วันนี้พาหลานขึ้นรถไฟฟ้า ด้วยความที่ไม่ค่อยได้ใช้บริการ จึงเข้าไปสอบถามค่าบริการต่างๆจากพนักงานแลกเหรียญ พนักงานแจกว่าเด็กที่สูงเกิน 90 ซม. ต้องเสียราคาเท่ากับผู้ใหญ่โดยไม่ได้ดูว่าอายุเท่าไหร่ เราก็โอเคยเสียเท่าก็เท่า แต่ในใจคิดกังวลกับประตูที่เสียบบัตร เพราะเคยได้ยินมาว่าหนีบแรงมาก โชคดีที่ขาไปหลานสามารถเดินผ่านไปได้ แต่พอขาจะออก เราก็กำชับหลานว่าต้องรีบเดินนะ เพราะประตูจะปิดเร็วมาก ยังไม่ทันไร พอหลานเดินยังไม่พ้นประตู มันก็หนีบเข้ามาที่แขนหลาน อารมณ์ตอนนั้นอยากจะร้องไห้ ทั้งสงสารหลาน ทั้งโกรธไอ้ประตูบ้า ทั้งโกรธตัวเองที่ทำไมถึงไว้ใจให้หลานเดินไปเองลำพัง หลานดิฉันอายุ 4 ขวบ สูง 105 ซม. น้ำหนักไม่ถึง 20 กก. ค่ะ ถือว่าเป็นเด็กตัวเล็ก พอถูกหนีบเขาก็ตกใจ เจ็บ แต่ร้องไห้ไม่ออก เราหัวอกคนเป็นป้ายิ่งสงสารหนัก แต่ไม่รู้จะทำยังไง เลยมาระบายในห้องนี้ เพื่อเป็นอุทาหรณ์สำหรับคนที่จะพาเด็กขึ้นรถไฟฟ้านะคะ แล้วอยากวอนไปทางหน่วยงานที่เกี่ยวข้องด้วย บางครั้งการกำหนดแค่ส่วนสูงก็ไม่ได้ช่วยอะไรนะคะ เพราะทุกวันนี้เด็กๆก็สูงมาก แต่ควรจะกำหนดอายุด้วยไหม อย่างน้อยก็ให้โตกว่านี้หน่อย หรือควรจะมีเจ้าหน้าที่แนะนำว่าสามารถอุ้มเด็กผ่านได้ หรือควรมีช่องทางพิเศษให้สำหรับเด็ก ไม่เฉพาะแค่ที่สูงน้อยกว่า 90 ซม. เพราะถ้าครั้งนี้ประตูไม่ได้หนีบที่แขน แต่ไปหนีบที่หัว หรือหน้า ไม่อยากจะคิดเลยค่ะว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง