลางๆ นั้นยังว่างชนิดให้คนยืนได้อีกสิบคน ขอบอกนิดหนึ่งว่าตรงกลางของแต่ละโบกี้นั้นสามารถยืนได้สามแถวนะครับคือแถวซ้าย ขวา (จับห่วง) และตรงกลาง (จับเสา) แต่คนที่ยืนจับห่วงแถวซ้ายกับขวามักจะยืนแบบเว้นพื้นที่ข้างหน้าระหว่างตัวเองกับคนนั่งเสียเยอะจนไม่เหลือที่ตรงกลางให้คนขยับเข้าไป และคนส่วนใหญ่ก็ขี้เกียจที่จะเข้าไปด้วย ดังนั้นจึงออกันแน่นอยู่ตรงหน้าประตูกัน อันนี้อยากขอนะครับ มีน้ำใจกันหน่อยขยับเข้าไปได้ก็ขยับเถอะครับ เบียดกันสักหน่อยก็ไม่เสียหาย ให้คนที่เร่งรีบได้ขึ้นไปด้วย อย่าคิดว่า "เข้าไปข้างในแล้วออกลำบาก" หรือ "แค่นี้ก็แน่นแล้วจะเบียดเข้ามาทำไมอีก" กันเลยครับ ถ้าคนเขาไม่รีบจริงๆ คงไม่อยากจะลำบากยัดตัวเองเข้ามาหรอกครับ ก็ช่วยเห็นใจกันนะครับ
ที่นำมาเขียนนี้ก็เพราะหวังว่าคนที่มีพฤติกรรมแบบนี้จะได้แก้ไขปรับปรุงตัวกันเพื่อสังคมที่ดีขึ้น ทุกวันนี้บ้านเมืองก็วุ่นวายกันพออยู่แล้ว ก็ขอให้ทุกคนช่วยกันมีน้ำใจกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตประจำวันกันสักหน่อยเถอะนะครับ