สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้ามีอะไรผิดพลาดไป ก็ขออภัยด้วย คือเรามีปัญหาค้างคาใจน่ะค่ะ
คือเราเป็นนักเรียนม.1 ตอนมาสอบเข้าก็ยังดีๆอยู่ ไม่มีปัญหาอะไร พอสอบเข้ามาได้แล้ว เวลามาเรียนรู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อยค่ะ แต่พอเจอหน้าเพื่อนๆในห้องแล้ว รู้สึก กลัวมากค่ะ คือสายตาทะกคนมองเราเหมือนเราเป็นตัวประหลาด จ้องเราตาเขม็งเลย แต่เราก็ยิ้มๆไว้ แล้วครูที่ปรึกษาก็ให้เราเป็นหัวหน้าห้อง เราก็พอทำตามที่เขาสั่งได้ค่ะ มีปัญหาแค่ตรงที่ว่า เพื่อนๆดูไม่ชอบเราเลย เวลาเราทำการบ้านก็ชอบมากระชากสมุดเราไปดู เวลาเราถือเอกสารที่ครูให้เอามาแจกก็ชอบมากระชากไปดูไปอ่านกัน แล้วทำเอกสารยับ เราก็บอกให้เอาคืนมา เค้าก็คืนให้แล้วชักสีหน้าใส่เราค่ะ แล้วบางวันอยู่ดีไม่ว่าดี พวกเพื่อนในห้องก็เราว่าเราเป็นหัวหน้าห้องที่แย่มาก ทำงานไม่ได้เรื่อง ทำงานล่าช้า ซื่อบื้อ หยิ่ง เราก็ไม่เคยโต้ตอบ เพราะเรากลัวจะมีปัญหา แต่เราก็เก็บมาคิดบ่อยๆว่าเราผิดอะไร? แล้วคือมีเพื่อนกลุ่มนึงเค้าไม่ชอบเราค่ะ แต่แรกๆเค้าก็ไม่พูดอะไร พอหลังๆ เรากล้าที่พูดมากขึ้น พวกเพื่อนที่ไม่ชอบเรา เค้าก็จะเข้ามายุ่งกับเราเวลาเราทะเลาะกับเพื่อน พอเราเริ่มทะเลาะกับเพื่อนปุ๊บ พวกเค้าก็จะเดินเข้ามาแล้วพูดว่า"อย่าไปยุ่งกับอีหัวหน้า มันโลกส่วนตัวสูง!" วินาทีนั้นคือสับสนเลยค่ะ ว่าเราไปทำอะไรให้ ถึงมาพูดกับเราแบบนี้ หลังจากวันนั้นคือ มีเรื่องกับเพื่อนบ่อยมาก แต่เราไม่เคยไปหาเรื่องก่อน ทุกครั้งที่มีเรื่อง เราจะโดนหาเรื่องเสมอ และสุดท้ายเราก็จะถูกกล่าวหาว่าผิดเสมอ มีอยู่วันนึง เราไปนั่งกับกลุ่มเพื่อนผู้ชาย ซึ่งเรากับคนในกลุ่มเป็นคนรู้จักกัน แล้วเราก็อยู่ในกลุ่มนั้นตลอดทั้งคาบเรียน แล้วเพื่อนที่ไม่ชอบเราก็เอาเราไปพูดว่า เราเป็นที่แปลกๆ เป็นผู้หญิงแต่กลับไปนั่งกะผู้ชาย พอเราได้ยินคำๆนี้ เราโมโหมาก เราเลยพูดออกมาเลยว่า"ถ้านั่งกับพวกแก เราก็โดนพวกแกแกล้งดิ แล้วจำไว้นะ ถ้าเราจะอยู่กับใครมันก็ไม่ใช่เรื่องของแก เอาเรื่องของแกให้รอดก่อน แล้วค่อยมายุ่งเรื่องของคนอื่น เข้าใจตรงกันนะ! " แล้วหลังจากนั้นเค้าก็ไม่เคยมายุ่งเลย แต่กลับมีพวกผญ.มาหาเรื่องเราตลอดเลย แล้วเหตุผลที่มาหาเรื่องเรา มันฟังดูไร้สาระมากๆ มีคนนึงเค้าบอกว่า เค้าเกลียดเรา เค้าไม่ชอบ เพราะเรามองหน้าเค้า แต่จริงๆแล้วน่ะ เราไม่รู้จักเค้าเลย แล้วทุกวันนี้เค้าก็เดินตามเรามาตลอด ชอบมองเราตาขวางๆ แล้วก็มีเพื่อนที่ชอบว่าเราด่าเรามากขึ้น อย่างเช่น มาว่าเราว่า ซื่อบื้อ ไม่ทำอะไรเลย เรียนๆเล่นๆไปวันๆ เราว่ามันเกินไปแล้วนะ เราถูกเอาเปรียบทุกอย่างอ่ะค่ะ งานห้องเราก็ทำ งานกิจกรรมเราก็ทำ คือเราทำทุกอย่างค่ะ พวกเค้าไม่ทำอะไรเลย เราเคยบอกครูที่ปรึกษาแล้วแต่ก็ยังมีเพื่อนเอาเปรียบเรา ด่าเรา แขวะเรา อยู่ตลอด เราไม่เคยทำอะไรให้ใครเลยจริงๆแต่อยู่ๆก็มาทำไม่ดีใส่เราอ่ะค่ะ เราควรจะไปปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไป จะดีหรือเปล่าคะ ?
