หัวข้อกระทู้ จขกท.จำมาจากประโยคในหนังเรื่องหนึ่ง
ซึ่งน่าจะจริงอย่างที่เขาว่า..

เวลาประมาณ 02.30 น. จขกท.ยังคงนอนไม่หลับ
และออกมาตากลมชมวิวอยู่ริมระเบียง
มองดูท้องถนนและรถที่สวนกันไปมา เขาไม่หลับไม่นอนกันรึไงนะ
รถยังคงเยอะอยู่...แต่ก็ถือว่าดีกว่าตอนเช้าที่รถติดมาก
มองไปไกลๆ มีแต่ตึกอะไรก็ไม่รู้ เยอะแยะไปหมด
แสงไฟจากตึกต่างๆ ทำให้ท้องฟ้าเป็นสีแดง..
แน่นอน ที่นี่ไม่มีดาวสักดวง มองเห็นพระจันทร์ก็บุญแล้ว
ลมพัดมาเบาๆ เย็นสบายดี แต่บรรยากาศมันเหงาอย่างบอกไม่ถูก
แปลกเนอะ ทั้งๆที่ข้างล่างผู้คนมากมายเยอะแยะ
กลับไม่เห็นอบอุ่นเหมือนบ้านเรา
อยู่เมืองดัดจริตชีวิตต้องป๊อปสิ่นะ
สวนสาธารณะก็ไม่ค่อยมี มีแต่ก็ไกล
แค่คิดจะนั่งรถเมย์ไปก็ขี้เกียจละ
วันว่างๆก็นอนเล่นอยู่ห้อง
เบื่อๆก็ออกไปเสียตังค์ ช็อปปิ้งที่ห้างใกล้ๆ ..
ไม่รู้คิดอะไร ถึงได้มาเรียนมหาลัยที่เมืองหลวง
ตอนแรกๆก็ตื่นเต้น จะได้ใช้ชีวิตอิสระอย่างเต็มที่
แต่ตอนนี้ เบื่อมาก ไปไหนรถก็ติด ไม่ได้อยู่ห้องแอร์ก็ร้อนมาก
เพื่อนก็มี..แล้วแต่บางอารมณ์ รู้สึกอยากเดินเล่นคนเดียว
กินไรคนเดียวมากกว่า เบื่อสังคม เบื่อคนรอบข้าง

จขกท.แค่อยากมีคนที่เข้าใจอ่าาา 5555555
ซึ่งแน่นอนว่า ไม่มี!
เห้ออ..    บ่นเสร็จก็จะไปนอนแล้ว ราตรีสวัสดิ์