มีลักษณะการเดินเรื่อง ( บางส่วน ) ทำให้นึกถึงหนัง ฮอลลีวู้ด บางเรื่องขึ้นมา

แรกเลยคิดถึง Lake House ที่คีอานู รีฟ เล่น กับ ซานดร้า บูลล้อค อยู่ที่เดียวกันในเวลาที่ต่างกัน  หรือ อิลมาเร่ ของเกาหลี ต่างกันตรง สองเรื่องนั้นไม่ตั้งอยู่บนพื้นฐานความเป็นจริง แต่คิดถึงวิทยา ตั้งอยู่บนพื้นฐานความเป็นจริง และเป็นไปได้ แต่ Lake House ซื้อเรื่องจากเกาหลีไปสร้าง แต่ของเรา ไม่เหมือนเลย ( แค่ทำให้คิดถึง ว่าเออ คล้ายกันเหมือนกันนะ )

ตอนจบ ทำให้นึกถึง Sleepless in Seattle พระเอก นางเอก เจอกันตอนฉากหนังจบ ทั้งเรื่องเจอกันก่อนหน้านั้นครั้งนึง แต่ไม่ได้คุยกัน ( อันนี้ดูแล้วรู้สึกชัด )

บี้ ในฉากที่เต้นรำกับเด็ก ในท่าเต้นบ๊องๆ ( เป็นฉากแว้บๆ ) ทำให้นึกถึง Tom Hank ในเรื่อง  BIG ขึ้นมาตะหงิดๆ ( ฉากนี้แว้บเดียวจริงๆ )

ผมไม่ได้มาบอกว่า มีการลอกเลียนหรือทำตามแต่อย่างใด แค่หนังเรื่องนี้ ทำให้คิดถึงหนังเรื่องอื่นเท่านั้นน่ะครับ หนังในโลกนี้มีเป็นกี่ล้านเรื่องก็ไม่รู้ มันก็ต้องมีความคล้าย ความเหมือนกันเป็นธรรมดา แต่การผสมผสานให้ดูดี เป็นศิลปของคนสร้าง และเป็นแค่ความเห็นส่วนตัว ไม่มีเจตนาในแง่ลบต่อหนังแต่อย่างใดนะครับ

หนังบรรยากาศสวย พลอย บี้ เล่นหนังเก่งมาก ดู ดีวีดี ไปสองรอบ โอเค ใครยังไม่เคยดู แนะนำให้หามาดูน่ะครับ

ฉากที่ชอบที่สุด ใครยังไม่ได้ดู และไม่อยากรู้ อย่าเปิด

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คือตอนที่นางเอกคุยกับแฟนในรถ เรื่องพระเอกจำลองรถไฟ ด้วยแพ แล้วแฟนนางเอกก็แสดงความเห็นแบบ ไม่เข้าใจกันเลย อยู่กันคนละโลกจริงๆ คำพูดคนเรามันแยกประเภทคนได้จริงๆ คนเรามีอะไรหลายๆอย่างที่คล้ายหรือเหมือนกัน เพราะสังคม หรือการศึกษา หล่อหลอมเราขึ้นมา แต่ในความเป็นตัวตน หรือประเภทของคน มันจะแสดงออกมาทางความคิด และเปิดเผยด้วยคำพูด

บางคนมองแต่ผลประโยชน์ ธุรกิจ ความก้าวหน้า
บางคนมองถึงความรู้สึก จิตใจ และสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับคนอื่น

อะไรนะ เขาเรียกว่าหนัง ฟีลกู๊ดใช่มะ ชอบครับ อุดหนุด ดีวีดี ไปแผ่นนึง 555 ดูไปแล้วสองรอบ