ทุกวันนี้เราเบื่อที่บ้านมาก คือตั้งแต่เรียนจบมา เราต้องเริ่มทำงานเลย เพื่อจ่ายค่าเช่าบ้านให้ครอบครัวอยู่
พอทำงานมาแค่ปีกว่าๆ ก็ต้องซื้อบ้าน เพราะคิดว่าดีกว่าจ่ายค่าเช่าบ้าน เดือนนึงก็หลายพันบาท แล้วก้อเกรงใจเพื่อนด้วย เพราะบ้านที่เช่าอยู่ เป็นบ้านเก่าของเพื่อนเรา
ทีนี้ตอนจะกู้ซื้อบ้านเราก็ตกลงกับพี่ชายว่า โอเค ต่อไปเราจะรับภาระผ่อนบ้าน ให้พี่ชายเราดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายในบ้าน ปรากฎว่าค่าใช้จ่ายในบ้าน ที่พี่เราออกให้คือ ให้เงินพ่อแม่ใช้รวมกันเดือนละ 15,000 โดยทุกอย่าง พ่อกับแม่เราต้องจ่ายเอง พอเรารู้ เราก็เอาค่าอื่นๆมาจ่ายเอง สรุปคือ
- พี่ชายเราให้ที่บ้าน 15,000 บาท โดยประมาณ
- เราผ่อนค่าบ้านเดือนละ 20,000 บาท ค่าส่วนกลาง ค่าโทรศัพท์ ค่าใช้จ่ายอื่นๆ ยกเว้นค่าไฟฟ้า
- พ่อแม่เรายังรับภาระค่าไฟฟ้าอยู่เพราะหลายบาท เราจ่ายไม่ไหว
เราก็ใช้ชีวิตปกติของเราต่อไป บางเดือนแม่เราก็จะชอบมาขอเงินเรา บอกว่าไม่มีเงินใช้นู่นนี่ เราก็เบื่อนิดหน่อย แต่ไม่ให้ก็ไม่ได้ บางครั้งเราต้องไปกดเงินจากบัตรเครดิตมาให้แม่ แล้วค่อยใช้ไปจ่ายหนี้ในเดือนถัดไปด้วยซ้ำ พอโบนัสออก เราจะเอาไปใช้หนี้ แม่ก็ชอบบอกว่า เนี่ยแบ่งให้แม่ซักหน่อยได้ไม๊ ติดหนี้เค้ามาหลายปีแล้ว อยากจะใช้คืน บางเดือนก็โทรมาบอกว่ามีเทศกาลนู่นนี่ ต้องซื้อของ บางเดือนก็ต้องหาหมอ คือเราเข้าใจเค้านะว่าคนแก่ ต้องหาหมอเยอะ ค่าใช้จ่ายเยอะ เราก็พยายามเจียดไปให้เค้า บางเดือนเราเหลือใช้เดือนละไม่ถึง 3,000 บาทด้วยซ้ำ ต้องกลับไปเป็นวงจรหนี้เหมือนเดิม คือจะเคลียร์ก้อไม่หมดซักที
ทีนี้เราแต่งงานกับสามีเรา เราก็แบ่งเงินถุงที่ได้จากออฟฟิศมาเคลียร์หนี้บัตรเครดิตจนหมด เราย้ายออกมาอยู่คอนโดกับสามี แต่คือสามีเราก็ไม่ได้เลี้ยงเรานะ ค่าใช้จ่ายต่างๆก็แบ่งกันคนละครึ่ง ปรากฎว่า เรามีรายจ่ายเยอะขึ้น แล้วเราก็ท้องด้วย บางทีเราก็อยากเก็บเงินให้ลูก แม่เราก็โทรมาขอเงินตลอด 5,000 บ้าง 1,000 บ้าง 3,000 บ้าง จนเราเพิ่งมารู้ทีหลังว่า พี่เราให้เงินแม่เราแค่เดือนละ 12,000-13,000 ต่อเดือน (คือน้อยกว่าที่เคยคุยกันไว้) แล้วแม่เราก็ไม่กล้าไปขอเงินพี่เรา
เมื่อเดือนที่แล้ว พี่เราลาออกจากงาน บอกว่าทนเจ้านายไม่ไหวแล้ว ยิ่งหนักข้อไปใหญ่ แม่เราโทรมาขอเงินเราตลอด บอกว่าพี่เราก็ไม่มีเหมือนกัน ไม่กล้าขอ สามีก็ทวงว่าไม่เก็บเงินให้ลูกบ้างเหรอ หาว่าเราเอาเปรียบเค้าว่าเราเก็บเงินน้อยกว่า จ่ายเงินน้อยกว่า คือเรากับสามีทะเลาะกันบ้านเกือบแตก สุดท้ายแก้ปัญหาโดยแยกกันเก็บเงินไปเลยคือต่างคนต่างเก็บ ใครมีเท่าไหร่ก็เก็บเท่านั้น
