เรากับแฟนเรา คบกันมาปีนึงแล้วค่ะ แฟนเราแก่กว่าเรา 4 ปี
แฟนเราค้าขายกับครอบครัว ก่อนที่จะคบกับเราเขาเป็นคนติดเหล้า ติดการพนัน เพราะเขาอกหักมาหลายปี จนเขามาคบกับเรา เขาก็เบาลง
แฟนเราจบปวส. ไม่มีงานทำมั่นคง ช่วยแม่ขายของ แม่เขาติดหวย มีเงินแต่เอาไปทุ่มกับหวยหมด
เราเรียนจบ ปริญญาตรี ตอนนี้เรากำลังเรียนต่อปริญญาโท คณะวิศวะ ฐานะทางบ้านก้อไม่ได้ร่ำรวย แต่ก้อพอมีหน้ามีตา
พ่อแม่ทำงานหลวงทั้งคู่ เขาก็ลำบากมาจนมีฐานะพอสมควร แม่เราเขาเป็นคนเคร่งเรื่องประเพณีและฐานะมาก
เราเปิดร้านขายของข้างๆร้านแฟนเรา ตอนแรกเรามีแฟนอยู่แล้ว แต่แฟนเราเขาไม่สนในเรา วันๆเล่นแต่เกม
จนเราได้อยู่ใกล้ชิดกับแฟนเราคนปัจจุบันมากๆ จนตกลงเปนแฟนกันแล้วก็เลิกกับแฟนคนก่อนไป
แม่เรามักจะพูดว่าไม่อายเขาบ้างหรอ ทำตัวให้คนอื่นเขานินทา
เรารักแฟนคนนี้มากจนออกนอกหน้าละมั้ง เพราะเราจะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด บางทีก็แอบไป
เขาค้าขาย ไม่ได้มีงานที่มีเงินเดือนมั่นคง แม่เราเลยไม่ชอบ แม่เราชอบพูดว่าทำไมไม่ไปสมัครงานหลวงล่ะ
แต่เราคิดว่าแฟนเราเขาคงไม่ทำหรอก แต่ตอนนี้เขาได้งานแล้ว แต่เป็นงานเก็บขน(เกบขยะ) ของกทม.
เราไม่เคยรังเกียดเลย เพราะเขาดูแลเรา เอาใจใส่เรา มากๆ เพื่อนเขาพูดกันทุกคนว่า เขาไม่เคยคิดจะทำงาน
แต่เพราะแม่ของเราพูดแบบนั้นเขาเลยต้องออกมาทำงาน เขาเคยเป็นผุ้ช่วยกุ้ก แต่แม่อยากให้ทำงานหลวง เลยต้องทำ
ตัวเราเองก็ดีใจนะคะที่เขายอมทำเพื่อเรา แต่เราพูดกับเขาเสมอว่า ที่ได้งานไม่ต้องคิดว่าเพื่อใคร มันเพื่อตัวพี่เอง
เขาเคยพูดว่าจะหางานใหม่ เพราะเขากลัวเราอายที่มีแฟนทำงานเกบขยะ แต่เราบอกเขาว่าเราไม่ได้รังเกียดเขาเลย
แม่เราชอบพูดแขวะเราว่า ไปหางานทำ หาคนดีๆ จะได้สบาย บางทีก็พูดว่า อยากคบก็คบไปไม่ได้ว่า แต่มืงลำบากก็เรื่องของมืงนะ
เราสับสนมากเลย เราไม่เคยสนใจเรื่องเงินทองหรือฐานะแม้แต่น้อยเลย เราอยู่กับเขา เรามีความสุข เราเป็นตัวของตัวเองมากๆ
เราสบายใจ เขามาช่วยเราขายของ คอยพาไปซื้อของ ไกลแค่ไหน เหนื่อยแค่ไหนเขาก็พาไปตลอด เขามีมอไซเก่าๆคันนึง
เขาก็กลัวเราอาย แม่เราก็ถามว่าไม่อายใครหรอนั่งรถเก่าๆ ท่อก็ดัง เราก้บอกว่าดีนะ เหมือนนั่งเรือเลย ถึงมันจะเก่ามันก้อพาไปได้ทุกที่
ต่างจากแฟนคนก่อนเรามากๆ อยู่ใกล้กันไม่เคยมาหา ไม่เคยมารับ มีแต่ให้เราไปเอง ตจว.เราก้อต้องไป แต่กับคนนี้ทำให้เราทุกอย่าง
เราทะเลาะกับเขาบ่อยเรื่องฐานะ เขาชอบไล่เราให้ไปหาแฟนใหม่ที่หล่อๆ รวยๆ ฐานะดีๆ มีงานดีๆทำ
แต่เราไม่เคยสนใจเรื่องพวกนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว เราแค่อยากรู้ว่า เราเรียนปริญญาโท แต่มีแฟนทำงานเก็บขยะ ไม่ได้ร่ำรวยเงินทอง
แต่เขาเติมเต็มส่วนที่ขาดของเรา ทำให้เรามีความสุขเป็นตัวของตัวเอง มันน่าอับอายมากขนาดนั้นเลยหรอ
*ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณที่เข้ามาคอมเม้นนะคะ*
