บทที่ ผ่านมาครับ  
                           บทที่ ๙  http://ppantip.com/topic/34098791
                           บทที่ ๘   http://ppantip.com/topic/34059166
                           บทที่ ๗  http://ppantip.com/topic/34023184
                           บทที่ ๖   http://ppantip.com/topic/33997295
                            บทที่ ๕  http://ppantip.com/topic/33890584
                            บทที่ ๔  http://ppantip.com/topic/33801635
                            บทที่ ๓  http://ppantip.com/topic/33754491
                            บทที่ ๒ http://ppantip.com/topic/33703660
                            บทที่ ๑ http://ppantip.com/topic/33669696
                            บทนำ   http://ppantip.com/topic/33635644

   จากเด็กดีทั้งหมดครับ    http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1350561

  หลังจากลงบทที่ ๑๐ ครบหนึ่งสัปดาห์ ผมขอลบส่วนต้นๆ ในพันทิปนะครับ เพราะถึงเวลารีไรท์ ตรวจทานเพื่อขั้นตอนต่อไปครับ

  
      



    


   บทที่ ๑๐ ชิ้นส่วนที่หายไป


    ไหมทองอินเตอร์เนชั่นนอลสคูลพักการเรียนการสอนเป็นเวลาสามวัน เหตุสยองขวัญในคืนนั้นถูกสั่งให้เก็บเป็นความลับ ทว่ายังมีคนแอบปล่อยคลิปออกไปทางสื่อออนไลน์ เป็นเหตุให้ทีมแม็กซ์โดยเจ้าหน้าที่สาวเกาหลีและมีผู้ช่วยเป็นตั้งปณิธานค้นหามือดีที่ฝ่าฝืนคำสั่ง


    เมื่อสาวถึงตัวคนปล่อยคลิปกลับพบว่าถูกส่งจากคอมพิวเตอร์น้ำนวล ซึ่งเป็นเรื่องแปลกประหลาด เพราะครูสาวช็อกไปตั้งแต่คืนนั้น กว่าจะฟื้นโรงเรียนก็เปิดทำการเรียนการสอนเป็นปกติแล้ว


    นิโคลยืนพิงโต๊ะอาหารเล็กๆ ในแคนทีนของสำนักงานแม็กซ์ สายวันนี้เธอสั่งพิซซ่าและไก่ทอดเลี้ยงคนในหน่วยงาน ด้วยหลายชีวิตทำงานกันข้ามคืนจนมาถึงยามบ่ายของอีกวัน


    “ไม่มีลายนิ้วมือ กล้องวงจรปิดใช้การไม่ได้ และคอมพิวเตอร์ของน้ำนวลถูกแฮก” เจ้าหน้าที่สาวเกาหลีสรุปความ


    “คนที่ถ่ายคลิปนั่น ถ้าไม่ใช้นักเรียนในกลุ่มเจียหมิง คงเป็นคนร้ายอีกคน” ตั้งปณิธานให้ข้อมูลต่อ เขาพลาดที่ไม่ได้ตามเด็กนักเรียนหญิงซึ่งกำลังเสียขวัญ จากการถูกคนในชุดช่างไล่กวดพร้อมมีดแหลมในมือประ
หนึ่งฆาตกรในหนังโรคจิต  


    ฝันรักก้าวออกมาจากคอกทำงานเล็กๆ ของหล่อนพร้อมถาดของว่างซึ่งรับประทานไปเรียบร้อยแล้ว


บทสนทนาที่ผ่านหูส่งผลให้คันปากยิบๆ อยากแสดงความคิดเห็น ด้วยซุ่มดูเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น ทว่าพอเห็นสายตานิโคลซึ่งมองมาด้วยความเฉยเมย  หล่อนจึงเลือกสงบปากสงบคำ


    “เราต้องทราบให้ได้ว่า แรงจูงใจของคนที่กระทำเรื่องนี้คืออะไร และเชื่อมโยงถึงคดีรุ่งทิวาหรือไม่” นิโคลสั่งงานคนของตน ซึ่งกำลังนั่งรับประทานพิซซ่าด้วยความเอร็ดอร่อย


