เรามีเพื่อนสนิทอยู่กลุ่มนึงค่ะ ประมาณ 5 คน เราเป็นคนบ้านไกลเวลาเขาไปไหนกันก็ไปกันแค่ 4 คนบ้าง
เวลามาโรงเรียนเช้าเขาก็ไปด้วยกัน 4 คน เราก็เข้าใจว่าเราบ้านไกล ตอนนั้นเราก็ยังไม่คิดมาก

หลังๆมาเขาเริ่มเหวี่ยงใส่เรา เราเป็นคนที่คอยจนงาน จดการบ้าน มาบอกเพื่อนว่ามีงานนะ
เพื่อนๆก็จะมาทำกันวันใกล้ๆ แล้วก็จะมาเสียดายที่งานไม่ดี เราเสนออะไรไปก็ตอบนะคะว่าดีหรือไม่ดี
แต่พอเวลาไปทำงานนอกเวลาแล้วไม่มีเรา บางครั้งงานก็ไม่ค่อยคืบหน้าเลย แล้วเราก็เป็นคนบ้านไกลไปไม่ค่อยได้ TT

ช่วงนี้เพื่อนชอบเหวี่ยงใส่เรามากค่ะ คือสายตา แล้วก็ท่าทางน้ำเสียงการพูด เขาบอกว่าเข้าใจเรา อย่างนู้นอย่างนี้
ด้วยความที่เราพูดมาก แต่พูดไม่เก่ง ไม่ค่อยชัด เพราะเราพูดรัวและเร็ว เวลาเราพูดอะไรที่มีสาระ หรือจริงจังจริงๆๆ
เพื่อนก็จะบอกว่า ไม่ต้องไปฟังมันหรอก หรือก็ให้เราหยุดพูด ไม่ค่อยฟังเรางี้ค่ะ เราก็เป็นเด็กกิจกรรมด้วย
บางครั้งเราไปแข่ง เพื่อนก็ไม่เก็บงานให้ ไม่เอาเราเข้ากลุ่ม ทั้งๆที่เวลาที่เขาไม่อยู่เราทำให้ทุกอย่างเลย

เราเรียนอยู่ห้องต้นค่ะ แต่เราก็ไม่ใช่ว่าจะเก่งมากอะไรขนาดนั้น เพื่อนเราเขาเก่งกันทุกคนค่ะ แล้วเขาก็จะพูดกันแบบไม่สนใจเราเลย
พอเราถามอะไรก็ทำตอบประมาณแบบแค่นี้ไม่เข้าใจเหรอ ? คือการที่เรียนห้องเก่งแล้วเราไม่รู้เราผิดมากเลยเหรอคะ TT?
มีครั้งนึงเราเคยไปค่าย เราบอกให้เพื่อนทำงานชิ้นนึงตั้งแต่ก่อนเราไป จนเราไปแล้ว เพื่อนโทรมาบอกว่าวันนี้ครูให้ส่งงานวันสุดท้ายนะ
แล้วต้องมีเราอยู่ในนั้น คือเราเตือนมาตั้งแต่แรกทำไมไม่ทำ ?? เราโทรไปร้องไห้กับแม่เลยค่ะ เราอยากกลับจากค่ายมากๆๆ
คือแบบเราต้องทำทุกอย่างเลยเหรอ?? พอถึงวิชาที่เราถนัด หรือมีการทำกราฟฟิก ใช่ค่ะ เราอยู่กลุ่มเดียวกับเขา
เราก็จะเป็นคนทำ เรารู้ค่ะว่าเราถนัดเราเลยได้ทำ เขาก็ดีกับเราแค่ตอนที่เรามีประโยชน์ให้กับเขา
เราเครียดมากๆๆเลยค่ะ เฟลมากๆๆ ท้อกับการที่เขาเหวี่ยง เขาทำตัวอย่างนี้ใส่เรา เราเตือนอะไรไปเขาก็จะพูดว่า เป็นแม่เราเหรอ??
เราไม่ไหวเลยค่ะ อยากจะระเบิดมากๆๆ แต่เราก็กลัวเสียเพื่อน เพราะต้องอยู่กันไปอีก 1 ปี
เราควรทำยังไงดีคะ TT?