มีปัญหาค้างคาใจมากมายเลยค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี
คือเราเป็นนักเรียนม.1 ตอนมาสอบเข้าก็ยังดีๆอยู่ ไม่มีปัญหาอะไร พอสอบเข้ามาได้แล้ว เวลามาเรียนรู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อยค่ะ แต่พอเจอหน้าเพื่อนๆในห้องแล้ว รู้สึก กลัวมากค่ะ คือสายตาทะกคนมองเราเหมือนเราเป็นตัวประหลาด จ้องเราตาเขม็งเลย แต่เราก็ยิ้มๆไว้ แล้วครูที่ปรึกษาก็ให้เราเป็นหัวหน้าห้อง เราก็พอทำตามที่เขาสั่งได้ค่ะ มีปัญหาแค่ตรงที่ว่า เพื่อนๆดูไม่ชอบเราเลย เวลาเราทำการบ้านก็ชอบมากระชากสมุดเราไปดู เวลาเราถือเอกสารที่ครูให้เอามาแจกก็ชอบมากระชากไปดูไปอ่านกัน แล้วทำเอกสารยับ เราก็บอกให้เอาคืนมา เค้าก็คืนให้แล้วชักสีหน้าใส่เราค่ะ แล้วบางวันอยู่ดีไม่ว่าดี พวกเพื่อนในห้องก็เราว่าเราเป็นหัวหน้าห้องที่แย่มาก ทำงานไม่ได้เรื่อง ทำงานล่าช้า ซื่อบื้อ หยิ่ง เราก็ไม่เคยโต้ตอบ เพราะเรากลัวจะมีปัญหา แต่เราก็เก็บมาคิดบ่อยๆว่าเราผิดอะไร? แล้วคือมีเพื่อนกลุ่มนึงเค้าไม่ชอบเราค่ะ แต่แรกๆเค้าก็ไม่พูดอะไร พอหลังๆ เรากล้าที่พูดมากขึ้น พวกเพื่อนที่ไม่ชอบเรา เค้าก็จะเข้ามายุ่งกับเราเวลาเราทะเลาะกับเพื่อน พอเราเริ่มทะเลาะกับเพื่อนปุ๊บ พวกเค้าก็จะเดินเข้ามาแล้วพูดว่า"อย่าไปยุ่งกับอีหัวหน้า มันโลกส่วนตัวสูง!" วินาทีนั้นคือสับสนเลยค่ะ ว่าเราไปทำอะไรให้ ถึงมาพูดกับเราแบบนี้ หลังจากวันนั้นคือ มีเรื่องกับเพื่อนบ่อยมาก แต่เราไม่เคยไปหาเรื่องก่อน ทุกครั้งที่มีเรื่อง เราจะโดนหาเรื่องเสมอ และสุดท้ายเราก็จะถูกกล่าวหาว่าผิดเสมอ มีอยู่วันนึง เราไปนั่งกับกลุ่มเพื่อนผู้ชาย ซึ่งเรากับคนในกลุ่มเป็นคนรู้จักกัน แล้วเราก็อยู่ในกลุ่มนั้นตลอดทั้งคาบเรียน แล้วเพื่อนที่ไม่ชอบเราก็เอาเราไปพูดว่า เราเป็นที่แปลกๆ เป็นผู้หญิงแต่กลับไปนั่งกะผู้ชาย พอเราได้ยินคำๆนี้ เราโมโหมาก เราเลยพูดออกมาเลยว่า"ถ้านั่งกับพวกแก เราก็โดนพวกแกแกล้งดิ แล้วจำไว้นะ ถ้าเราจะอยู่กับใครมันก็ไม่ใช่เรื่องของแก เอาเรื่องของแกให้รอดก่อน แล้วค่อยมายุ่งเรื่องของคนอื่น เข้าใจตรงกันนะ! " แล้วหลังจากนั้นเค้าก็ไม่เคยมายุ่งเลย แต่กลับมีพวกผญ.มาหาเรื่องเราตลอดเลย แล้วเหตุผลที่มาหาเรื่องเรา มันฟังดูไร้สาระมากๆ มีคนนึงเค้าบอกว่า เค้าเกลียดเรา เค้าไม่ชอบ เพราะเรามองหน้าเค้า แต่จริงๆแล้วน่ะ เราไม่รู้จักเค้าเลย แล้วทุกวันนี้เค้าก็เดินตามเรามาตลอด ชอบมองเราตาขวางๆ แล้วก็มีเพื่อนที่ชอบว่าเราด่าเรามากขึ้น อย่างเช่น มาว่าเราว่า ซื่อบื้อ ไม่ทำอะไรเลย เรียนๆเล่นๆไปวันๆ เราว่ามันเกินไปแล้วนะ เราถูกเอาเปรียบทุกอย่างอ่ะค่ะ งานห้องเราก็ทำ งานกิจกรรมเราก็ทำ คือเราทำทุกอย่างค่ะ พวกเค้าไม่ทำอะไรเลย เราเคยบอกครูที่ปรึกษาแล้วแต่ก็ยังมีเพื่อนเอาเปรียบเรา ด่าเรา แขวะเรา อยู่ตลอด เราไม่เคยทำอะไรให้ใครเลยจริงๆแต่อยู่ๆก็มาทำไม่ดีใส่เราอ่ะค่ะ เราควรจะไปปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไป จะดีหรือเปล่าคะ ?