    “ส่วนตัวแล้ว ผมคิดว่า ถ้าไม่ใช่พวกสวมรอยอยากดัง คงเป็นฆาตกรตัวจริง แต่…มันจะออกมาแสดงตัวให้เราจับได้อีกทำไม สู้เก็บตัวเงียบๆ ไม่ดีกว่าหรือ” ตั้งปณิธานออกความเห็น ตั้งแต่ได้ช่วยงานทีมแม็กซ์ เขากล้าแสดงออกมาขึ้น อีกทั้งนิโคลก็เปิดโอกาสให้เขาแสดงฝีมือบ่อยครั้ง ราวกับอยากจะจับเขาเปรียบเทียบกับฝันรัก เพื่อให้ทุกคนเห็นว่า ผู้ช่วยงานใหม่ของทีมแม็กซ์ใครสมควรอยู่หรือก้าวจากไป


    “เธอพูดมีเหตุผลนะตั้ง แต่อย่างลืม บางครั้งคนร้ายก็ไม่อยากอยู่ในมุดมืดๆ เสมอไป การได้ออกแสดงตัวในที่แจ้ง มันท้าทาย และทำให้พวกเขามีพลังมากขึ้น ตรรกะนี้อาจดูผิดเพี้ยนไปนิด แต่หลายครั้งเรามักจะเห็นคนร้ายอยู่ในที่เกิดเหตุ หรือเป็นคนชี้เบาะแสในคดีต่างๆ ด้วยตนเอง”


    ตั้งปณิธานนิ่วหน้า เขาเห็นด้วยกับคำพูดนิโคล แต่ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารชีวิตของเพื่อนร่วมโลกหลายตัว “แล้วทำไมเขาต้อง ฆ่าหมา ฆ่าแมว เอาเลือดมาละเลงไปทั่ว มันไม่มีเหตุผล พวกนี้มันเสียสติสุดๆ”


    “ต้องการข่มขวัญ ทำให้พวกเรากลัว และแสดงความเกลียดชังยังไงละ”  


    “ถ้าอย่างนั้น คนที่ลงมือมันได้รับสิทธินั้นแล้วล่ะครับ เพราะผมคันไม้คันมือ อยากลากตัวมันมาเชือดแบบที่มันทำกับหมาและแมวพวกนั้น”


    ฝันรักมองตั้งปณิธานด้วยความคิดใหม่ หล่อนเพิ่งเคยพบเขาในมุมนี้ มีความเมตตาและคลั่งแค้นอยู่ในสายตา พร้อมแรงอาฆาตซึ่งพุ่งกระโจนออกมาทางสีหน้าและเรือนกายสูงโปร่ง


    หลังจากเข้ามาช่วยงานในทีมแม็กซ์ ฝันรักทราบประวัติเขาอย่างคร่าวๆ หล่อนอึ้งแกมประหลาดใจ


ตั้งปณิธานอายุยังไม่ถึงยี่สิบปีบริบูรณ์ แต่เขากำลังศึกษาชั้นปีที่ ๓  ของมหาวิทยาลัยรัฐชื่อดังด้านคณิตศาสตร์และวิทยาการคอมพิวเตอร์ เป็นการร่วมทุนระหว่างมหาวิทยาลัยแห่งนั้นและประเทศสหรัฐอเมริกา นอกจากนั้นเขายังมีความสามารถในด้านกีฬา โดยเฉพาะศิลปะป้องกันตัว ทุกอย่างดูจะเฟอร์เฟ็กต์และมีอนาคตสดใสสำหรับคนหนุ่มรุ่นใหม่ แต่ฝันรักยังแปลกใจอยู่มาก เหตุใดตั้งปณิธานจึงทำตัวมีความลับ
นอกจากนั้นการเข้าไปพักอาศัยในนิทรารมย์อพาร์ตเม้นทก็มีเงื่อนงำ จนหล่อนมิอาจวางใจเขา


    นิโคลมองหนุ่มน้อย ตั้งแต่พบตั้งปณิธานก็เกิดความคิดใหม่ๆ หลายอย่าง หนึ่งในนั้นคือการพัฒนาทีมแม็กซ์ให้ครบเครื่องกว่าเดิม