แตกต่างกันทางฐานะ กับการศึกษา เลยรักกันไม่ได้งั้นหรอ
แฟนเราค้าขายกับครอบครัว ก่อนที่จะคบกับเราเขาเป็นคนติดเหล้า ติดการพนัน เพราะเขาอกหักมาหลายปี จนเขามาคบกับเรา เขาก็เบาลง
แฟนเราจบปวส. ไม่มีงานทำมั่นคง ช่วยแม่ขายของ แม่เขาติดหวย มีเงินแต่เอาไปทุ่มกับหวยหมด
เราเรียนจบ ปริญญาตรี ตอนนี้เรากำลังเรียนต่อปริญญาโท คณะวิศวะ ฐานะทางบ้านก้อไม่ได้ร่ำรวย แต่ก้อพอมีหน้ามีตา
พ่อแม่ทำงานหลวงทั้งคู่ เขาก็ลำบากมาจนมีฐานะพอสมควร แม่เราเขาเป็นคนเคร่งเรื่องประเพณีและฐานะมาก
เราเปิดร้านขายของข้างๆร้านแฟนเรา ตอนแรกเรามีแฟนอยู่แล้ว แต่แฟนเราเขาไม่สนในเรา วันๆเล่นแต่เกม
จนเราได้อยู่ใกล้ชิดกับแฟนเราคนปัจจุบันมากๆ จนตกลงเปนแฟนกันแล้วก็เลิกกับแฟนคนก่อนไป
แม่เรามักจะพูดว่าไม่อายเขาบ้างหรอ ทำตัวให้คนอื่นเขานินทา
เรารักแฟนคนนี้มากจนออกนอกหน้าละมั้ง เพราะเราจะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด บางทีก็แอบไป
เขาค้าขาย ไม่ได้มีงานที่มีเงินเดือนมั่นคง แม่เราเลยไม่ชอบ แม่เราชอบพูดว่าทำไมไม่ไปสมัครงานหลวงล่ะ
แต่เราคิดว่าแฟนเราเขาคงไม่ทำหรอก แต่ตอนนี้เขาได้งานแล้ว แต่เป็นงานเก็บขน(เกบขยะ) ของกทม.
เราไม่เคยรังเกียดเลย เพราะเขาดูแลเรา เอาใจใส่เรา มากๆ เพื่อนเขาพูดกันทุกคนว่า เขาไม่เคยคิดจะทำงาน
แต่เพราะแม่ของเราพูดแบบนั้นเขาเลยต้องออกมาทำงาน เขาเคยเป็นผุ้ช่วยกุ้ก แต่แม่อยากให้ทำงานหลวง เลยต้องทำ
ตัวเราเองก็ดีใจนะคะที่เขายอมทำเพื่อเรา แต่เราพูดกับเขาเสมอว่า ที่ได้งานไม่ต้องคิดว่าเพื่อใคร มันเพื่อตัวพี่เอง
เขาเคยพูดว่าจะหางานใหม่ เพราะเขากลัวเราอายที่มีแฟนทำงานเกบขยะ แต่เราบอกเขาว่าเราไม่ได้รังเกียดเขาเลย
แม่เราชอบพูดแขวะเราว่า ไปหางานทำ หาคนดีๆ จะได้สบาย บางทีก็พูดว่า อยากคบก็คบไปไม่ได้ว่า แต่มืงลำบากก็เรื่องของมืงนะ
เราสับสนมากเลย เราไม่เคยสนใจเรื่องเงินทองหรือฐานะแม้แต่น้อยเลย เราอยู่กับเขา เรามีความสุข เราเป็นตัวของตัวเองมากๆ
เราสบายใจ เขามาช่วยเราขายของ คอยพาไปซื้อของ ไกลแค่ไหน เหนื่อยแค่ไหนเขาก็พาไปตลอด เขามีมอไซเก่าๆคันนึง
เขาก็กลัวเราอาย แม่เราก็ถามว่าไม่อายใครหรอนั่งรถเก่าๆ ท่อก็ดัง เราก้บอกว่าดีนะ เหมือนนั่งเรือเลย ถึงมันจะเก่ามันก้อพาไปได้ทุกที่
ต่างจากแฟนคนก่อนเรามากๆ อยู่ใกล้กันไม่เคยมาหา ไม่เคยมารับ มีแต่ให้เราไปเอง ตจว.เราก้อต้องไป แต่กับคนนี้ทำให้เราทุกอย่าง
เราทะเลาะกับเขาบ่อยเรื่องฐานะ เขาชอบไล่เราให้ไปหาแฟนใหม่ที่หล่อๆ รวยๆ ฐานะดีๆ มีงานดีๆทำ
แต่เราไม่เคยสนใจเรื่องพวกนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว เราแค่อยากรู้ว่า เราเรียนปริญญาโท แต่มีแฟนทำงานเก็บขยะ ไม่ได้ร่ำรวยเงินทอง
แต่เขาเติมเต็มส่วนที่ขาดของเรา ทำให้เรามีความสุขเป็นตัวของตัวเอง มันน่าอับอายมากขนาดนั้นเลยหรอ
*ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณที่เข้ามาคอมเม้นนะคะ*