เราก็บ่นพี่ชายเราให้แม่ฟังว่า ทำไมไม่ว่าพี่เราบ้าง ทำงานใครๆก็อดทนกันทั้งนั้นแหละ แล้วเรากับพี่เราก็มีภาระ ต้องเลี้ยงดูครอบครัว จะออกจากงานมาว่างงานแบบนี้ มันไม่ถูก แม่เราก็แก้ตัวแทนพี่ชายเรา บอกว่า พี่เราเป็นคนขยันอดทนสุดๆ แต่นี่มันทนไม่ไหวแล้วจริงๆ แล้วนี่พี่เรา ปากก็บอกว่าหางาน แต่วันจันทร์ - ศุกร์อยู่บ้าน ไปขายของแค่เสาร์-อาทิตย์ตามงาน Event ต่างๆ แล้วแม่เราก็บอกให้ช่วยหางานให้พี่เรา ซึ่งเราถามเค้าว่าจะทำงานประเภทไหน สายงานแบบไหน เค้าก้อบอกว่าอะไรก็ได้ พี่เราทำได้ทุกอย่างแหละ ซึ่งมันไม่ใช่ไง งานสมัยนี้หายากนะ พี่เรา แม่เราไม่เข้าใจบ้างเลย
จนเมื่อวันก่อน แม่เราบอกว่า ญาติเราจะแต่งงาน ต้องใส่ซองยกน้ำชาอีก 4,000 เราแบบหงุดหงิดมาก คืออะไรๆ จะมาเอาที่เราตลอด บ้านก็ต้องผ่อน ค่านู่นนี่ก็ต้องจ่าย สุดท้ายเราทนไม่ไหวเลยโวยวายกับแม่ว่าอะไรๆจะให้เราออก เราก็ไม่ได้สบายหรอกนะ เราก็อึดอัดเหมือนกัน อยากออกจากงานเหมือนกัน แต่ต้องอดทนทำ แล้วพี่ชายเราออกจากงาน แล้วทำไมเราต้องมารับผิดชอบด้วย ทุกครั้งเราก็ออกเยอะกว่าตลอด ของในบ้าน เครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้าน เป็นเงินเราหมดทุกอย่าง ทำไมแม่ไม่เอาที่พี่เราบ้าง ถึงจะตกงาน พี่เราก็ขายของ ก็ต้องมีเงินบ้างแหละ ขอพี่เราบ้าง ไม่ใช่อะไรๆ ก็จะเอาที่เราอย่างเดียว คือเราโวยวายไปหลายอย่างมาก ทั้งเราทั้งแม่นี่น้ำตาไหลพราก แบบทะเลาะกันรุนแรงมากค่ะ
ทีนี้สามีมาคุยกับเราบอกว่า เรื่องค่าใช้จ่ายลูก เค้าจะดูแลเอง ให้เราดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายพ่อแม่กับที่บ้านเราเถอะ แต่ว่าค่าใช้จ่ายกองกลางคือต้องหารสองอยู่นะ เราก็มาคำนวณค่าใช้จ่าย ตัดสินใจจะแบ่งให้แม่เป็นรายเดือนไปเลย คือเดือนนี้เราจะให้หมื่นนึง ต่อไปคือจะให้เป็นรายเดือน เดือนละ 5,000 แต่ช่วงลาคลอด เราจะขาดรายได้ คงต้องงดให้ช่วงนั้น พอเราเจียดเงินตามนี้ เอาไปให้แม่ แม่ก็บอกว่า ไม่เอา ไม่ใช้แล้ว ไม่ไปหาหมอแล้ว ช่างมัน ไม่ขอเงินแล้ว คือเราแบบ หงุดหงิดมากถึงมากที่สุด เราก็บอกเค้าว่า ไม่ใช่เราให้ไม่ได้นะ แต่เรามีพี่ชายอ่ะ ทำไมแม่ไม่คิดว่า พี่ชายเราควรจะแบ่งภาระไปบ้าง ไม่ใช่อะไรก้อมาลงที่เราหมด เค้าก็ไม่สนใจบอกว่า ต่อไปนี้จะไม่ขออะไรจากเราแล้ว คือแบบ ยิ่งฟังยิ่งโมโห นี่ก็หงุดหงิดมาก เครียดมาหลายวันแล้ว ใครพอมีวิธีแก้ปัญหาบ้างคะ เราไม่อยากทะเลาะกับแม่แล้ว กลัวแม่ไม่ยอมไปหาหมอด้วย หงุดหงิดด้วยค่ะ
ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ไม่อยากทะเลาะกับแม่แล้ว ทำไงดี
พอทำงานมาแค่ปีกว่าๆ ก็ต้องซื้อบ้าน เพราะคิดว่าดีกว่าจ่ายค่าเช่าบ้าน เดือนนึงก็หลายพันบาท แล้วก้อเกรงใจเพื่อนด้วย เพราะบ้านที่เช่าอยู่ เป็นบ้านเก่าของเพื่อนเรา
ทีนี้ตอนจะกู้ซื้อบ้านเราก็ตกลงกับพี่ชายว่า โอเค ต่อไปเราจะรับภาระผ่อนบ้าน ให้พี่ชายเราดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายในบ้าน ปรากฎว่าค่าใช้จ่ายในบ้าน ที่พี่เราออกให้คือ ให้เงินพ่อแม่ใช้รวมกันเดือนละ 15,000 โดยทุกอย่าง พ่อกับแม่เราต้องจ่ายเอง พอเรารู้ เราก็เอาค่าอื่นๆมาจ่ายเอง สรุปคือ
- พี่ชายเราให้ที่บ้าน 15,000 บาท โดยประมาณ
- เราผ่อนค่าบ้านเดือนละ 20,000 บาท ค่าส่วนกลาง ค่าโทรศัพท์ ค่าใช้จ่ายอื่นๆ ยกเว้นค่าไฟฟ้า
- พ่อแม่เรายังรับภาระค่าไฟฟ้าอยู่เพราะหลายบาท เราจ่ายไม่ไหว
เราก็ใช้ชีวิตปกติของเราต่อไป บางเดือนแม่เราก็จะชอบมาขอเงินเรา บอกว่าไม่มีเงินใช้นู่นนี่ เราก็เบื่อนิดหน่อย แต่ไม่ให้ก็ไม่ได้ บางครั้งเราต้องไปกดเงินจากบัตรเครดิตมาให้แม่ แล้วค่อยใช้ไปจ่ายหนี้ในเดือนถัดไปด้วยซ้ำ พอโบนัสออก เราจะเอาไปใช้หนี้ แม่ก็ชอบบอกว่า เนี่ยแบ่งให้แม่ซักหน่อยได้ไม๊ ติดหนี้เค้ามาหลายปีแล้ว อยากจะใช้คืน บางเดือนก็โทรมาบอกว่ามีเทศกาลนู่นนี่ ต้องซื้อของ บางเดือนก็ต้องหาหมอ คือเราเข้าใจเค้านะว่าคนแก่ ต้องหาหมอเยอะ ค่าใช้จ่ายเยอะ เราก็พยายามเจียดไปให้เค้า บางเดือนเราเหลือใช้เดือนละไม่ถึง 3,000 บาทด้วยซ้ำ ต้องกลับไปเป็นวงจรหนี้เหมือนเดิม คือจะเคลียร์ก้อไม่หมดซักที
ทีนี้เราแต่งงานกับสามีเรา เราก็แบ่งเงินถุงที่ได้จากออฟฟิศมาเคลียร์หนี้บัตรเครดิตจนหมด เราย้ายออกมาอยู่คอนโดกับสามี แต่คือสามีเราก็ไม่ได้เลี้ยงเรานะ ค่าใช้จ่ายต่างๆก็แบ่งกันคนละครึ่ง ปรากฎว่า เรามีรายจ่ายเยอะขึ้น แล้วเราก็ท้องด้วย บางทีเราก็อยากเก็บเงินให้ลูก แม่เราก็โทรมาขอเงินตลอด 5,000 บ้าง 1,000 บ้าง 3,000 บ้าง จนเราเพิ่งมารู้ทีหลังว่า พี่เราให้เงินแม่เราแค่เดือนละ 12,000-13,000 ต่อเดือน (คือน้อยกว่าที่เคยคุยกันไว้) แล้วแม่เราก็ไม่กล้าไปขอเงินพี่เรา
เมื่อเดือนที่แล้ว พี่เราลาออกจากงาน บอกว่าทนเจ้านายไม่ไหวแล้ว ยิ่งหนักข้อไปใหญ่ แม่เราโทรมาขอเงินเราตลอด บอกว่าพี่เราก็ไม่มีเหมือนกัน ไม่กล้าขอ สามีก็ทวงว่าไม่เก็บเงินให้ลูกบ้างเหรอ หาว่าเราเอาเปรียบเค้าว่าเราเก็บเงินน้อยกว่า จ่ายเงินน้อยกว่า คือเรากับสามีทะเลาะกันบ้านเกือบแตก สุดท้ายแก้ปัญหาโดยแยกกันเก็บเงินไปเลยคือต่างคนต่างเก็บ ใครมีเท่าไหร่ก็เก็บเท่านั้น
เราก็บ่นพี่ชายเราให้แม่ฟังว่า ทำไมไม่ว่าพี่เราบ้าง ทำงานใครๆก็อดทนกันทั้งนั้นแหละ แล้วเรากับพี่เราก็มีภาระ ต้องเลี้ยงดูครอบครัว จะออกจากงานมาว่างงานแบบนี้ มันไม่ถูก แม่เราก็แก้ตัวแทนพี่ชายเรา บอกว่า พี่เราเป็นคนขยันอดทนสุดๆ แต่นี่มันทนไม่ไหวแล้วจริงๆ แล้วนี่พี่เรา ปากก็บอกว่าหางาน แต่วันจันทร์ - ศุกร์อยู่บ้าน ไปขายของแค่เสาร์-อาทิตย์ตามงาน Event ต่างๆ แล้วแม่เราก็บอกให้ช่วยหางานให้พี่เรา ซึ่งเราถามเค้าว่าจะทำงานประเภทไหน สายงานแบบไหน เค้าก้อบอกว่าอะไรก็ได้ พี่เราทำได้ทุกอย่างแหละ ซึ่งมันไม่ใช่ไง งานสมัยนี้หายากนะ พี่เรา แม่เราไม่เข้าใจบ้างเลย
จนเมื่อวันก่อน แม่เราบอกว่า ญาติเราจะแต่งงาน ต้องใส่ซองยกน้ำชาอีก 4,000 เราแบบหงุดหงิดมาก คืออะไรๆ จะมาเอาที่เราตลอด บ้านก็ต้องผ่อน ค่านู่นนี่ก็ต้องจ่าย สุดท้ายเราทนไม่ไหวเลยโวยวายกับแม่ว่าอะไรๆจะให้เราออก เราก็ไม่ได้สบายหรอกนะ เราก็อึดอัดเหมือนกัน อยากออกจากงานเหมือนกัน แต่ต้องอดทนทำ แล้วพี่ชายเราออกจากงาน แล้วทำไมเราต้องมารับผิดชอบด้วย ทุกครั้งเราก็ออกเยอะกว่าตลอด ของในบ้าน เครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้าน เป็นเงินเราหมดทุกอย่าง ทำไมแม่ไม่เอาที่พี่เราบ้าง ถึงจะตกงาน พี่เราก็ขายของ ก็ต้องมีเงินบ้างแหละ ขอพี่เราบ้าง ไม่ใช่อะไรๆ ก็จะเอาที่เราอย่างเดียว คือเราโวยวายไปหลายอย่างมาก ทั้งเราทั้งแม่นี่น้ำตาไหลพราก แบบทะเลาะกันรุนแรงมากค่ะ
ทีนี้สามีมาคุยกับเราบอกว่า เรื่องค่าใช้จ่ายลูก เค้าจะดูแลเอง ให้เราดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายพ่อแม่กับที่บ้านเราเถอะ แต่ว่าค่าใช้จ่ายกองกลางคือต้องหารสองอยู่นะ เราก็มาคำนวณค่าใช้จ่าย ตัดสินใจจะแบ่งให้แม่เป็นรายเดือนไปเลย คือเดือนนี้เราจะให้หมื่นนึง ต่อไปคือจะให้เป็นรายเดือน เดือนละ 5,000 แต่ช่วงลาคลอด เราจะขาดรายได้ คงต้องงดให้ช่วงนั้น พอเราเจียดเงินตามนี้ เอาไปให้แม่ แม่ก็บอกว่า ไม่เอา ไม่ใช้แล้ว ไม่ไปหาหมอแล้ว ช่างมัน ไม่ขอเงินแล้ว คือเราแบบ หงุดหงิดมากถึงมากที่สุด เราก็บอกเค้าว่า ไม่ใช่เราให้ไม่ได้นะ แต่เรามีพี่ชายอ่ะ ทำไมแม่ไม่คิดว่า พี่ชายเราควรจะแบ่งภาระไปบ้าง ไม่ใช่อะไรก้อมาลงที่เราหมด เค้าก็ไม่สนใจบอกว่า ต่อไปนี้จะไม่ขออะไรจากเราแล้ว คือแบบ ยิ่งฟังยิ่งโมโห นี่ก็หงุดหงิดมาก เครียดมาหลายวันแล้ว ใครพอมีวิธีแก้ปัญหาบ้างคะ เราไม่อยากทะเลาะกับแม่แล้ว กลัวแม่ไม่ยอมไปหาหมอด้วย หงุดหงิดด้วยค่ะ
ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