    “ใจเย็นๆ เอาไว้ ถ้าปล่อยให้เธอไปลุยกับคนร้ายซึ่งๆ หน้าตอนนี้ ฉันเกรงว่าจะได้ไม่คุ้มเสีย มีอีกหลายอย่างที่เธอต้องฝึกในอนาคต แต่เท่าที่ฉันเห็นตอนนี้  ฝีมือเธอไม่ธรรมดาเลย ถ้าสนใจอยากจะเป็นส่วนหนึ่งของทีมเรา ฉันจะสนับสนุนเธอเอง” นิโคลยื่นข้อเสนอให้ตั้งปณิธาน ซึ่งไม่บ่อยครั้งนักจะได้ยินจากปากเธอ


    ดวงตาเล็กเรียวตามเชื้อสายตั้งปณิธานเบิกกว้าง ริมฝีปากปรากฏรอยยิ้ม ดีใจอยู่มาก แต่สิ่งที่ได้ยินยังไม่ใช้ความต้องการที่แท้จริงของเขา “โอ้ ไม่ไหวมังครับ ต้องฝึกหนักหลายเดือน แถมจับปืนยิงคนร้ายด้วย คือผมไม่ถนัด ขอเล่นบทกิ๊กก๊อกง่ายๆ เป็นครั้งคราวดีกว่า”


    ฝันรักยิ้มเยาะให้เขา ก่อนจะก้าวไปกระซิบกระซาบข้างหู “รู้ตัวก็ดีแล้วว่าเป็นตัวถ่วง และยังคอยกวนประสาทคนอื่นจนน่ารำคาญ ถ้าให้ดีนายควรกลับไปดูดนมนอนที่บ้านน่าจะเวิร์ดสุดๆ นะ”


    ตั้งปณิธานเบ้ปากใส่ ไม่ตอบโต้หล่อน แต่คนที่เดือดแทนกลับเป็นนิโคล


    “ที่นี่ทุกคนเท่าเทียมกัน ไม่ว่าคนเก่าหรือคนใหม่ ไม่มีใครได้รับสิทธิพิเศษ ก่อนลงสนามต้องผ่านการทดสอบสมรรถภาพทางร่างกายและพร้อมด้วยข้อมูล ใครไม่พร้อมก็หมดสิทธิ ทุกคนต้องทำงานด้วยสติมีไหวพริบเป็นไปตามแผนอย่างรัดกุม ไอ้ประเภทหวังพึ่งโชคลาง หรือพลังวิเศษตามจับตัวคนร้าย มันคงเป็นแค่เรื่องโจ๊กเอาไว้คุยเล่นสนุกๆ” นิโคลเชือดฝันรักด้วยมาดนิ่ง หากถ้อยคำที่ปล่อยออกมานั้น บาดจิตบาดใจยิ่งนัก


    ฝันรักทำหน้าปั้นยาก ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะถูกเหน็บเช่นนี้ นิโคลซึ่งเคยมองว่าเป็นหัวหน้าทีมพรั่งพร้อมด้วยความสามารถ เด็ดเดี่ยว กล้าหาญ กลับมีมุมมืดซ่อนมีดอาบยาพิษเอาไว้เชือดเฉือนหล่อน


    “ฉันอาจหัวโบราณ เชื่อโชคลาง แถมยังมีเซ้นส์นิดหน่อย เป็นพวกหูผีจมูกมด รับรู้สิ่งพิลึกพิลั่นได้เร็วกว่าคนอื่น บางทีของพวกนี้ก็ช่วยเราได้ในยามอับจนปัญญานะคะ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ คำของคนโบราณยังใช้ได้ผลเสมอ”  ด้วยถูกจี้ใจดำ ฝันรักเลยหลุดอวดอ้างความสามารถของตนไม่ได้ ถึงไม่ได้ใช้มานาน เพราะพยายามหลีกให้ห่างภาพสยองขวัญ แต่หล่อนก็เชื่อว่าหากจำเป็นต้องแสดงพลังเร้นลับออกมา หล่อนก็จะไม่พลาดโอกาสทำให้ทุกคนได้ประจักษ์!


