ช่วงอยู่ม.ต้น   ตอนนั้นมีกลุ่มเพื่อนสนิทกัน4คน  แล้วตอนนั้นเป็นคาบว่าง  กลุ่มผญทั้งห้องก็มานั่งเล่นคุยกัน  พอมานึกๆได้ตอนนี้  ทำไมเรายังฝังใจกับคำนี้อยู่  คือเพื่อนที่สนิทกัน1คน  เขาบอกว่าเราอ่ะซื่อบื้อ  คือตอนนั้นมันเจ็บมากนะบอกต่อหน้าเพื่อนหลายๆคน  แต่ก็เล่นด้วยกันมา  จนจบม.3  เราคิดอยากจะย้ายโรงเรียน   ความรู้สึกตอนนั้นคืออยากจะแยกจากเพื่อนคนนั้นมาก  เพราะอยู่กับเขาแล้ว  เขาไม่ค่อยกล้าแสดงออก  เพื่อนกลุ่มอื่นเรียนเก่งๆ  กล้าแสดงออก  ทำไมถึงเกลียดเขา ทำไมไม่กล้าเข้ากลุ่มกับเขา แต่สุดท้ายก็เรียนที่เดิม  จบม.6พร้อมกัน  เขาได้เรียนต่อมหาลัย ส่วนเราท้องตอนม6 ดีไปคลอดช่วงปิดเทอม  เกือบไม่จบ55555
  ย้อนไปช่วงมปลาย  ครูจะให้จดแลคเชอร์ตาม  ไม่รู้เรียกหรือพิมพ์ถูกมั๊ยนะ   คือตอนมต้นกับประถมเรารู้สึกว่าเราเด่นกว่าใคร  มีแม่เป็นคนรู้จักกับคุณครู เป็นกรรมการของรร  เป็นผู้นำหมู่บ้าน พิธีกรงานนั้นงานนี้  เราเลยมั่นใจ  หลังๆมา  จะทำไรก็รู้สึกตัวเองถูกหมดดีหมด  หลังๆทำไรก็ช้า เขียนหนังสือช้า เพื่อนคนที่บอกว่าเราซื่อบื้อก็จะทักละ  ทำไมเขียนช้าจัง ขนาดกูเขียนทีหลังยังเสร็จเร็วเลย และมีช่วงนึงตอนนั้นเราแอบสะใจคือเราจะมีเพื่อนใหม่ที่เข้ามาตอนม4   วันนั้นหัวหน้าห้องให้เขียนชื่อตัวเองภาษาอังกฤษ เพราะจะไปสกรีนเสื้อของห้อง ตอนนั้นเราก็รู้นะว่าเพื่อนที่บอกว่าเราซื่อบื้อมันไม่แข็งอังกฤษ  เราเลยไม่อยากบอกมันเยอะ  เรากลัวมันไม่พอใจ  ตอนนั้นมันไม่รู้จักพิมพ์เล็กพิมพ์ใหญ่  เพื่อนที่เข้ามาตอนม4  ก็บอกว่าเขียนแบบนี้แบบนี้นะ  แบบนี้ไม่ถูก   เพื่อนที่ว่าเราซื่อบื้อ  มันโมโห  และขึ้นเสียง  ใครเก่งก็เขียนเองสิ และเพื่อนที่เข้ามาตอนม4เลยพูดประมาณว่า  นี่บอกดีๆนะ อุตส่าหวังดี  ขึ้นเสียงใส่ทำไม
หลังๆเรารับรู้ได้ว่า  กลุ่มเพื่อนอื่นๆ  ที่เพื่อนคนที่ด่าเราว่าซื่อบื้อเกลียดอ่ะ  เขาดูซัพพอร์ต  หวังดี จริงใจต่อกันมากๆ
เวลาก็ผ่านไป  มีโอกาสได้ทำงานในโรงงานเย็บผ้า  จะบอกว่าแถวบ้านเขาจะสอนงานก่อน  ไอ้เราไม่เคยเย็บมาก่อน เรียนไปเรารู้สึกว่าทำไมช้ากว่าคนอื่นจัง
พอโดนตำหนิโดนว่าทำไมต้องเครียดและกังวลขนาดนั้น  ยิ่งช้าไปอีก  พอได้เข้างานจริงๆก็ช้ากว่าทุกคน เข้าใจยากจนตำแหน่งคิวซีกับซุปเปอร์ด่าแรงจนไม่อยากอยู่  ประมาณก็ไม่ผ่าน ไม่มีความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน  
    เวลาก็ผ่านไป มีโอกาสได้นัดเจอกับเพื่อนอีกครั้ง   ดีใจนะที่เขาได้เรียนต่อมหาลัย  ตอนนั้นก็เมาๆกัน  จำได้ว่าเพื่อนบอกประมาณว่า  เพื่อนที่มหาลัยนี่โอเคนะ  พูดตรงๆด่ากันแรงๆได้   ไม่เหมือนเราที่พูดตรงๆก็ไม่ได้  มันจะรู้สึกอึดอัดทันที 
จะบอกเพื่อนทั้งคู่คบแฟนจะ4ปีทั้งสองเลย  คนนึงเรียนมหาลัย  คนนึงจบม6แต่ผก็มีแฟนที่เป็นนักซัพพอร์ต  รักกันดี
น่าอิจฉาเนาะ5555
แอบเวทนาตัวเอง
ทำไรก็ดูแย่ไปหมด รูปลักษณ์ ความคิด ทัศนคติ พฤติกรรม การควบคุมอารมณ์ ความโง่ที่ซ้ำซาก  เกิดมาทำไม  จะไปปรึกษาแพทย์เขาจะด่าเรามั๊ย หรือเราต้องตายไปเลยจะได้ไม่เป็นภาระครอบครัว