ขอเกริ่นก่อน ในบรรดาหนังของ GTH ที่เคยดูแล้วอิน แล้วชอบเนี้ยะ คือ รถไฟฟ้ามาหานะเธอ

ที่ชอบเนี้ยะเพราะวิถีชีวิตเรามันคนกลางคืน นอนกลางวัน เลยอินและชอบมาก

ฟรีแลนซ์....ตัวอย่างหนังทำให้เรารู้สึกอยาก "อดนอน" เข้าโรงหนังเพื่อดูหนัง

วันนี้อีก 3 ชม เราจะตื่นครบ 24 ชม.

เข้าเรื่อง....หนังหนุกดี เราชอบ เราไม่รู้สึกว่าหนังมันยาวเลย  หมออิมก็ไม่ได้บทน้อยอะไร นางก็โผล่มาทำให้หัวใจกระชุ่มกระช่วยเป็นระยะ (ไม่เคยชอบใหม่ ดาวิกาเลย มาชอบจากเรื่องนี้ "ดาวิกา หน้าสดเถอะ")

ที่น่าตลกคือ พรุ่งนี้เรามีนัดหมอของบริษัท นัดตรวจสุขภาพ มันทำให้เราคิดว่า ถ้าเราเป็นอิยุ่น (เริ่มด่าละนะ) มันจะเป็นตัวอย่างบอกเราว่า แล้วเจอหมอแนวหมออิมเนี้ย จะเอาขนมจีบกุ้งไปให้เค้ากิน  เราจะไม่ยัดทะนานไปทำไมตั้ง 3-4 ไม้ เพื่อที่จะเดี้ยงแบบอิยุ่น....

ไอ้บ้ามโนข้างเดียวอยู่ได้ตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง ชอบเค้าก็จีบเค้าสิ หมอเค้าเป็นผู้หญิงแกจะให้เค้าอ่อยตรง ๆ เลยไง? หมอจีบคนไข้ได้ที่ไหนมันผิดจรรยาบรรณ ไอ้บ้า....จะให้เค้าเนียนเลี้ยงไข้แก ก็ทำไม่ได้ มันผิดจรรยาบรรณ และเค้าก็เป็นห่วงแก กลัวแกตายด้วย

หนังจบแบบอิยุ่น กลับมาในฐานะคนไข้นี่เคืองจริง ๆ

เป็นชั้น ชั้นขอเบอร์หมออิมไว้ตั้งแต่วันแรกละ เอาไว้โทรเลื่อนนัด ดูเชิงแล้วค่อยสานต่อ....

แกเสียตัวทางสายตาให้หมอดูจู๋ไปแล้วนะ แกต้องเอาคืนเว้ย