หลังจากที่ผมมีโอกาสได้ไปท่องเที่ยวเมืองหลวงของประเทศญี่ปุ่นมา
พอกลับมากรุงเทพแล้วรู้สึกว่าทำไมเราขาดระเบียบวินัยในเรื่องส่วนรวมกันมากขนาดนี้

ยกตัวอย่างเช่น
1.การใช้บันไดเลื่อน
     -คนไทย  ยื่นกันตามใจชอบ ชิดซ้ายบ้าง ชิดขวาบ้าง ยืนกัน2คนขั้นเดียวกัน  
       ดังนั้น หากคุณกำลังเร่งรีบ ลำบากมากครับในการขอทางเพื่อเดินขึ้นไป และบางทีคนที่ยื่นอยู่ก็ไม่พอใจอีก
     -คนญี่ปุ่น คนที่ยืนนิ่งไม่รีบให้ชิดซ้าย คนรีบเดินชิดขวาไปได้เลย
  : กรณีแรกสามารถทำได้ทั้งการเดินบนทางเท้าและการขับรถ ลองหลับตานึกภาพครับ หากทำกันได้หมด จะรู้สึกยังไงกันบ้าง

2.การงดใช้เสียงและพูดโทรศัพท์ในที่สาธารณะแบบปิด(รถไฟฟ้า รถเมล์)
     -คนไทย เสรีภาพครับ จะริงโทนเพลงอะไรดังแค่ไหน จะตะโกนคุยดังเท่าไรนานยังไงก็ได้ คนรอบข้างไม่เกี่ยว ธุระชั้นโทรศัพท์ชั้น
     -คนญี่ปุ่น งดใช้เสียงและคุยโทรศัพท์ กดเล่นได้ฟังเพลงจาก headphoneได้ แต่ไม่ดังจนคนข้างๆได้ยิน

ไม่ได้ยกย่องว่าญี่ปุ่นดีเลิศอะไรนะครับ เพียงแต่หยิบส่วนดีมาแบ่งปัน
(บางเรื่องคนไทยก็ดูดีกว่าเช่นน้ำใจ การลุกให้คนอื่นนั่ง)

เอาเเค่เรื่องง่ายๆ 2 เรื่องนี้ ผมว่าคนกรุงเทพสามารถทำได้ครับ (ถ้าอยากจะทำ)
แต่อาจจะยังขาดผู้นำที่น่าเชื่อถือในการรณรงค์   จะเป็นผู้ว่า นายก หรือดารา ก็ได้ครับ
หากเราเริ่มจะการจัดระเบียบที่ง่ายๆได้แล้ว ต่อไปการจัดระเบียบอื่นๆ (การตั้งขายของบนทางเท้า การจอดรถรับส่งคนขวางการจราจร ความสะอาด การขับรถปาดแซงไม่ต่อแถว)

ผมว่าคนกรุงเทพจะสุขภาพจิตและสุขภาพกายดีขึ้นแน่ๆครับ