    นิโคลยิ้มเย็น ในหัวไม่คิดอยากมีอคติกับฝันรัก แต่หลายเหตุการณ์บังคับให้ต้องเลือกทางออกเช่นนี้ โดยเฉพาะสิ่งซึ่งเกี่ยวพันถึงอดีต “พูดแบบนี้ ฉันคงห้ามเธอไม่ได้สินะ แต่เอาเถอะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด แต่ฉันเตือนเอาไว้หน่อย ตอนนี้เธออาจโชคดีได้เสือใหญ่คอยช่วย แต่มันคงไม่ใช่ทุกครั้ง เธอควรยืนด้วยสองขาตัวเองให้ได้ ไม่อย่างนั้นจะเป็นภาระให้คนอื่น”


    ฝันรักอึ้งระคนเสียหน้านิดๆ ยิ่งเห็นตั้งปณิธานยักคิ้วลิ่วตาล้อเลียน หล่อนก็กำหมัดแน่น


    “แต่ไหน แต่ไรมา ฉันก็ไม่เคยอยากจะอยู่ในทีมแม็กซ์หรอกค่ะ แต่ที่ดันทุรังช่วยงานนี้ เพราะอยากเป็นลูกกตัญญู ฉันรู้ว่าทีมนี้มีกฎระเบียบ ทำงานแบบมืออาชีพ ฉันเองไม่เคยคิดถวายชีวิต จนได้รับเหรียญกล้าหาญ ที่ทำไปทั้งหมดนี้เพื่อตัวเองล้วนๆ”


    “ฉันไม่ได้ ดูถูกอะไรเธอหรอกนะ ห่วงความปลอดภัยเสียมากกว่า คนร้ายเป็นใครเราก็ยังไม่รู้แน่ชัด เสือใหญ่ชอบทำเรื่องเสี่ยงเสมอ เลยอยากเตือนเธอเอาไว้ อย่าได้เอานิสัยเขาเป็นแบบอย่าง” นิโคลรู้ว่าใช้อารมณ์เกินไปจึงปรับน้ำเสียงและท่าทีใหม่


    “ขอบคุณค่ะ ฉันจะจำคำของคุณไว้ รับรองว่าจะไม่ประมาท ไม่ทำตัวให้เป็นภาระใคร”


    “ถ้าเข้าใจตรงกันก็ดี ที่ฉันเข้มงวด เพราะอยากให้ทุกคนปลอดภัย และเธอจะได้ทำตามความตั้งใจของตัวเอง เพื่อเอ่อ…ช่วยคุณปิติ” เสียงท้ายประโยคของนิโคลมีพิรุธ และฝันรักจับสังเกตได้


    “ค่ะ ทั้งหมดที่ทำไปนี้เพราะอยากช่วยป๊า บางครั้งฉันอาจล้ำเส้นไปบ้าง ต้องขออภัยทุกคนด้วย” ฝันรักกล่าวด้วยความจริงใจ แล้วจู่ๆ ก็ยื่นมือออกไปวางบนหลังมือนิโคล พลอยให้อีกฝ่ายมีสีหน้าแปลกใจ หากยังตอบรับการสัมผัสนั้น


    “โอ้! มือคุณนิคเย็นจัง” ฝันรักร้องเสียงตกใจ ดวงตาเบิกกว้าง


    “อ่อ ฉันไม่ชอบอากาศเย็นสักเท่าไหร่ ยิ่งเปิดแอร์อย่างนี้ ยิ่งรู้สึกแย่” เธอตอบพร้อมก้าวห่างไปอีกทาง ราวกับจงใจหนีการสัมผัสหรืออยู่ใกล้ชิดฝันรัก “เอาละ ทุกคนแยกย้ายไปทำงานของตัวเองได้ อย่าลืมว่าเป้าหมายหลัก คือตามหาคนร้ายในคดีรุ่งทิวา เรื่องอื่นอย่าเพิ่งใส่ใจ รวมถึงเธอด้วยฝันรัก”  


    หญิงสาวสะดุดใจคำสั่งบอสหน่วยแม็กซ์ หากพยักหน้ารับ วาบนั้นในใจมีคำถามผุดขึ้นหล่อนต้องการคำตอบเร่งด่วน ระหว่างที่วางมือบนหลังมือนิโคล หล่อนรับรู้ถึงความผิดบาปซึ่งเกาะกุมใจคนที่เป็นแม่พระความดำมืดฉายภาพใครคนนั้นให้เห็น เป็นภาพซึ่งทำให้หล่อนฉงนฉงาย



“ป๊า กับคุณนิคไปรู้จักกันตั้งแต่ตอนไหน…”    


ฝันรักพึมพำกับตนเอง พลางหวนคิดถึงภาพหลอนลึกลับเมื่อครู่